هدایت در قرآن هدی للمتقین (بقره/۲) یضل به کثیرا و یهدی به کثیرا و ما یضل به الا الفاسقین (بقره/۲۶) طبق آیات شریفه قرآن کریم، این کتاب آسمانی برای هدایت همه مردم نازل شده است، اما با توجه به وجه اختیاری بودن هدایت، صرفا برخی از مردم که ظاهراً تشکیل دهنده اقلیت هستند از هدایت قرآن بهره می برند اما مع الاسف «اکثر» مردم دچار ضلالت و گمراهی می شوند. برخی مفسرین وجه تقدم «یضل من یشاء» بر «یهدی من یشاء» در آیات متعدد قرآن را همین مسأله می دانند. قرآن کریم، در رمز گشایی علت هدایت و یا اضلال که هر دو از سنن خداوند «هادی» و «مضل» هستند به دو ویژگی «تقوا» و «فسق» که نقطه مقابل یکدیگر هستند، اشاره می کند. انسان، با اختیار خود، ناگزیر یکی از دو راه تقوا یا فسق را بر می گزیند، در صورت اول مشمول هدایت خداوند و در صورت دوم که از قضا انتخاب اکثر مردم نیز هست، مشمول اضلال الهی می شود. تقوا چیرگی عقل بر نفس و ترک معصیت است و در مقابل فسق، غلبه نفس بر عقل و انجام گناه است. تقوا و فسق، جایگاه انسان در حصر دوگانه ولایت الله و ولایت طاغوت را تعیین می کند. متقی، تحت ولایت خداوند قرار می گیرد، رفته رفته از ظلمات خارج می شود و به سمت نور حرکت می کند و در مقابل، فاسق با قرار گرفتن تحت ولایت طاغوت، از نور اخراج و در دام ظلمات اسیر می گردد. گاهی انجام یک گناه کوچک و اصرار بر آن، سرنوشت ابدی یک انسان را تغییر می دهد. چنانکه گاهی حفظ حرمتی از محارم الهی و نوامیس خلقت، انسان را به وادی هدایت می کشاند. این سنت الهی و یک قانون تکوینی است. #نادر_طالب_زاده #مهدی_نصیری یاسر حسین پور @Talvihaat