◼️روضه‌ شب‌عاشورا #میثم‌مطیعی @aarbaeenkarbala

#یاحسین آنان که عمری با نان و خرمای علی سیر شدند گوشه ی گودال همگی شیر شدند

‌ انگشتری که ضربه خورده درنمیاید ز دست جـایش النگوی مـن و ایـن چند دختـر را ببر علی اکبر لطیفیان | #محرم #ظهر_عاشورا

‌ از دست ها مپرس که با گوش ها چه کرد از مشت ها بـپـرس کـه بـا گـوشـواره بـود علی انسانی | #محرم #ظهر_عاشورا

در آخرین دقایق گودال قتلگاه... هرنیزه ای به گونه ای عَرضِ حضور کرد

‌ شرم از شیون و از گریه ی ما کن بس کن پشت و رویش نکن اینقدر حیا کن بس کن با وضو مادر من شانه به مویش میزد موی سلطان مرا شمر رها کن بس کن ذبح کردن به خدا حکم و شرایط دارد اینقدر ضربه نزن زود جدا کن بس کن شمر فریاد نکش دخترکش میترسد حرمله را کمی آرام صدا کن بس کن خون در شیشه ی او را که ملائک بردند لااقل رحم به این رخت و عبا کن بس کن تو خودت نامه نوشتی که بیا کوفه حسین پس به عهد و قسم خویش وفا کن بس کن کشتن او به خدا حربه نمیخواهد که به زمین خورده دگر ضربه نمیخواهد که رضا قربانی | #محرم #ظهر_عاشورا

غروب گریه کردم... @aarbaeenkarbala

‌ و عاقبت روزِ واقعه... روزی به وسعتِ عاشورا... "همه ی روزها عاشورا و همه ی زمینها کربلاست" و چه گذشت در سرزمینِ نینوا... خورشید بود و تابید بر لب های خشکِ آل پیغمبر؛ و روی ابرها را از صدها فرسخ ندید... تابید و تابید ؛ گویی سوزنده تر از هر زمان و همیشه! و باران که سهمش آن روز ؛ نباریدن بود! کس غیرِ خدا چه می داند که دقیقاً چه گذشت در آن صحرای پر بلا... در آن بارانِ خنجر و زخم... در برابرِ بهترین های خلقِ خدا... چه کردند باِ دستانِ گره گشا و چشمهای دریایی حضرتِ ماه... با گلوی شش ماههْ علیِ اصغر... با قامتِ جوانِ علی اکبر؛ آن شبهِ پیغمبر... چه آمد به روی هفتاد و دو جان فشانِ راهِ حضرتِ ارباب... به روی حضرتِ سردار ؛ که عاقبتِ داستانش ختمِ به "سر" شد! و که خبر داشت از دلِ زینب! که می دانست غیرِ آن مونسِ جآنِ ،غیر از حضرتِ برادر،که غروبِ عاشورا ؛ آغازِ همه ی غریبگی هاست... وای بر بنی امیه،بر یزید و یزیدیان و بر ظلم... و اینک اسارتی جگرسوز... وای بر اسارت!! چه کسی ست که نداند؟ برای زخم های جانسوزِ زینب ؛ هیچ مرهمی"حسین" نمی شود!! #فاطمه_پنبه_کار

#امان_از_دل_زینب(سلام الله علیها)

صلو علیک ملیک السماء نریمان پناهی @aarbaeenkarbala