خود راهمیشه دیده‌ دلم در کنار تو ‌کاری نکن تابشوم شرمسار تو درقلب من نام تو حک شد بدان که او تا روز حشر حفظ کند یادگار تو هرگز نبود غیر تو در این دل حزین چرخی نمی زند قمرم جز مدار تو درد من است درد جدایی و بی کسی کی بگذرم از تو واز روز گار تو نوروزهای بی تو چوپاییز بی کسی است ‌تا کی دهم دل به غم نوبهار تو بامن بمان ای همه عمر و جوانیم این چشم تر باز کشد انتظار تو -----------------@ صدیقه شا داب نیک

کاسه‌ی آب پر از حرف نرو بود ‌ولی گوش تو حوصله‌ی خواهش اینگونه نداشت #مهتاب_بهشتی #مفردات

چشمِ حسرت بر ندارد آسمان از کلبه ام تا در آن با شوقِ مـــاهت زندگانی می کُنم. #علیرضاشیدا

گدای دربار عشقم آخه گرفتار عشقم غلام و مجنون شاه طوسم «لبیک یاحسین جانم» #یا_امام_زمانم #یا_حسین_جانم #بسیاردلنشین 🎙#جوادمقدم #چهارشنبه_های_امام_رضایی صلے‌الله‌علیڪ‌یا‌اباعبدللھ الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلفــَرَج بحق‌ حضࢪٺ‌زینب‌ڪبرۍسلام‌الله‌علیها‌

چون رسدبرگوش من هردم نوایت یا حسین قلب من لرزدبگوید جان فدایت یا حسین درزمین کربلا معنی شود مفهوم عشق بزم وصل عاشقان گشته برایت یاحسین رقص سرروی سنان زیباتر از رقص بتان ازسران بی بدن دارم حکایت یا حسین شاهدان غسل وصال یار باخون کرده‌اند دست وقلب و سرفدابهر لقایت یاحسین ساقی خوش رقصتر ازماه مهرویان که دید آنکه بی دست وسروپاکرد سمایت یاحسین گررود دست و سری درعشقبازی لاف نیست چون شودقلب وروان وجان فدایت یا حسین نیستی تو کشته ظلم و جفای بی دلان کشته گشتی بهر عشق با صفایت یا حسین مردمان گویند تشنه جان بدادی بر فرات من بگویم مِی کشیدی با رضایت یا حسین عاشقان کوی تو پیرو جوان در یک صفند چون حبیب و اصغر شیرین لقایت یا حسین من نگویم کشته گشتی عاشقان پاينده اند شمع راه عاشقانی چون خدایت یا حسین سرخی آلاله ازشرم لبان خشک توست ازفراقت لاله دارد صد شکایت یاحسین گشته ام مجنون کجا جویم نشان عاشقی عشق آموزد سر از تن جدایت یا حسین پنجم محرم الحرام ۷۶ مجنون مازندرانی

‌ ای خوش آن عمر که در شغل محبت گذرد... - صائب تبریزی

نشسته سایه‌ای از آفـتاب بر رویش به روی شانه‌ طوفان رهاست گیسویش ز دوردست‌، سواران دوباره می‌آیند که بگذرند به اسبان خویش از رویش کجاست یوسف مجروح پیرهن چاکم که باد از دل صحرا می‌آورَد بـویش کسی بزرگتر از امتحان ابراهیم کسی چنان که به مذبح بُرید چاقویش نشسته است کنارش کسی که می‌گرید کسی که دست گرفته به روی پـــــهلویش هـزار مرتبه پرسیده‌ام زخود او کیست که این غریب ، نهاده است سر به زانویش کسی در آن طرف دشت‌ها نه معلوم است کجای حادثــه افتاده است بازویـش کسی که با لب خشک و ترک ترک شده‌اش نشسته تـیر به زیر کمان ابـرویش کسی است وارث این دردها که چون کوه است عجب که کوه ز ماتم سپید شد مویـش عجب که کــــــــــوه شده چون نسیم سرگردان که عشق می‌کشد از هر طرف به هر سویش طلوع می‌کند اکنون به روی نیزه سـری به روی شانه طوفان رهاست گیسویش #فاضل_نظری

سپرم باش ¹¹⁸ ... ❤️؛) #حسین_ستوده🎤

🍃میمیرم‌اگہ‌محل‌نزارۍ... 🍃میمیرم‌نگو‌دوسم‌ندارۍ... 🎤حاج امیر_کرمانشاهی