قرآن ترجمه المیزان سوره 50 سوره مبارکه ق صفحه 519 وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (16) و همانا ما انسان را آفريديم و آنچه را که نفسش او را به آن وسوسه مى کند، مى دانيم و ما از رگ وريدش به او نزديک تريم. (16) إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ (17) آن گاه که دو [فرشته] ضبط کننده که از راست و چپ او نشسته اند [اعمال او را] دريافت مى کنند. (17) مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (18) هيچ سخنى را القا نمى کند مگر اين که نزد آن مراقبى آماده [ضبط] است. (18) وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِيدُ (19) و بيهوشى مرگ به حق آمد، اين است آنچه از آن مى گريختى. (19) وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ (20) و در صور دميده مى شود، آن روز، روز تحقق وعده عذاب است. (20) وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ (21) و هر کسى مى آيد در حالى که با او سوق دهنده و شاهدى است. (21) لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (22) همانا تو از اين، در غفلتى [عميق] بودى، پس پرده [غفلت] تو را از تو برداشتيم، از اين رو امروز چشمت تيزبين است. (22) وَقَالَ قَرِينُهُ هَٰذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ (23) و همراه او مى گويد: اين است آنچه نزد من آماده است. (23) أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ (24) [شما دو فرشته] به جهنّم بيفکنيد هر کفران پيشه معاندى را; (24) مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ (25) که بسيار مانع خير و تجاوزگر و شکّاک بوده است. (25) الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (26) همان کسى که با خدا معبودى ديگر قرار داده است، پس [شما دو فرشته] او را در عذاب سخت بيفکنيد. (26) ۞ قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَٰكِنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (27) [شيطان] همراه او مى گويد: پروردگار ما! من او را به طغيان وانداشته ام، بلکه او خود در گمراهىِ دورى قرار داشت. (27) قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ (28) [خداوند] مى گويد: نزد من مخاصمه و جدال نکنيد که همانا من پيش تر به شما وعده عذاب داده بودم. (28) مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (29) آن قول (فرمان افکندن کافر در جهنم) نزد من تغيير نمى يابد و من هرگز به بندگان ظلم نمى کنم. (29) يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ (30) روزى که به جهنّم مى گوييم: آيا پر شدى و او مى گويد: آيا بيش از اين هم هست؟ (30) وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ (31) و بهشت را براى تقواپيشگان نزديک مى آورند بى آن که دور باشد. (31) هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ (32) [گفته مى شود:] اين است آنچه به شما وعده مى دادند [آرى بهشت را] براى هر رجوع کننده [به خدا] و حافظِ [حدود الهى نزديک مى آورند]. (32) مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ (33) همان کسى که در پنهانى از خداى رحمان ترسيده و با قلبى رجوع کننده [به سوى خدا ]آمده است. (33) ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34) [گفته مى شود:] با سلامت به بهشت درآييد، اين است روز جاودانگى. (34) لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ (35) براى آنان در آن جا هر چه بخواهند موجود است، و نزد ما افزون بر آن نيز هست. (35) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۵۱۹🌷 دوست، نزدیک تر از من به من است: آیا تاکنون به محضر یکی از عالمان بزرگ شرفیاب شده اید؟ آیا از نزدیک با رئیس جمهوری یا یکی از شخصیت های بزرگ کشور ملاقات داشته اید؟ راستی انسان در پیشگاه بزرگان چه آدابی را باید رعایت کند؟ خداوند، در قرآن، خود را با صفات گوناگونی معرّفی فرموده است. یکی از آن ویژگی ها، صفت«قریب» است . البتّه معمولاً ما از نزدیکی یا دوری یک چیز، مفهوم مادّی و مکانی آن را تصوّر می کنیم. خداوند در کتاب خود توضیح داده که او از هر چیز و هر کس به ما نزدیک تر است؛ حتّی از خود ما. در آیه‏ ی 24 سوره‏ی انفال می خوانیم: «بدانید که خدا بین انسان و قلبش قرار دارد.» یا آیه‏ی مورد بحث می فرماید: «ما به انسان از رگ گردنش نزدیک تریم.» البتّه این آیات نیز برای درک بهتر ما از نزدیکی خدا به ماست؛ وگرنه شدّت نزدیکی خدا به ما تصوّرشدنی نیست؛ زیرا تک تک سلول های بدن ما، در پیشگاه خدا و به فرمان او به فعّالیّت خود مشغول اند و روح و روان ما در حضور اوست. مگر ممکن است خدایی که پیوسته به مخلوقات خود حیات می بخشد و وجود آن ها به خواست و اراده‏ ی او وابسته است، از آن ها دور باشد؟ البتّه چگونگی این نزدیکی فوق العاده بر ما پوشیده است و ما نمی توانیم نزدیکی او را با نزدیکی موجودات دیگر به خود بسنجیم. امیر مؤمنان علی ـ که پس از پیامبر، هیچ کس مانند او خدا را نمی شناخت ـ در این باره فرموده است: «خدا از اشیاء جداست؛ نه جدایی مکانی. و در اشیاء هست؛ نه بدین صورت که در داخل آن ها مخلوط شده باشد.» توجّه به این حقیقت مهم، انسان را در دو حالت باشکوه ترس و امید قرار می دهد: ترس از رفتار ناشایستِ خود در پیشگاه خدای یکتا، و امید و نشاط به این که آفریدگار بزرگ هستی، بسیار بسیار نزدیک است، صدای ما را می¬شنود، از نیازهای ما باخبر است، درخواست ما را پاسخ می دهد و به ندای ما لبیک می گوید. پس مبادا از حضور خدا غافل شویم و دیگران را نزدیک تر از او به خود بدانیم. «دوست نزدیک تر از من به من است وین عجب تر که من از وی دورم چه کنم، با که توان گفت که دوست در کنار من و من مهجورم؟ ». #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

به لبخندت قسم در فضای مجازی طوفان میکنم💪 #مدیرکانال

#تربیت_فرزند_سالم با صدای شهید حاج شيخ احمد ضيافتے كافے

تصویری از رهبر انقلاب در بازدید از سی و‌‌ چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران