تغییر شخصیت (۱)
در این تمرین، قصد داریم عوامل و علل تغییر شخصیت (تصویر ورق دوم) را بررسی کنیم. برای این کار، ضمن آشنایی مقدماتی با شخصیت، نقطه شروع و پایان تغییر او را در نظر میگیریم:
فخری مُشرِف، ۶۲ ساله، معلم بازنشسته، دارای مدرک تحصیلی لیسانس است. او در شروع داستان، فردی سلطهجو و خودخواه است؛ اما در پایان، به فردی حمایتگر و همراه بدل میشود.
در گام بعدی، به این فکر میکنیم: در قسمت میانی داستان، بر این شخصیت چه میگذرد که از این رو به آن رو میشود؟ چرا؟ چگونه؟
راهنمایی: شخصیت معمولا زمانی به استقبال تغییر میرود که در تنگنا قرار گیرد؛ یعنی چنان درمانده شود که بدون پذیرش تغییر، از دستیابی به هدف بازبماند. همچنین، به خودش یا دیگران، آسیب جدی وارد شود.
بنابراین، برای نمایش تغییر شخصیت، از حوادث تصادفی بپرهیزید؛ حوادثی مثل دیدن خواب، یافتن چراغ جادو، یا آشنایی با پیر فرزانه که با گفتن چند جمله، باورهای بنیادین شخصیت را زیر و زبر میکند.
#شخصیت_پردازی
#تمرین_داستان_نویسی
(این مطلب را با هدف گردش و گسترش دانش دست به دست کنید.)
@ShugheParvaz
#شــوق_پرواز
سوژه داستان (۲)
یکی از مُحرّکهای سوژهیابی، الهام گرفتن از مکان است. در این روش، با توجه به تصویر، به این فکر میکنیم: چه ماجرایی میتواند در اینجا رخ دهد؟
در گام بعدی، برای سر و شکل دادن به سوژه، به پرسشهای زیر پاسخ میدهیم:
۱- شخصیت اصلی چه کسی است؟
۲- هدف یا گرفتاری او چیست؟
۳- چه چیزی یا چه کسی مانع اوست؟
۴- سرانجام ماجرا چه خواهد شد؟
با یافتن پاسخ این پرسشها، چارچوب مقدماتی داستان (مخصوصا رمان) را در اختیار داریم. گام بعدی، گسترش سوژه و تبدیل آن به «طرح» است.
#تمرین_داستان_نویسی
(این مطلب را با هدف گردش و گسترش دانش، دست به دست کنید.)
سوژه داستان (۴)
یکی از مُحرّکهای سوژهیابی، الهام گرفتن از مکان است. در این روش، با توجه به تصویر، به این فکر میکنیم: چه ماجرایی میتواند در اینجا رخ دهد؟
در گام بعدی، برای سر و شکل دادن به سوژه، به پرسشهای زیر پاسخ میدهیم:
۱- شخصیت اصلی چه کسی است؟
۲- هدف یا گرفتاری او چیست؟
۳- چه چیزی یا چه کسی مانع اوست؟
۴- سرانجام ماجرا چه خواهد شد؟
با یافتن پاسخ این پرسشها، چارچوب مقدماتی داستان (مخصوصا رمان) را در اختیار داریم. گام بعدی، گسترش سوژه و تبدیل آن به «طرح» است.
#تمرین_داستان_نویسی
(این مطلب را با هدف گردش و گسترش دانش، دست به دست کنید.)
طراحی داستان (۴)
داستاننویسی چهار مرحله دارد: سوژهیابی، طراحی، نگارش، بازنویسی.
طراحی یعنی پیش از نگارش داستان، نخست چارچوب آن را استوار کنیم و با پرسشهای پرشمار، سوژه را پرورش و گسترش دهیم.
هر چه پرسشها بیشتر و پاسخ آنها نوآورانهتر باشد، ساختار داستان استوارتر و چشمگیرتر خواهد شد.
هر چه ساختار داستان استوارتر باشد، کار داستاننویس در مراحل نگارش و بازنویسی، آسانتر و زودتر پیش خواهد رفت.
بنابراین، با پرسشهای پرشمار و پاسخهای گوناگون، سوژه پیشنهادی را پرورش و گسترش دهید.
مثال:
چرا دختر به این ازدواج تن داده است؟ شاید پدر داماد، بدهیهای پدر عروس را داده و او را نمکگیر کرده و در تنگنا گذاشته است.
آیا اطرافیان دختر میدانند که او ناخواسته، زیر بار این ازدواج رفته است؟ نه. شاید دختر به خیال خودش، برای آبروداری به کسی چیزی نگفته و روی دلش پا گذاشته است تا مبادا پدرش انگشتنمای این و آن شود.
#طراحی_داستان
#تمرین_داستان_نویسی
(این مطلب را با هدف گردش و گسترش دانش برای دیگران بفرستید.)
#نویسندگی
@ShugheParvaz