#مولانای_جان ✨✨گر ترا آنجا برد نبود عجب ✨✨منگر اندر عجز و بنگر در طلب ✨✨کین طلب در تو گروگان خداست ✨✨زانک هر طالب به مطلوبی سزاست ✨✨جهد کن تا این طلب افزون شود ✨✨تا دلت زین چاه تن بیرون شود https://eitaa.com/TAMASHAGAH

#مولانای_جان 🍃✨نشانت کی جوید که تو بی‌نشانی 🍃✨مکانت کی یابد که تو بی‌مکانی 🍃✨چه صورت کنیمت که صورت نبندی 🍃✨که کفست صورت به بحر معانی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

⚜گر جمال جانفزای خویش بنمایی به ما جان ما گر در فزاید حسن تو کم کی شود ⚜دل ز من بردی و پرسیدی که دل گم کرده‌ای این چنین طراریت با من مسلم کی شود #عطار_نیشابوری https://eitaa.com/TAMASHAGAH

بخشی از اجرای قدیمی استاد شهرام ناظری به زبان کردی در دانشگاه برکلی آمریکا. https://eitaa.com/TAMASHAGAH

برگی از معرفت 🍂🍂 کسی را که در اندرون اندکی روشنایی نبود، پند بیرونش سود ندارد. و هر که را در اندرون اندکی روشنایی بود؛ روشناییِ کلام عارفان از گوش او در آید تا اندر وی پیوندد؛ نور سوی نور دَوَد. اگر خواهی که در زیر خاک نروی، در نور گریز، که نور زیرِ خاک نرود. #مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

#صائب_تبریزی 🍃جان چه می‌داند اجل کی حلقه بر در می‌زند 🍃از سفر کردن شرر در سنگ خارا غافل است https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🔺#فاضل_نظری🔺 اگر چه شمعی و از سوختن نپرهیزی نبینم‌ات که غریبانه اشک می‌ریزی! https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🔰 عالَم همچون آینه اگر در برادرِ خود عیبی می‌بینی، آن عیب در توست که در او می‌بینی. عالَم همچون آینه است، نقشِ خود را در او می‌بینی ... آن عیب را از خود جدا کن، زیرا آن چه از او می‌رنجی، از خود می‌رنجی. گفت: پیلی را آوردند بر سرِ چشمه‌ای که آب خورَد. خود را در آب می‌دید و می‌رَمید. او می‌پنداشت که از دیگری می‌رمد، نمی‌دانست که از خود می‌رمد. همه اخلاق بد از ظُلم و کین و حَسد و حرص و بی‌رحمی و کِبر چون در توست نمی‌رنجی، چون آن را در دیگری می‌بینی می‌رمی و می‌رنجی. پس بدان که از خود می‌رمی و می‌رنجی. #فیه_ما_فیه مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

ای عَجَب آن عَهْد و آن سوگند کو؟ وَعده‌هایِ آن لبِ چون قَند کو؟ گَر فِراقِ بَنده از بَد بَندگی‌ست چون تو با بَدْ بَد کُنی، پس فَرقْ چیست؟ #مثنوی_مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🔰امید را زنهار مَبُر 🌱🌱🌱 مگو که کژی‌ها کردم تو راستی را پیش گير هیچ کژی نماند ... اگر بدی کرده‌ای، با خود کرده‌ای جفای تو به وی کجا رسد؟ ... چون راست شوی، آن همه نماند. امید را زنهار مَبُر #فیه_ما_فیه یاد این رباعی قشنگ ابوسعید ابوالخیر می افتیم که : باز آ ، باز آ ، هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت پرستی ، باز آ این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آ https://eitaa.com/TAMASHAGAH