هدایت شده از سین صاد (سعید صادقی)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در وقت جدایی از نجف فهمیدم
آدم ز بهشت با چه حالی میرفت
🇮🇷#سین_صاد
🔻🔻🔻🔻
کانال سین صاد رو دنبال کنید
https://eitaa.com/joinchat/459735098C6f43ed974a
کانال سید سراج الدین جزائری
به نیابت همه رفقای شناخته و نشناخته کانال امشب مشرف می شیم. ان شاالله به زودی از این تجربه شیرین م
👆👆
این ویدئو که شروع روایت ما بود از این سفر همان موکب دله است و بساط ابو کریم...
ابو کریم است و واقعا کریم.
موقع رفتن با سرعت می رود داخل چایخانه و چندتا چای برایمان می ریزد و بلند میگوید هلا بزوار ابوعلی...
الآن که یک هفته از آن ماجرا میگذرد هنوز هرروز صبح پیام میدهد و ابراز لطف میکند.
امشب پیام داد که اینجا همه چیز خوب است فقط مشتاق دیداریم و دلتنگتان.
با خودم فکر می کنم که او فقط خادم زوار حسین (ع) است و اینچنین عاشق و مشتاق زائران ارباب...
نکند خود ارباب هم دلتنگ ماست و مشتاق دیدار مجددمان...
هرچند ساعتی بیشتر با ابوکریم نبودیم و یک هفته بیشتر نگذشته ولی انگار رفیق چند ساله و یار گرمابه و گلستانمان است.
اینجاست که معنی حب الحسین یجمعنا را می فهمیم...
کانال #سید_سراج_الدین_جزائری
👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/2574778599C7565824046
هدایت شده از کانال حسین دارابی
🔴 ١١۰۰ ختم قرآن به نیت امیرالمؤمنین
میخوایم تو ایامشهادت امیرالمؤمنین و شبهای قدر ١١٠٠تا ختم قرآن به نیت حضرت انجام بدیم. با خوندن تک آیه تک آیه. تا الان با همین یک آیه یک آیه ١٧٣١ ختم انجام شده باید تو این چندروز برسونیمش به ٢٨٣٠ ختم
هرچند دقیقه روی لینک کلیک کنید ختم قرآن جدید شروع میشه شرکت کنید تو ختمهای بیشتری شریک میشید.
بسمالله 👇
https://leageketab.ir/khatme-quran
پیام رو برای دوستانتون بفرستید در رسیدن به هزاروصد ختم یاری بدن
#یک_آیه_یک_ختم
جهتاطلاع از ختمهای روزانه عضوکانالشید👇
http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0
#یک_آیه_یک_ختم
#تجربه_سفر_کربلا_با_خودرو_شخصی
قسمت 2⃣1⃣
#سلام_آقا_که_الآن_روبروتونم۲
بنزین زدیم و حرکت کردیم. خیلی نرفتهبودیم که احساس کردم شتاب ماشین خیلی کم شده و ماشین به خوبی حرکت نمیکند.
برگشتم و به سعید گفتم انگار کیفیت بنزین خیلی پایین است. اصلا شتاب ندارد.
مشغول گوشی بود و داشت استوریهای سفر را در پیج اینستاگرامش بارگذاری میکرد. فکر میکنم ویدئو پمپ بنزین را گذاشته بود. برگشت گفت باید توی جایگاه حکومی (دولتی) بنزین می زدیم.
با تعجب نگاهش کردم، متوجه نگاه سنگینم شد و به گوشی اشاره کرد و گفت: «یکی از فالورهام میگه . ساکن کربلاست. میگه همسرم گفته باید توی پمپ بنزینهای دولتی بنزین بزنید . پمپ بنزین های خصوصی کیفیت بنزینشان خوب نیست.» گفت: «ضمنا بنزین مُحَسِّن درسته نه محسن». این را همهمان دنبالکننده اش گفته بود.
به این فکر می کردم که ای کاش از ایران یکی دوتا از این کلینرهای اوکتان۹۵ میگرفتم که توی بنزین معمولی اینجا بریزم که فشار روی موتور کمتر شود.
در همین فکرها بودم که حواسم به مدینة الزائرین امام حسن (ع) جلب می شود. چقدر شلوغ است و پررونق .
شهربازی هم فعال است. وسوسه می شویم که بایستیم اما هم شلوغی و هم عجله رسیدن به شب جمعه حرم منصرفمان می کند. به راهمان ادامه میدهیم. حالا دیگر جاده شکل و شمایلش عوض شده است.
