کیمیای زرین‌شهر شبیه گل که تنها زیر باران زنده می‌ماند وطن از برکت خون شهیدان زنده می‌ماند برات حفظ جان است این، حیات جاودان است این که می‌میرند گل‌ها و گلستان زنده می‌ماند تو کوهی، کوه حتی پیش طوفان خم نمی‌گردد تو سروی، سرو حتی در زمستان زنده می‌ماند تو شمعی، شمع اگر بی‌سر شود عمر ابد دارد تویی مصداق هر چیزی که بی‌جان زنده می‌ماند مرا ای کاش صد جان بود و قربان تو می‌کردم که هر جانی که شد تقدیم جانان زنده می‌ماند به روی دوش اگر بردند جسم قهرمانان را ملالی نیست روح پهلوانان زنده می‌ماند.. بگیر ای مرگ مشتاقان خود را تنگ در آغوش اگر انسانیت با مرگ انسان زنده می‌ماند مسلمان تازه وقتی سر ببازد می‌شود سلمان و عمر دیگری بی رنج پایان، زنده می‌ماند به زودی می‌کند تکرار آن بیت‌المقدس را همان نسلی که از گردان سلمان زنده می‌ماند به شوق آفتاب جاده هواز-خرمشهر گلی در برف سنگین مریوان زنده می‌ماند زن و فرزند دشمن بر سر خوان تو مهمان‌اند که در تو نفس چون شد ذبح، وجدان زنده می‌ماند شده با کیمیای خاک تو این شهر زرین‌شهر و تا باشد عیار عشق در آن،‌ زنده می‌ماند یقین دارم که تا خون تو در رگ‌های این شهر است حیا در کوچه، غیرت در خیابان زنده می‌ماند حسین انگار فرهنگ است و احیا می‌شود دائم حسین انگار جریان است و جریان زنده می‌ماند بگو دوری کنند از بیم جان کفتارهای مست از این شیری که با زخم فراوان زنده می‌ماند به لطف دوست،‌ دشمن آرزو به گور خواهد برد و جمهوری اسلامی ایران زنده می‌ماند ✍🏻 #محمد_زارعی 🏷 #شهدا | #شهید_حسین_قُجّه‌ای 🇮🇷 @Shere_Enghelab