▪️مکاسب محرمه شیخ مرتضی انصاری ▪️مساله ی نهم: سب مومن! ▪️بخشِ مستثنیاتِ حرمتِ سبّ! 💠در مواضعی که سب یعنی دشنام دادن و فحش دادن و ناسزا گفتن جایز می باشد: 1_ سب کسی که متجاهر به فسق است، (بنابر این در فقه شیعی کسی که از نظر علمای شیعه متجاهر به فسق می باشد، جایز است که به او فحش داده شود و شما به عنوان یک شیعه می توانید یک چنین شخصی را به فحش بکشید، آبرویش را ببرید، ناسزا بگویید، هیچ مشکلی که ندارد هیچ، تازه کاملا هم شرعی می باشد، کاملا هم اسلامی، از نوع اسلام ناب محمدی!!!) 2_ سب بدعت گذار در دین، تا جامعه نسبت به او تنفر پیدا کرده و سمت چنین شخصی نرود تا خدای نکرده گمراه شود! دلیل آن روایتی از پیامبر است! «إذا رأیتم أهل الریب و البدع من بعدی فأظهروا البرائة منهم و أکثروا من سبهم و القول فیهم و الوقیعة و باهتوهم کیلا یطمعوا فی الفساد فی الاسلام و یحذرهم الناس و لایتعلموا من بدعهم یکتب الله لکم بذلک الحسنات و یرفع لکم به الدرجات فی الآخرة.» «هرگاه پس از من اهل شک و بدعت را دیدید ، بیزاری خود را از آنها آشکار کنید، و به آنها بسیار دشنام دهید، و درباره ی آنها زیاد بدگویی کنید، و عیوبشان را زیاد بگویید، و به آنها تهمت بزنید( در روایتی دیگر مبهوت سازید نیز آمده است اما فقها فرموده اند، بهتان به آنان نیز طبق این روایات جایز می باشد) تا به فساد در اسلام طمع نکنند و مردم از آنها بر حذر شوند و از بدعت های آنان ( چیزی ) نیاموزند. خداوند در برابر این کارهایتان برای شما حسنات می نویسد و درجاتتان را در آخرت بالا خواهد برد.» 🔹مصداق هایی از سب در شرح کتاب مکاسب نیز آمده است، همانندِ؛ "کچل خواندن بدعت گذار یا خر و سگ و احمق و... نامیدن او یا صفتی منفی به او نسبت دادن!" 🔹بنابراین کسی که در نظر علمای شیعه بدعت گذار است، میتوان به او فحش داد، ناسزا گفت، یعنی در این فقه، اگر فی المثل شخصی بنامِ تقی، بدعت گذار شناخته شود، می توان به صورت کاملا فقهی و شرعی او را چنین وصف کرد؛ "تقیِ کچلِ خرِ الاغ، حرام زاده ی اجنبی، حرام لقمه ی بی شعور و احمقِ بدعت گذارِ ضال و مضل" 🔹می توان آنقدر از او بدگویی کرد و فحش و ناسزایش گفت تا آبرو و اعتباری برایش باقی نماند، تا در نزد توده، شخصیتش لجن مال شود،‌ ضایع شود، تا خدای نکرده مردم را نتواند گمراه کند، (پاسخ نقد و شبهه و یا حتی در دیدگاه اینان! بدعت را با فحش و ناسزا و پاپوش دوختن میدهند، و این را کاملا شرعی و اسلامی و الهی هم میدانند!) 3_ سب کسی که عرفا توهین و تنقیص به حساب نمی آید، مانند سب فرزند توسط پدر و عبد توسط مولی. 📌چنان چه مشاهده می کنیم ، فحش و ناسزای صاحب برده، یعنی مولا،‌ به برده، یعنی عبد، جایز و کاملا شرعی می باشد! اخلاق هم به هیچ و لابد برای افراد صاحب مدعا و طبقه ی به اصطلاح روشنفکر است!! #فقه_با_اخلاق_یا_بی_اخلاق #فقه_سنتی #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