چند دقیقهای هست که وارد استان کربلا شده ایم و اصلا انگار یک کشور دیگر است. یک اتوبان صاف ۸ خطه با دو باند کندرو برای هرطرف که انگار با خط کش آن را رسم کرده اند. جادهای که هرچه به مغزم فشار می آورم نظیرش در ایران به ذهنم نمی رسد. آن هم با این اسفالت و خط کشی نو و با آن نورپردازی که جاده را برایمان مثل خیابانهای مرکز شهر کرده است.
هرچند که جاده از سر شب خیلی شلوغتر است اما سرعتم ناخواسته بالاتر می رود. حجم تردد دو یا حتی سه برابر سر شب است. انگار عراقی ها افطار هم ورده اند و الآن به قصد زیارت شبجمعه زدهاند به دل جاده.
البته تلاقی دو سه مسیر مختلف در حیدریه هم بی تأثیر نیست.
نزدیک میله ۱۱۲۰ که می شویم شروع میکنم به گفتن از خاطرات موکب خدام العباس که سال ۹۴ خادمش بودم.
از بحث مفصلم آن سال با حاج علیرضا پناهیان میگویم سر مخالفتم با ایرانیزه کردن اربعین. بحثی که هرچند کمی تند بود و بی پروا ولی خیلی زود اثرش را دیدیم . تا حدی که شیخ بلافاصله بعد جلسه به رفقا تذکراتی برای اصلاح روند اداره مواکب داده بود.
گرم همین صحبتها بودم که یکهو متوجه میله ۱۱۸۰ می شوم.
ای دل غافل ۱۱۶۲ و موکب مسلم بن عقیل را رد کردهایم. میخواستم موکب شیخعلی را نشان خانمم بدهم. آخر شیخ علی را می شناخت. به او گفته بودم که در اولین سفرم به کربلا با شیخ علی رفیق شده بودم. فقط بخاطر این که ایرانی بودیم.
آن زمانها یعنی ۱۴ سال پیش خیلی مرسوم نبود که ایرانی ها پیاده به کربلا مشرف شوند. یادم هست حتی ممنوع هم بود و ما آن سال برای اینکه از مرز رد شویم چه دردسری را همراه آقای الیاس نادران و حاج علیرضا پناهیان کشیده بودیم.
آن سال در پیادهروی نیمه شعبان داشتیم با سعید و محمدصادق کریمی صحبت میکردیم که یک عراقی جلی راهمان را گرفت و پرسید ایرانی!؟
گفتیم بله. گفت یک لحظه بمانید . این را گفت و دوید و دیدمش که از دور با یک نفر دیگر به سمتمان می آید. رسیدند و نفر دوم نفس زنان و به فارسی گفت ایرانی هستید!؟
گفتم بله. گفت لطفا به موکب ما بیایید و امشب را بمانید.برادرم شیخ علی خیلی دوست دارد ایرانیها مهمان موکبش باشد. اصرارمان بی فایده بود ابوریحان یا همان محمد حیاتی -که بعدا فهمیدیم از بچههای سپاه بدر است یعنی همان عراقی هایی که آمده بودند و علیه حزب بعث و کمک ایران می جنگیدند و فارسی را اصلا از آنجا یادگرفته بود- خیلی مصر بود. هرچند طبق برنامهمان باید می رفتیم ولی أخر سر قرار شد بمانیم. کوله ها را گذاشتیم گوشه موکب که آن روزها چادر بود و امروز یک حسینیه دو طبقه و شروع کردیم داد و بیداد کردن و تا سر شب نشده چندتا ایرانی دیگر جمع کردیم دور خودمان توی موکب.
داشتیم اینها را برای خانمها میگفتیمکه یک آن دیدم یک تابلو سبز رنگ جلوی چشممان است حرم امام حسین (ع) سمت راست و مرکز شهر مستقیم.
دو راهی سختی بود.
بپیچیم به راست و یک راست بروم از روی مجسر امام حسین (ع) و از آن بالا و روی پل سمت باب طویرج به گنبد سلام بدهیم یا مستقیم بروم و هرچند کمی شلوغ است اما بیندازم در شارع العباس (ع) و بعد پیچ گنبدنمای معروفش شروع کنم زمزمه «خاطره اولین بار نگاه به صحن علم دار دلم را کرده گرفتار» را دم بگیرم و بروم سمت بین الحرمین.
مغناطیس عجیبی مرا به سمت شارع العباس(ع) می کشاند. شاید جذبهاش برایم شیفت خدمتم در حرم حضرت عباس (ع) در اربعین امسال بود. ورودی بین الحرمین از شارع العباس(ع)...
همان جایی که باورم نیست در بیداری رقم خورده و همهاش خواب نبوده باشد. همانجایی که هنوز ساعتش برای من ایستاده روی ۶:۰۰ صبح ۱۵ صفر ایستاده که شیفت را تحویل نفر بعدی دادم و خدمتم تمامشد.
به هر کیفیت میروم به سمت شارع العباس(ع) که یک دفعه یادم می افتد انتهای شارع العباس مسدود است و ناخواسته باید از میدان محافظة بپیچم به خیابان شارع الرسول محمد و بروم سراغ مجسر الامام الحسین(ع)
چه از این بهتر!؟
هم فال بود و هم تماشا.
هم شارع العباس و دورنمای گنبد ابالفضل العباس (ع) را داریم و هم نمای پل و سلام بر دو گنبد...
توی مسیر چند تا ویدئو برای دوستان و ... ضبط میکنم و می فرستم برایشان. کمی جلوتر میرسیم به نمای گنبد.
دلم میخواهد مثل خیلی از زائران اربعین همانجا یعنی چهارراه به سجده بیفتم روی خاک و خدا را شکر کنم که نذر سیدمحمدحسین را ادا کردهایم.
اما شب جمعه است و خیابان ها عجیب شلوغ و جای ایستادن نیست.
اشکتوی چشمم جمع می شود و سلام می دهم و می رویم سمت حرم. و صدای حاج عبدالرضا هلالی توی ذهنم پلی می شود و باهاش دم میگیرم که خاطره اولین بار...
#ادامه_دارد
کانال #سید_سراج_الدین_جزائری
👇👇
https://eitaa.com/joinchat/2574778599C7565824046
5.61M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#تجربه_سفر_کربلا_با_خودرو_شخصی
ورودی شهر کربلا...
همانجایی که ناخواسته می رویم سمت شارع العباس...
کانال #سید_سراج_الدین_جزائری
👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/2574778599C7565824046
خاطره اولین بار.mp3
1.71M
خاطره اولین بار...
🎙 عبدالرضا هلالی
کانال #سید_سراج_الدین_جزائری
👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/2574778599C7565824046
سعید تو پیج شخصی اش و با هایلایت حرم با ماشین شخصی خاطرات سفر رو با فیلم و عکس روایت کرده که بنظرم از متنهای من جذاب تره...
اگه اینستاگرام دارید حتما ببینید
👇👇👇
صفحه سین صاد
خودم هم فکر نمی کردم این قدر بنویسم...
خواستم شروع کنم بنوشتن ادامه ماجرا...
همین که هشتگ زدم و نوشتم قسمت ۱۳ به خودم آمدم که چقدر داری لفتش می دهی.
اما عجیب برایم این است که هنوز مثل روز اول انگیزه دارم برای ادامه روایت...
اصلا از خودم بعید می دیدم اینقدر نوشتن را. نه خیلی وقتش را دارم و نه خداییش حوصلهاش را.
از اول هم قرار نبود اینقدر با جزئیات و کامل بنویسم. بیشتر میخواستم روش بردن ماشین شخصی را بنگارم ولی حس و حال شما و بازخوردهای مثبتتان به نوشتنم واداشت.
نگاهی به پیامهای شخصی انداختم و با یک حساب سر انگشتی دیدم که در این یک هفته چندصد پیام یا شاید چند هزار پیام شخصی جواب داده ام.
جوابها همه در مورد ترانزیت ماشین و هتل و .. نیست.
خیلی هاش التماس دعاست یا درد دل. بعضی ها هم تشکر کردهاند که حال و هواشان کربلایی شده و مشتاق شنیدن جزئیات بیشترند.
صادقانه بگویم چند نفری هم -به نظرم ۵-۶ نفر- کنایه زده اند که مگر شاخ غول شکستهای!؟ یک ماشین برده ای کربلا!؟ گوش فلک را کر کردی و ...
طبیعتا نمی توانمهمه سلیقه ها را راضی کنم ولی مطمئنم که این روزی حداقل سه چهار ساعت وقتی که صرف نوشتن و پاسخ به پیامها می کنم به این امید است که شاید یک نفر و فقط یک نفر دلش پر بکشد و کیفش را ببندد و راهی شود. یا شاید حداقل حسی برقرار شود و دلی بشکند و اشکی سرازیر شود و ارتباطی وصل...
که هر کدام بشود چه کیفی می کنم من چه حالی بکنم که حتی شاید دلیلش را ندانم که چه شده که حال دلم خوب شده...
پس همچنان می نویسم به امید نگاه ارباب
یاعلی
کانال #سید_سراج_الدین_جزائری
👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/2574778599C7565824046