سودایِ عشق از زیرکی جهان بهتر ارزد و دیوانگیِ عشق بر همه عقلها افزون آید. هر که عشق ندارد مجنون و بی حاصل است. هر که عاشق نیست خودبین و پُرکین باشد و خودرای بُوَد. عاشقی بیخودی و بیراهی باشد. دریغا همه جهان و جهانیان کاشکی عاشق بودندی تا همه زنده و با درد بودندی. عاشق شدن آیین چو من شیدائیست ای هر که نه عاشقَست او خود رائیست در عالم پیر هر کجا بُرنائیست  عاشق بادا که عشق خوش سودائیست. #عین_القضات_همدانی / التمهیدات https://eitaa.com/TAMASHAGAH

من حلقه هاي زلفش از عشق مي شمارم... هر چه در مراتب کثرت مي بیني، به حقیقت حلقه اي است از حلقه هاي بي نهایت آن زلف و هر دل که در بند است ،به حلقه اي از حلقه های آن زنجیر،گرفتار است ... #رساله_مشواق #فيض_كاشاني https://eitaa.com/TAMASHAGAH

عشق هرگز تمام روی به کسی ننماید. او - عشق - مُرغ خود و آشیانِ خود است. پَرِ خود و بالِ خود است. هوایِ خود و پروازِ خود است. صیّادِ خود و شکارِ خود است. باغِ خود و درختِ خود است. طالبِ خود و مطلوبِ خود است. ذاتِ خود و صفاتِ خود است. اوّلِ خود و آخرِ خود است. او مُرغِ ازل است و این‌جا مسافرِ ابد آمده‌است. #احمد_غزالی _سوانح https://eitaa.com/TAMASHAGAH

#در_آتش_تو_سوختم_و_دود_نکرد در آتش کشف خویش قدم بردار این آتش تو را نخواهد سوزاند او تنها آنچه را که تو نیستی , می‌سوزاند . Step into the fire of self-discovery. This fire will not burn you, it will only burn what you are not. https://eitaa.com/TAMASHAGAH

لأني أحبك عادت الألوان إلى الدنيا... .. چون تو را دوست دارم رنگ‌ها به دنیا بازگشته‌اند.. ٭٭٭ به خاطر تو گیاهان در کوه‌ها می‌رویند، به خاطر تو موج‌ها متولد می‌شوند، به خاطر تو کودکان در روستاهای دورافتاده می‌خندند، به خاطر تو زنان خود را می‌آرایند، به خاطر تو بوسه اختراع شد!... ٭٭٭ از خاکستر خود برمی‌خیزم تا دوستت داشته باشم هر روز صبح از خاکسترم برمی‌خیزم تا دوستت داشته باشم، دوستت داشته باشم، دوستت داشته باشم... #غاده_السمان https://eitaa.com/TAMASHAGAH

شب فراق که داند که تا سحر چند است مگر کسی که به زندان عشق دربند است گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم کدام سرو به بالای دوست مانند است پیام من که رساند به یار مهرگسل که برشکستی و ما را هنوز پیوند است قسم به جان تو گفتن طریق عزت نیست به خاک پای تو وان هم عظیم سوگند است که با شکستن پیمان و برگرفتن دل هنوز دیده به دیدارت آرزومند است بیا که بر سر کویت بساط چهره ماست به جای خاک که در زیر پایت افکنده‌ست خیال روی تو بیخ امید بنشاندست بلای عشق تو بنیاد صبر برکند است عجب در آن که تو مجموع و گر قیاس کنی به زیر هر خم مویت دلی پراکند است اگر برهنه نباشی که شخص بنمایی گمان برند که پیراهنت گل آکند است ز دست رفته نه تنها منم در این سودا چه دست‌ها که ز دست تو بر خداوند است فراق یار که پیش تو کاه برگی نیست بیا و بر دل من بین که کوه الوند است ز ضعف طاقت آهم نماند و ترسم خلق گمان برند که #سعدی ز دوست خرسند است https://eitaa.com/TAMASHAGAH