گفتم: ای پیر! چشمه زندگانی کجاست؟ گفت: در ظلمات. اگر آن می طلبی، خضر وار، پای افراز در پای کن و راه توکل پیش گیر تا به ظلمات رسی. گفتم: راه از کدام جانب است؟ گفت: از هر طرف که روی. اگر راه روی، راه بَری. گفتم: نشان ظلمات چیست؟ گفت: سیاهی، و تو خود در ظلماتی، اما تو نمی دانی. آن کس که این راه رود، چون خود را در تاریکی بیند، بداند که پیش از آن هم در تاریکی بوده است و هرگز روشنایی به چشم ندیده. پس اولین قدم در راه روان، این است و از اینجا ممکن بود که ترقی کند. اکنون اگر کسی بدین مقام برسد، از اینجا تواند بُوَد که پیش رود. #عقل_سرخ #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

اساس جهان آفرینش بر عـشـق است. عشق حقیقی که عشق اکبر است شـوق به لـقـای حـق اسـت همهٔ موجودات جهان در سير به طرف معشوق خود رنجها می کشند و دشواریها تحمل می کنند تا به وصال او برسند و از شراب عشقی ازلی سیراب شوند، غایت و نهایت این عشق تشبّه به خداست #حکمت_الاشراق #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی https://eitaa.com/TAMASHAGAH ️ ️️

⭐️ ‍ شمایان اگر بدنبال مبارزه با فساد هم هستید به سراغ کسانی بروید که خون مردم را می آشامند و پلک نمی زنند. گیرم که من در انزوای خود رقصی کرده یا خدای نخواسته شرابی نوشیده ام این کجا و آن همه تفرعن علما و امرا کجا؟ هزاران شکم گرسنه می خوابند و هزاران نان آور خانواده از شرم آنکه نتوانستند یک لقمه نان تهیه کنند روی خانه آمدن ندارند. اما این آقایان از دسترنج آنان تا می توانند می خورند و می نوشند و بساط عیش و عشرت ساز می کنند. سخن من با شما همان سخن ابوحنیفه است به عراقیانی که از حکم کشتن پشه و یا خون آن پرسیدند. او گفت: حسین بن علی را کشتید و پروا نداشتید! اکنون چه پروایی نسبت به خون پشه ای دارید؟ قسمتهایی از دفاعیات #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی

اساس جهان آفرینش بر عـشـق است. عشق حقیقی که عشق اکبر است شـوق به لـقـای حـق اسـت همهٔ موجودات جهان در سير به طرف معشوق خود رنجها می کشند و دشواریها تحمل می کنند تا به وصال او برسند و از شراب عشقی ازلی سیراب شوند، غایت و نهایت این عشق تشبّه به خداست #حکمت_الاشراق #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی ️ ️️ https://eitaa.com/TAMASHAGAH

‍ 🔅🕊 گفتم: ای پیر! چشمهٔ زندگانی کجاست؟ گفت: در ظلمات؛ اگر آن می‌طلبی، خضروار، پای افراز در پای کن و راه #توکل پیش گیر تا به ظلمات رسی. گفتم: راه از کدام جانب است؟ گفت: از هر طرف که روی! اگر راهرُوی، راه بَری. گفتم: نشان ظلمات چیست؟ گفت: سیاهی، و تو خود در ظلماتی، اما تو نمی‌دانی. آن کس که این راه رود، چون خود را در تاریکی بیند، بداند که‌پیش‌از آن‌هم در تاریکی بوده‌است و هرگز روشنایی به چشم ندیده. پس اولین قدمِ راهرُوان، این است و از اینجا ممکن بود که ترقی کند. اکنون اگر کسی بدین مقام برسد، از اینجا تواند بُوَد که پیش رود. مدّعی چشمهٔ زندگانی در تاریکی بسیار سرگردانی بکشد. اگر اهلِ آن چشمه بُود به عاقبت بعد از تاریکی، روشنایی بیند. پس او را پی آن روشنایی نباید گرفتن که آن روشنایی نوری است از آسمان بر سرچشمهٔ زندگانی اگر راه بُرد و بدان چشمه غسل برآورد از زخم تیغ ایمن گشت... به تیغ عشق شو کُشته که تا عمر ابد یابی #عقل_سرخ #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی @TAMASHAGAH

🔅 ... پرسیدند که دوستیِ او با تو تا چه حدّی‌ست؟ گفتم: تا به حدّی که هرگه که در خود نگرم در هنگامِ تقابل، خورشید را بینم. زیرا که مثالِ نور خورشید در من ظاهر است به قبولِ نورِ او، پس در هر نظری که به ذاتِ خود کنم همه، خورشید را بینم. نبینی که اگر آیینه را در برابرِ خورشید بدارند صورتِ خورشید در او ظاهر گردد؟ اگر تقدیراً آیینه را چَشم بودی و در آن هنگام که در برابرِ خورشید است در خود نگریستی، همه خورشید را دیدی! 📚 #لغت_موران #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی @TAMASHAGAH

🔅 شیخ را گفتم: کس باشد که از بندِ هرچه دارد برخیزد؟ شیخ گفت: کس آن کس بُود گفتم: چون هیچ ندارد زندگانی به کدام اسباب کند؟ شیخ گفت: آن کس که این اندیشد هیچ ندهد، اما آن کس که همه بدهد این نیندیشد. عالَم توکّل خوش عالَمی است و ذوقِ آن به هر کس نرسد. فی حالة‌ الطفولیه #شیخ_شهاب_الدین_سهروردی 📚هشت رساله‌ی سهروردی دکتر کاظم محمدی @TAMASHAGAH