🌷💐🌷💐🌷💐🌷💐🌷⚘الهی وربی من لی غیرک⚘:
💚💛
گل اشکم شبی وا میشد ای کاش
همه دردم مداوا میشد ای کاش
به هر کس قسمتی دادی خدایا
شهادت قسمت ما میشد ای کاش... 💚💛
💐🌷💐🌷💐🌷💐
🔴 🔴🔴
🔴🔴
🔴
﷽
قرائت و تلاوت صفحه ۳۸۱ قرآن کریم و مصحف شریف
👈 به نیت سلامتےوظهور امام زمان(عج)هدیه به پیامبران و ۱۴معصوم و حضرت معصومه علیهم‌السلام، امام راحل، شهدا،سلامتي رهبر بزرگوار انقلاب، هدیه به روح همه اموات پدران و مادران ازدست رفته آمرزش گناهان و شفاے بیماران و اداء دین ذوالحقوق و سلامتی و عاقبت به خیری خود و فرزندانتان
قربه الی الله
🌺
🌺🌺
🌺🌺🌺🌺
قرآن ترجمه المیزان
سوره 27
سوره مبارکه النمل
صفحه 381
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ (45)
و همانا ما به سوى [قوم] ثمود برادرشان صالح را فرستاديم [با اين پيام] که خدا را پرستش کنيد، پس ناگهان آنان دو گروه شدند که باهم مجادله مى کردند. (45)
قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ ۖ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (46)
[صالح] گفت: اى قوم من! چرا پيش از حسنه (طلب مغفرت) شتاب در آوردن سيئه (عذاب) را [از من ]مى طلبيد؟ چرا از خدا طلب مغفرت نمى کنيد تا شايد مشمول رحمت قرار گيريد؟ (46)
قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَعَكَ ۚ قَالَ طَائِرُكُمْ عِنْدَ اللَّهِ ۖ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ (47)
گفتند: ما [وجود] تو و کسانى را که با تو هستند به فال بد گرفته ايم [و قحطى موجود از شومى شما است ]گفت: عمل شما [که موجب شومى است ]نزد خدا [محفوظ] است، بلکه شما مردمى هستيد که [با قحطى] آزمايش مى شويد. (47)
وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (48)
و در آن شهر نُه گروه بودند که در زمين فساد مى کردند و اصلاح نمى کردند. (48)
قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (49)
گفتند: با سوگند به خدا هم قَسَم شويد که حتماً صالح و اهلش را شبانه به هلاکت برسانيم، آن گاه به ولى او بگوييم: ما در وقت هلاکت اهل وى حضور نداشته ايم [چه رسد به اين که آنان را کشته باشيم ]و قطعاً ما راستگوييم. (49)
وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (50)
و نيرنگى به کار بستند و ما [نيز] نيرنگى به کار بستيم در حالى که آنان بى خبر بودند. (50)
فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ (51)
پس بنگر که سرانجام نيرنگشان چگونه بود که ما آنان و قومشان را همگى ريشه کن ساختيم. (51)
فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (52)
اکنون اينها خانه هايشان است که به سبب ظلمشان خالى مانده است، همانا در اين [داستان ]آيتى است براى مردمى که اهل معرفت اند. (52)
وَأَنْجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (53)
و آنان را که ايمان آورده و تقواپيشه بودند، نجات داديم. (53)
وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (54)
و [ياد کن] لوط را آن گاه که به قوم خود گفت: آيا اين کار بسيار قبيح (لواط) را درحالى که [به آن] نگاه مى کنيد انجام مى دهيد؟! (54)
أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (55)
آيا شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان آميزش مى کنيد؟! [براى اين کار توجيهى نداريد ]بلکه شما قومى جهالت پيشه ايد. (55)
🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۸۱🌷
نکاتی از سرگذشت قوم صالح(ع):
در قرآن کریم، 25 بار از قوم ثمود یاد شده است؛ قومی بسیار کهن که در سرزمینی به نام «وادی القری» ـ که در میان حجاز و شام قرار داشته ـ زندگی می کردند . آنان به شرک و گناه آلوده بودند و خدا برای هدایتشان، یکی از مردان پاک قومشان را که «صالح» نام داشت، به پیامبری مبعوث کرد. این آیات به بخشی از سرگذشت صالح(ع) و عکس العمل کافران قومش در برابر او اشاره می کند. در اینجا به چند نکته ی مهم اشاره می شود:
1ـ بیماری تعصّب: در آیه ی 46 می خوانیم که صالح(ع) به قومش می فرماید: چرا به جای لطف و رحمت خدا، از من می خواهید که در آوردن عذاب او شتاب کنم؟! از این جمله فهمیده می شود که کافران قوم صالح(ع) نیز مانند دو قوم هلاک شده ی گذشته شان ـ یعنی قوم نوح و قوم عاد ـ از سر لجاجت با پیامبرشان، از او می خواستند که عذابی را که وعده می دهد، برایشان بیاورد. به راستی لجاجت و تعصّب، بیماری سختی است که انسان را وادار می کند برای پافشاری بر عقیده ی نادرست خود، جانش را نیز به خطر اندازد. بر اساس آیات قرآن، برخی از دشمنان پیامبر اسلام(ص) نیز از خدا می خواستند که اگر راست می گوید، بر آنان عذاب نازل کند!
2ـ فال بد: بر اساس آیه ی 47، قوم ثمود به صالح(ع) و پیروانِ باایمانش فال بد می زدند؛ زیرا آن سال دچار خشکسالی و کمبود مواد غذایی شده بودند و از سر کم خردی آن مشکل را به صالح و پیروانش نسبت می دادند و آنان را شوم و عامل بدبختی معرّفی می کردند تا با این سخن غیرمنطقی و پوچ، افکار عمومی را از سخنان منطقی آنان منحرف کنند.
اصولاً انسان نمی تواند در برابر علل و حوادث گوناگون بی تفاوت بماند و سرانجام برای هر حادثه ای علّتی می جوید. البتّه هر حادثه ای علتی دارد که زنجیره وار به علّت های قبلی خود مرتبط می شود و سرانجامِ همه ی علّت ها در جهان، به علم و قدرت بی پایان خدا می رسد. از این رو یک انسان خداپرست و دانا می تواند علت هر حادثه ای را در مرحله ی قبل آن بجوید، یا آن را به خدای بزرگ نسبت دهد؛ امّا بسیاری از افرادی که با علم و ایمان بیگانه اند، دنبال علل خرافی می گردند و برای حوادث، طالع سعد و نخس معرّفی می کنند!
3ـ شبیخون: آیات 48 و 49 ، از نُه گروهک خراب کار و مفسد در سرزمین وادی القری سخن می گویند. طبق این آیات و برخی از روایات، آنان هم قسم شدند که صالح و خانواده اش را شبانه به قتل رسانند. از این رو تصمیم گرفتند که در نیمه های یک شب، به عبادتگاه صالح که در میان درّه ای بود، بروند و پس از یکسره کردن کار او، به خانه اش شبیخون بزنند و خانواده اش را بکشند و پس از آن، از هر گونه مسئولیتی شانه خالی کنند و خود را به بی خبری بزنند؛ ولی در آن شب که برای این جنایت بر فراز آن درّه رفتند، به خواست خدا، سنگ هایی از کوه جدا شد و آنان را زیر خود خُرد کرد، و بقیهی آن نه گروهک نیز در عذاب جمعی کافران قوم صالح(ع) نابود شدند. آری، پس از بیرون رفتن صالح (ع)و مؤمنان همراهش از شهر، آسمان بر کافران ثمود غرّید و زمین زیر پایشان لرزید و پیکرهای بی جانشان در آن شهر بر زمین افتاد، و صالح(ع) در حالی که به آنان پشت کرده بود، فرمود: «ای قوم من، من پیام های پروردگارم را به شما رساندم و برایتان خیرخواهی کردم؛ ولی شما افراد خیرخواه را دوست نداشتید.»
🌷🌷🌷
🌷🌷🌷🌷
🌷🌷🌷🌷🌷🌷