▪️مکاسب محرمه شیخ مرتضی انصاری ▪️مساله ی نهم: سب مومن! ▪️بخشِ مستثنیاتِ حرمتِ سبّ! 💠در مواضعی که سب یعنی دشنام دادن و فحش دادن و ناسزا گفتن جایز می باشد: 1_ سب کسی که متجاهر به فسق است، (بنابر این در فقه شیعی کسی که از نظر علمای شیعه متجاهر به فسق می باشد، جایز است که به او فحش داده شود و شما به عنوان یک شیعه می توانید یک چنین شخصی را به فحش بکشید، آبرویش را ببرید، ناسزا بگویید، هیچ مشکلی که ندارد هیچ، تازه کاملا هم شرعی می باشد، کاملا هم اسلامی، از نوع اسلام ناب محمدی!!!) 2_ سب بدعت گذار در دین، تا جامعه نسبت به او تنفر پیدا کرده و سمت چنین شخصی نرود تا خدای نکرده گمراه شود! دلیل آن روایتی از پیامبر است! «إذا رأیتم أهل الریب و البدع من بعدی فأظهروا البرائة منهم و أکثروا من سبهم و القول فیهم و الوقیعة و باهتوهم کیلا یطمعوا فی الفساد فی الاسلام و یحذرهم الناس و لایتعلموا من بدعهم یکتب الله لکم بذلک الحسنات و یرفع لکم به الدرجات فی الآخرة.» «هرگاه پس از من اهل شک و بدعت را دیدید ، بیزاری خود را از آنها آشکار کنید، و به آنها بسیار دشنام دهید، و درباره ی آنها زیاد بدگویی کنید، و عیوبشان را زیاد بگویید، و به آنها تهمت بزنید( در روایتی دیگر مبهوت سازید نیز آمده است اما فقها فرموده اند، بهتان به آنان نیز طبق این روایات جایز می باشد) تا به فساد در اسلام طمع نکنند و مردم از آنها بر حذر شوند و از بدعت های آنان ( چیزی ) نیاموزند. خداوند در برابر این کارهایتان برای شما حسنات می نویسد و درجاتتان را در آخرت بالا خواهد برد.» 🔹مصداق هایی از سب در شرح کتاب مکاسب نیز آمده است، همانندِ؛ "کچل خواندن بدعت گذار یا خر و سگ و احمق و... نامیدن او یا صفتی منفی به او نسبت دادن!" 🔹بنابراین کسی که در نظر علمای شیعه بدعت گذار است، میتوان به او فحش داد، ناسزا گفت، یعنی در این فقه، اگر فی المثل شخصی بنامِ تقی، بدعت گذار شناخته شود، می توان به صورت کاملا فقهی و شرعی او را چنین وصف کرد؛ "تقیِ کچلِ خرِ الاغ، حرام زاده ی اجنبی، حرام لقمه ی بی شعور و احمقِ بدعت گذارِ ضال و مضل" 🔹می توان آنقدر از او بدگویی کرد و فحش و ناسزایش گفت تا آبرو و اعتباری برایش باقی نماند، تا در نزد توده، شخصیتش لجن مال شود،‌ ضایع شود، تا خدای نکرده مردم را نتواند گمراه کند، (پاسخ نقد و شبهه و یا حتی در دیدگاه اینان! بدعت را با فحش و ناسزا و پاپوش دوختن میدهند، و این را کاملا شرعی و اسلامی و الهی هم میدانند!) 3_ سب کسی که عرفا توهین و تنقیص به حساب نمی آید، مانند سب فرزند توسط پدر و عبد توسط مولی. 📌چنان چه مشاهده می کنیم ، فحش و ناسزای صاحب برده، یعنی مولا،‌ به برده، یعنی عبد، جایز و کاملا شرعی می باشد! اخلاق هم به هیچ و لابد برای افراد صاحب مدعا و طبقه ی به اصطلاح روشنفکر است!! #فقه_با_اخلاق_یا_بی_اخلاق #فقه_سنتی #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi

حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی در درس خارج حج خود با ردّ روایت باهتوهم، پذیرش آن را موجب «ضرر زیاد» برای دین دانسته و می‌گویند: «...اگر قانون کردیم که کلمه وضع به معنی جعل باشد، خود جواز و عدم جواز جعل نسبت به منحرفین محل بحث است و برخی قائل به جواز آن هستند. ولو به نظر من این موضوع مطلب جایزی نیست و در این رویه و طرز فکر، برای دین ضرر زیادی خواهد بود. ولی عده‌ای معتقدند که علیه ارباب بدع می‌شود جعل کرد. حتی از علمای فعلی خود ما قائل هستند. در بین سنّی‌ها که خیلی رایج است؛ مثلا کرامیه که اصلاً مسلکشان این است. ولی از خود علمای ما هم من شنیدم که برای جواز جعل به باهتوهم تمسک می‌کنند...» 📚کتاب الحج، ج۱۳ ، ص۱۷ #فقه_با_اخلاق_یا_بی_اخلاق #فقه_سنتی #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi