از آسمان میراث چشمم، ابر باران زاست بعد از شما در سینه‌ی من، مجمع غم هاست اسم شما را باد هرجا منتشر کرده تنها خیابان نه، که روی بچه‌های ماست دلتنگیم افسانه‌ی تلخی‌ست بی تکرار مجنون این دلدادگی ها باز، بی لیلاست کوچ شما اَنگی زده بر گُرده‌ی پاییز حتی بهاران بی شما، بدجور جانفرساست در خیمه‌ی شعر و غزل هم نوحه می‌خوانند در محفل دلدادگی‌‌ها،روضه ای برپاست حالا غزل از مثنوی امداد می‌جوید راه شهادت را قلم با واژه می‌پوید از حاج قاسم بی‌خبر ماندن جگر سوز است گرچه شهادت تا قیامت، نکته آموز است حاجی، دل از هجر شما چون شمع می‌سوزد این روزها سوزن، لباس اشک می دوزد از ما سلامی محضر یارانِ هم کیشت آن بلبلان تا همیشه، سبز اندیشت سید حسن هم رفت، جایش پیش ما خالیست حال دل ما عاشقان، امروز بدحالیست حتی همین امروز هم در شهر آشوب است اوضاع دنیا چرخه‌ای بسیار معیوب است دلتنگی ما بی امان کردست دلها را مجنون کجا پیدا کند، بعد از تو لیلا را؟ یا رب به حق خون پاک حاج قاسم ها ما را مدد کن با ظهور مهدی زهرا #مهتاب_بهشتی #غزل_مثنوی