✍ افتراق‌های روش‌شناسی فقه سنتی و معاصر / استاد علیدوست 1. عدم کفایت اصول فقه موجود: لزوم تدوین دفاتر دوم و سوم در اصول فقه. 2. توسعه و بازنگری در اصول فقه: اصول فقه باید متناسب با نیازهای جدید بازسازی شود. 3. امتداد اجتماعی و سیاسی مباحث فقهی و کشف نظام: ضرورت ایجاد نظام فقهی به جای احکام جزئی. 4. توجه به شئون مختلف معصومین 5. توجه به پارادایم‌ها: نیاز به درک عدالت، کرامت، و قواعد کلان. 6. ظرفیت اسناد و پیرا اسناد: استفاده بهینه از عقل، عرف، و مصلحت. 7. توجه به اثر اجتماعی فتوا: ارزیابی بدآیندها و خوش‌آیندها. 8. فقه ترکیز در مقابل تفریقی: حرکت به سمت مفاهیم جامع‌تر. 9. مهار اطلاق گسترده نصوص: محدودسازی اطلاق با معیارهای عرفی. 10. مدیریت دقت و عرفیت فهم در مواجهه با تراث استنباط: تعادل بین عرف و دقت‌های فقهی. 11. حریم شناسی ساحت های اجتهاد پذیر: تفکیک موضوعات تخصصی و فقهی. 12. تشکیل شبکه دلالی در استنباط: استفاده از استنباط هرمی، حلقوی و متعاضد. 13. تفکیک عناصر بحق و نابحق دخیل: حذف عوامل غیرموجه در استنباط. 14. تفکیک مفاهیم تصوری از آموزشی: بازنگری مفاهیم و اصطلاحات. 15. گسست قواعد منصوص از آموزشی: تمایز بین قواعد فقهی و نمایشی. 16. ارتباط طولی و عرضی نصوص: تنظیم روابط میان نصوص برای استنباط. 17. نهاد و ابزار فهم نصوص شیعی: بررسی مخاطبان تاریخی و ابزارهای فهم. #فقه #اصول #فقه_معاصر #فقه_سنتی #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi