#ورود_کاروان_اهل_بیت_ع_به_کوفه #حضرت_زینب_س_کوفه 🏴خطاب به امیرالمومنین... یا قاهرَ العَدُوُّ وَ یا والیَ الوَلی یا مظهر العجایب و یا مرتضی علی پایانِ باشکوه،به کابوس بد بده زینب رسیده کوفه..،پدر جان مدد بده چشمان شور،آینه ات را نظر زدند در پیش خانه ی تو سرم را به در زدند در کوفه سهم دختر تو آهِ سرد شد پنجاه سال پرده‌نشین..،کوچه‌گَرد شد تا پای ما به معرکه‌ای نامراد رفت خلخال دخترانِ حسین‌ات به باد رفت این کوفیان به نسل تو،گمراه گفته اند خیلی به دخترت بد و بیراه گفته اند بی حرمتی به آل تو وقت ورود شد از بس که سنگ خورد حسین‌ات..،کبود شد نیزه نشین تو همه را پیر کرده است شکل سرش دو مرتبه تغییر کرده است این حرمله به کامِ همه،زهرِ ناب ریخت این حرمله کنار رباب تو آب ریخت از دست این مصیب جانکاه..،داد..،آه زینب کجا و مجلسِ اِبن زیاد...،آه در بزم او نمک به غمِ جاری‌ام زدند با چوب‌دست روی لب قاری ام زدند کوفه که زیر پاش نهاد احترام را... باید خدا بخیر کند شهر شام را #بردیا_محمدی

#امام_سجاد_ع_مصائب هر لحظه با هر گونه مضمون گریه کردم هر روز و شب، یاد پدر، خون گریه کردم دستی به سوی آب، بی گریه نبردم مُردم به واللهِ که قدری آب خوردم قلب مرا هر ناله ی مجروح سوزاند یک عمر، حتی دیدنِ مذبوح سوزاند جامه به تن کردند، حالم ریخت برهم مرده کفن کردند، حالم ریخت برهم با هر بهانه مجلس روضه گرفتم خانه به خانه مجلس روضه گرفتم اشک ربابه در وجودم آتش افروخت هر بار دیدم شیرخواره، سینه ام سوخت این داغ، هر ساعت چه کرده با دل ما بر حرمله لعنت، چه کرده با دل ما آثار ضرب تازیانه بر تنم ماند رد غل و زنجیرها بر گردنم ماند دستان عمه زینبم را تا که بستند نامردهاخیلی غرورم را شکستند مانده به گوشم نعره ی دشنام، دشنام گفتم به شاگردان خود، الشام الشام یادم نرفته عمه ام را، سنگ می خورد از پیرزن های یهودی چنگ می خورد از پشت بام آتش زدند و معجرش سوخت مانند من سرتاسر بال و پرش سوخت بغضی است هر لحظه به لب آورده جانم من کشته ی بزم شراب و خیزرانم شد حسرت اهل حرم، کنج خرابه شد قتلگاه خواهرم، کنج خرابه این زخم ها، آثار جنجال است با ماست یاد چهل منزل، چهل سال است با ماست سوزاند داغش تا دم آخر دلم را ناله کشیدم از درونم واحسینا #محمدجواد_شیرازی

🔸شب جمعه #شب_زیارتی_سیدالشهدا 🔸زائر اباعبدالله الحسین (ع) من تشنه ی زیارت کرببلا شدم تا با دعای فاطمه حاجت روا شدم لب تشنه ام به آب فراتت در علقمه با یک نگاه توست به تو مبتلا شد بر خاک تربت تو نهادم سرم ز شوق از خاک، با ولای تو اینگونه پا شدم بنا عنایتی به فدای سرت شوم در هر نفس براه تو آقا فدا شدم بیچاره ی نگاه غریبانه ی توام تا کشته ی نگاه تو اندر منا شدم رکن عراقی از حرمت سر کشید و گفت در این طواف راهی کوه صفا شدم مروه تویی صفای حرم از صفای توست با این صفاست در صف قالوا بلی شدم یک بیت روضه در شب جمعه به کربلا از سوز نای نی ز غمت در نوا شدم مادر ز راه آمد و در بین قتلگاه گفتا که مات راس تو بر نیزه ها شدم زینب به گریه گفت که مادر به قتلگاه با تازیانه من ز حسینم جدا شدم غارت شده ست جسم حسینت به کربلا من هم اسیر کوفه و شام بلا شدم #مرتضی_محمود_پور

#دوباره_قد_خمیدم سر برادرم حسین به روے نیزه دیدم دوباره قد خمیدم دوباره دل شکستم و دوباره دل بریدم دوباره قد خمیدم غم گران بے کسے به بام دل کشیدم دوباره قد خمیدم دوباره نالة یتیمه هاے او شنیدم دوباره قد خمیدم به روے نیزه در برابرم سر برادر به خاکِ کربلا فتاده پیکر برادر چه آهِ آتشینے از دلم زبانه دارد دوباره خورده چشم من به حنجر برادر منم همان که در کنار قتلگاه خمیدم عذابِ سر بریدنش به دیدگان خریدم نگاهِ من به آهِ من به رنگ خون نشسته به زیر سایة سرِ بریده آرمیدم سر برادرم حسین به روے نیزه دیدم دوباره قد خمیدم چه دلبرانه مے روَد به روے نیزه یارم که مے برَد دوباره همرهش همه قرارم امامِ سر بریده ام قسم به خونِ سرخت شجاعت از تو مانده تا همیشه یادگارم تو بر فراز نیزه اے منم به پاے نیزه به قلب و جان خسته مانده نے نواے نیزه هواے گود قتلگاه دوباره یادم آمد هواے غم هواے آب در این هواے نیزه سر برادرم حسین به روے نیزه دیدم دوباره قد خمیدم یتیمة برادرم نشسته روبه رویم نشانه رفته دیده اش به شاه بے گلویم به هاے و هاے گریه اش ربوده تاب عمه جواب این سه ساله را به زخم دل چه گویم؟ سکینه هر دمے مرا خطاب خود نماید تمام پیکرم تر از گلاب خود نماید به روے نیزه بر سر علے اشاره دارد دو دیده را نشانه بر رباب خود نماید سر برادرم حسین به روے نیزه دیدم دوباره قد خمیدم به پاے اشڪ عابدین دوباره دیده بستم به چشم خون کنار آن دو چشم خون نشستم به پنجة گره زده به قدرت بیانم تمام هیبت سپاه کوفه را شکستم پیام کربلا اگر به شام زینب افتاد تمام ارث نینوا به نام زینب افتاد قیام سرجدا شروع سرورے او شد کلام عاشقان حق به کام زینب افتاد سر برادرم حسین به روے نیزه دیدم دوباره قد خمیدم #محمد_رضا_سرورے پنجشنبه 20 مرداد 1401 اهواز

عاقبت این شبِ تاریک سحر خواهد شد به رُخِ حضرتِ خورشید نظر خواهد شد می رسد نوبتِ آن روز که با وعده ی حق_ پسری منتقمِ خونِ پدر خواهد شد ای به قربانِ تو که با نظرِ مهدوی ات خاک هم زیرِ قدم های تو ، زر خواهد شد دلِ غمدیده ی ما گر به وصالت برسد سینه ی سنگی ما ، دُر و گهر خواهد شد آه ، از اینهمه سالی که بدونِ تو گذشت این چه عمریست که در فاصله سر خواهد شد تو بیا ، دیده ی آلوده پس از دیدنِ تو_ عاشقانه به سرِ راهِ تو ، تَر خواهد شد!

‍ کربلا هر آنچه دارد از جنابِ زینب است بهترین درسِ ولایت از کتابِ زینب است برگِ زرّینش گشاییم از شعور و معرفت معرفت زیباترین آئینِ نابِ زینب است بهترین عنوانِ آن تسلیمِ حق در بندگی ست عشق و عرفان آخرین درسِ حسابِ زینب است شرحِ این عنوان بیاموزیم حدیثِ عاشقی عاشقی چون راه و رسم و انتخابِ زینب است از سرِ عرفان بخوانیم این حکایت مو به مو امرِ طاعت در ولایت باز تابِ زینب است باید این درسِ گران را جوهری با خون نوشت دفترش آن سینه ی پُر التهابِ زینب است شیوه ی دشمن شناسی از پدر آموخت او راه و رسمش در حقیقت انقلابِ زینب است سینه اش نورِ ولی است و ضمیرش منجلی گفت هر تسلیمِ دشمن اجتنابِ زینب است هم فصاحت هم بلاغت در بیانِ نطقِ او درسِ زهرا و علی و اکتسابِ زینب است آن زمان آمد کنارِ جسمِ صد چاکِ حسین در میانِ قتلگه خون تا رکابِ زینب است شمع جانش ذره ذره آب شد در کربلا راوی این قصه آن حالِ خرابِ زینب است بوسه بر حلقومِ بی سر گو چگونه ممکن است ‌این صدا آمد از آن سر دل کبابِ زینب است راسِ تو امشب اسیران را جلو داری کند در دلِ شب روی نیزه آفتابِ زینب است کوفه و شام و اسارت را من از جان میخرم گر چه این محمل نشینی یک سرابِ زینب است مجلس و تختِ یزید و کوفیانِ تیره بخت خطبه های آتشین فَصلُ الخطابِ زینب است بهترین آموزه ها در صحنه ی کرب و بلا از همه بالاتر آن نقشِ حجابِ زینب است آنکه درسِ معرفت از مکتبِ زینب گرفت تا ابد در زمره ی اجر و ثوابِ زینب است‌ آنچه گفتیم این اثر شرحِ تمامِ قصه نیست این فقط یک گوشه از رنج و عذابِ زینب است کربلا این جلوه ی آیات و اسرارِ خدا چهره ی گلگونِ او خون خضابِ زینب است نامِ او عنوانِ این هم حاکی از رنج و بلاست تا ابد آیینه ی روی نقابِ زینب است حکمتِ نامِ بلندش را خدا داند وَ بس هر کجای روی او آذینِ بابِ زینب است گر شدی زائر کنارِ قُبّه ی شاهِ ولا هر دعا کردی بدان آن مستجابِ زینب است کربلا آیینه ی زیبایی و شیدایی است بهترین درسِ ولایت از کتابِ زینب است

#شب_جمعه #زائر_ابا_عبدالله_الحسین_ع من تشنه ی زیارت کرببلا شدم تا با دعای فاطمه حاجت روا شدم لب تشنه ام به آب فراتت در علقمه با یک نگاه توست به تو مبتلا شد بر خاک تربت تو نهادم سرم ز شوق از خاک، با ولای تو اینگونه پا شدم بنا عنایتی به فدای سرت شوم در هر نفس براه تو آقا فدا شدم بیچاره ی نگاه غریبانه ی توام تا کشته ی نگاه تو اندر منا شدم رکن عراقی از حرمت سر کشید و گفت در این طواف راهی کوه صفا شدم مروه تویی صفای حرم از صفای توست با این صفاست در صف قالوا بلی شدم یک بیت روضه در شب جمعه به کربلا از سوز نای نی ز غمت در نوا شدم مادر ز راه آمد و در بین قتلگاه گفتا که مات راس تو بر نیزه ها شدم زینب به گریه گفت که مادر به قتلگاه با تازیانه من ز حسینم جدا شدم غارت شده ست جسم حسینت به کربلا من هم اسیر کوفه و شام بلا شدم @Shoaraye_aeinimadhankermanshah

امام_سجاد__ع_نوحه و. زمینه من امام ساجدینم ای مدینه دل غمینم ای مدینه آمد امشب لحظه‌های آخرینم ای مدینه بوده‌ام من یار عشق بود‌ه‌ام من قافله سـالار عشق ای مدینه با دو دست بـسته‌ام رفته‌ام من بر سر بـازار عشق وای من ای وای من ای وای من ** ماندم از كجا بگویم از غم و بلا بگویم ای مدینه بـا تو امشب من ز كربلا بگویم دیده‌ام پـر خون دل آواره را دیده‌ام تن های پاره پاره را من بروی دست بابایم حسین دیده‌ام لبخند شیــر خواره را وای من ای وای من ای وای من ** جان من بر لب رسیده دیده‌ام گلهای چیده مثل عمه بوسه دادم من به رگهای بریده بی كفن جسم بابامو دیده‌ام از تماشایش به خود لرزیده‌ام خم شدم من تن پاره پاره رو در میان بوریـا پیچیده‌ام وای من ای وای من ای وای من ** من ز غم افسرده بودم مثل گل پژمرده بودم اگر عمه نبود اونجا توی خیمه مرده بودم كاروان اشك و ناله دیده‌ام چیدن یك باغ لاله دیده‌ام نیمه شب در گوشه ویرانه من داغ زهرای سه ساله دیده‌ام وای من ای وای من ای وای من ** كنج ویران در برم بود او سه ساله خواهرم بود من خودم دیدم كه رویش مثل زهرا مادرم بود طفل خسته پیكرش آزرده بود پیش چشمم تـازیانه خورده بود گر نمی شد عمه من سپرش او براه شام و كوفه مرده بود وای من ای وای من ای وای من شاعر : سید محسن حسینی @Shoaraye_aeinimadhankermanshah

