#پاییز در کوچه_های_کاهگلی_یزد ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم تو کعبه‌ای هر جا روم قصد مقامت می کنم #مولانای جان @TAMASHAGAH

‍ #این آتش عشق میپزاند ما را من لبان خويش را با آتشي مقدس تطهير کردم تا از عشق سخن بگويم اما وقتي دهان گشودم زبانم بند آمده بود . پيش از آن که عشق را بشناسم عادت داشتم نغمه هاي عاشقانه سر دهم اما شناختن را که آموختم کلمات در دهانم ماسيد و نوا هاي سينه ام در سکوتي ژرف فرو افتادند . #جبران خلیل جبران @TAMASHAGAH

مرا گویی که رایی من چه دانم چنین مجنون چرایی من چه دانم مرا گویی بدین زاری که هستی به عشقم چون برآیی من چه دانم منم در موج دریاهای عشقت مرا گویی کجایی من چه دانم مرا گویی به قربانگاه جان‌ها نمی‌ترسی که آیی من چه دانم مرا گویی اگر کشته خدایی چه داری از خدایی من چه دانم مرا گویی چه می جویی دگر تو ورای روشنایی من چه دانم مرا گویی تو را با این قفس چیست اگر مرغ هوایی من چه دانم مرا راه صوابی بود گم شد ار آن ترک ختایی من چه دانم بلا را از خوشی نشناسم ایرا به غایت خوش بلایی من چه دانم شبی بربود ناگه شمس تبریز ز من یکتا دو تایی من چه دانم   #مولانای جان @TAMASHAGAH

ذات تو ز عیب ها جدا دانستم موصوف به مغز کبریا دانستم من دل چه کنم چونکه به تحقیق و یقین خود را چو شناختم تو را دانستم #مولانای_جان @TAMASHAGAH

ور به تیغ ام بزنی با تو مرا خصمی نیست خصم آن ام که میان من و تیغ ات سپر است #سعدی جان @TAMASHAGAH

ما با آدم بد مشکلی نداریم . درِ میخانه ببستند خدایا مپسند که درِ خانهٔ تزویر و ریا بگشایند… #حافظ #اردشیر‌رستمی @TAMASHAGAH

جمله بی قراری ات از طلب قرار تو است عاشـــــق بیقرار شــو تا که قـــــرار آیدت جمله نامرادیات از طلب مـــــراد تو است عاشـــــق نامرادشـــــو تا که مـــراد آیدت @TAMASHAGAH

«زیبایی ببینیم»😍 @TAMASHAGAH

🍁 آخرین برگ درخت افتاد در حیاطِ خلوت پاییز؛ شادیِ شمشاد! #قیصر_امین_پور @TAMASHAGAH

🔅ذکر، زدایندهٔ خیالات پریشان: مولانا در بیان فایدهٔ ذکر تمثیلی بسیار بدیع و پرمغز دارد به نام عور و زنبور بدین مضمون که شخصی برهنه با هجوم زنبوران رو به رو می‌شود او برای آن که به نیش زنبوران گرفتار نیاید خود را درون برکهٔ آبی فرو می‌برد. تا وقتی که زیر آب است از گزند زنبوران در امان است اما همین که از آب بیرون می‌آید با هجوم انبوه زنبوران روبه‌رو می‌گردد. در این تمثیل می‌گوید: آدمی در معرض هجوم خیالات یاوه و اوهام آزاردهنده است.او برای رهایی از این وضعیت باید به برکهٔ ذکر خدا درآید.بنابراین مولانا مسأله استغراقِ ذاکر در ذکر خدا را این‌گونه بیان می‌دارد: آن‌چنان که عور اندر آب جَست تا در آب از زخمِ زنبوران برَست می‌کند زنبور بر بالا طواف چون برآرد سر، ندارندش معاف آب، ذکر حقّ و زنبور این زمان هست یاد آن فلانه وآن فلان دَم بخور در آبِ ذکر و صبر کن تا رهی از فکر و وسواسِ کهن بعد از آن تو طبعِ آن آبِ صفا خود بگیری جملگی سر تا به پا آنچنان کز آب آن زنبورِ شرّ می‌گریزد، از تو هم گیرد حذر (شرح موضوعی مثنوی معنوی) ✍#دکتر_کریم_زمانی @TAMASHAGAH

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ🕊❤️‍🔥 راهِ خداپرستی ازین دل‌شکستگی‌ست اقلیمِ خودپرستی از آن راه دیگر است ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ🕊❤️‍🔥              #شهریار @TAMASHAGAH

💫🕊 عابدان، جزایِ طاعت خواهند و بازرگانان، بهای بضاعت منِ بنده امید آورده‌ام نه طاعت، و به دریوزه آمده‌ام نه به تجارت #گلستان_سعدی @TAMASHAGAH