🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
آلوده به نرخ بهره منفی
👤 دکتر مرتضی کاظمی
✍️ در ایران نرخ بهره واقعی (Real interest rate) غالبا منفی و رانتی بوده است. آلودهترین دستگاه به نرخ بهره منفی، دولت است.
✍️ ای کاش فقط دولت به این مرض آلوده شده بود؛ فعالان اقتصادی و بسیاری از شهروندان به ناچار به این آلودگی آغشته شدهاند.
✍️ فرمولی که اقتصاددانان برای محاسبه نرخ بهره واقعی در نظر دارند تفاضل نرخ بهره اسمی و نرخ تورم است. در ۵۰سال گذشته اکثرا نرخ بهره اسمی بسیار پایینتر از نرخ تورم بوده و عدهای بهطور مداوم از منفی بودن نرخ بهره واقعی و در نتیجه وامهای ارزان، بهرهمند شده و به طرز ناسالمی مالاندوزی کردهاند.
✍️ سادهترین مثال زمانهایی است که در تورم ۲۰درصدی کسانی میتوانستهاند به منابع مالی و بانکی با نرخ بهره ۲۰درصدی دسترسی پیدا کنند. آیا عجیب است که مردم برای دریافت چنین وامهایی با نرخ بهرهای که ۲۰درصد زیر صفر است، سر از پا نشناسند؟
✍️ در چنین وضعیتی توجیهی که از سوی سیاستگذاران مطرح میشود هدایت نقدینگی برای حمایت از تولید و جامعه است.
✍️ اما هیچگاه در ایران چنین آرزوی محالی (یعنی حمایت از تولید از طریق نرخ بهره منفی) به وقوع نپیوسته است.
✍️ این پولهای ارزان بهترین رانتی بوده که فقط به عدهای اندک رسیده، اما عده کثیری را متضرر کرده و بخشی از تورم از همین کانال ایجاد شده است.
✍️ ریشه این آلودگی در دو بستر «نرخ بهره دستوری» و «اعتبارات تکلیفی» تقویت شده است.
✍️ این دو خصوصیت در نظام بانکداری باعث ایجاد «بانکداری دستوری» و در واقع یکی از مهمترین بیماریهای مزمن در اقتصاد ایران شده است. بانکداری دستوری روشی برای رانتخواری، فساد و تبعیض ظالمانه بوده و همچنان هست.
✍️ اساسا هدف از راهاندازی یا حفظ بعضی از بنگاههای اقتصادی، خلق ارزش و سودآفرینی نبوده و نیست؛ هدف تورمخواری و بهرهمندی از نرخ بهره منفی بوده و همچنان تورمخواری برای ادامه فعالیت این بنگاهها توجیه اقتصادی ایجاد میکند.
#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #نرخ_بهره_منفی #رانت #نرخ_بهره_دستوری #بانکداری_دستوری
✅ دنیای اقتصاد