ای جان من...! اگر خداوند متعال تو را توفیق رفیق فرماید که هر لحظه و لمحه هستی خود را نیست شماری و بر جای آن هستی، حق _سبحانه تعالی_ را حاضرا و ناظرا پنداری و بالکلیه خود را در میان نیاری ، چون چند روز بدین طریق بگذرانی وجود موهوم تو اصلی نماند و در حیرت افتی، حیرت بر حیرت بیافزاید ، خود را و همه ما سواء الله تعالی را فراموش کنی و زمام اختیار به دست تو نماند، و باید از سکر و بی خودی این ابیات را نیز بخوانی: ای بی نشان محض نشان از که جویمت گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت تو گم نه‌ای و گمشدهٔ تو منم ولیک تا یافت یافت می‌نتوان از که جویمت دل در فنای وحدت و جان در بقای صرف من گمشده درین دو میان از که جویمت پیدا بسی بجستمت اما نیافتم اکنون مرا بگو که نهان از که جویمت در جست و جوی تو دلم از پرده اوفتاد ای در درون پردهٔ جان از که جویمت #عطار اگرچه یافت به عین یقین تورا ای بس عیان به عین عیان از که جویمت 📘 #هدایت_العرفان https://eitaa.com/TAMASHAGAH