🌹🌹 وقتی در سفر حجاز طایفه ای جوانانِ صاحب دل همدم من بودند و هم قدم وقت‌ها زمزمه ای بکردندی و بیتی محققانه بگفتندی و عابدی در سبیل منکر حال درویشان بود و بی خبر از درد ایشان تا برسیدیم به خیل بنی هلال کودکی سیاه از حیّ عرب بدر آمد و آوازی بر آورد که : مرغ از هوا در آورد اشتر عابد را دیدم که به رقص اندر آمد و عابد را بینداخت و برفت. گفتم : ای شیخ در حیوانی اثر کرد ترا همچنان تفاوت نمی‌کند؟!! دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری تو خود چه آدمیی کز عشق بی خبری اشتر به شعر عرب در حالتست و طرب گر ذوق نیست ترا کژ طبع جانوری وَ عِندَ هُبوبِ النّاشراتِ عَلَی الحِمی تَمیلُ غُصونُ البانِ لا الحَجَرُ الصَّلدُ ¹* بذکرش هر چه بینی در خروش است دلی داند درین معنی که گوش است نه بلبل بر گلش تسبیح خوانیست که هر خاری به تسبیحش زبانیست 📘 #گلستان_سعدی #باب_دوم : #در_اخلاق_درویشان 🔆 هنگام وزش بادها بر مرغزار ، شاخه های بان (درختی خوش بوی) به رقص در می آیند، نه سنگ سخت . 🌹🌹