#اسارت باید که از نیزه سرت را پس بگیرم رگ های سرخ حنجرت را پس بگیرم آه ای سلیمان زمانه سعیم این است از ساربان انگشترت را پس بگیرم باید که از سر نیزه های تیز و سنگین ته مانده های پیکرت را پس بگیرم باید که از غارتگران نا مسلمان  عمامه ی پیغمبرت را پس بگیرم باید هر آن طوری شده از قاتلانت آن دست باف مادرت را پس بگیرم باید که از آن بی حیای پست و نامرد خلخال پای دخترت را پس بگیرم #محمد_حسن_بیات_لو @Shoaraye_aeinimadhankermanshah

#اسارت وسط روز گرفتار شبم باور کن بازهم شعله کشیده غضبم باور کن اولین بار شلوغی گذر را دیدم چه شلوغی بدی! در عجبم باور کن یادشان رفته که نان پدرم را خوردند بین کوفه بدهی شد طلبم باور کن هرقدر گفتم علی بر دهنم سنگ زدند بغض دارند ز اصل و نسبم باور کن نه سلامی نه علیکی همه توهین کردند خسته از طایفه ای بی ادبم باور کن آشنایان جلوی قافله خیره شده اند من هم از قافله قدری عقبم باور کن عده ای نذری و خیرات به ما میدادند سخت دلگیر ز نان و رطبم باور کن تشنگی بعد تو افتاد بجان زینب موقع خطبه ترک خورد لبم باور کن #سید_پوریا_هاشمی @Shoaraye_aeinimadhankermanshah

#شب_هفت_امام_حسین_ع سر زلفت به روی نیزه رهابود حسین گاه راست هدف سنگ بلابود حسین سر تو بر سره. سرنیزه به هرسومیرفت حنجره پاره ی تو چه بی صدابودحسین کاش هرگز سرت ازنیزه نیفتدبه زمین لیک دیدم سر توبه زیرپابودحسین جای سنگی به لب وآن دهنت پیدابود خواهرت ازغم توغرق نوابودحسین باز بانیزه عدو بر سروپشتم زده است ضرب شلاق عدو برتن مابود حسین درمیان دشت گویا دخترت گم شده بود دخترسه ساله ات بگوکجابودحسین دل(مجنون)همه شب به اضطراب غم توست به هوای تو دلم غرق بلا بود حسین #آرمین_غلامی #مجنون_کرمانشاهی @Shoaraye_aeinimadhankermanshah

‍ #مناجات_محرمی #امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه #سبک_واحد یا فاطمه من عقده ی دل وانکردم داغ حسینی بین دل ها سر گرفته عالم ازین غم چهره ای دیگر گرفته هر کس که در کشتی امنش می نشیند اذن ورود از ساحت مادر گرفته حتی خدا نزد تمام انبیایش روضه برای سبط پیغمبر گرفته شخص حبیب بن مظاهر غبطه خورده بر حال هر کس رزق چشم تر گرفته آغوش گرم هیچ کس را برنتابیم ما را حسین بن علی در بر گرفته از کودکی اش جابِرُ العَظمِ الکَسیر است فطرس هم از گهواره ی او پر گرفته نوکر کجا دارد به غیر از کوی ارباب؟! نوکر هر آنچه دارد از این در گرفته تا روز محشر هر کسی شد کربلایی برگ برات از جانب خواهر گرفته آن قدر شأن زینب کبری عظیم است عمری رکابش را علی اکبر گرفته گفتند وقتی شمر آمد سوی مقتل زینب دو دستش را به روی سر گرفته خنجر مقصر نیست، حنجر حرز دارد زینب به گریه بوسه از حنجر گرفته #محمدجواد_شیرازی @Shoaraye_aeinimadhankermanshah