مامان ، ‌واقعا‌عاشقه.‌ اینو‌وقتی‌فهمیدم‌که‌موقع‌اتو‌زدن‌لباسا‌ی‌ بابا‌‌ ، تک‌تکشونُ‌بومیکنه‌‌و‌لبخند‌میزنه. من‌میتونم‌برق‌تو‌چشماشو‌ببینم.

عزیزِ‌من‌ ، بخواب‌. اون‌نه‌تنها‌بهت‌فکر‌نمیکنه‌و‌الان‌خوابه.‌ بلکه‌حتی‌ارزشِ‌اون‌اشکایِ‌مرواریدیِ‌ خوشگلتو‌نداره.‌

مشهد‌که‌بودم‌با‌یه‌خانومِ‌خوشگلِ‌۶‌ساله‌ تو‌صحن‌انقلاب‌دوست‌شدم‌. کلی‌باهم‌بازی‌کردیم‌و‌با‌مُهر‌ها‌خونه ‌ساختیم. موقع‌رفتن‌اومد‌بغلم‌کرد‌و‌گفت‌ [ دوستم‌‌میشه‌شمارتُ‌بدی؟ ] و‌بعد‌بدو‌بدو‌رفت‌گوشی‌مامانشو‌اورد‌و‌ شماره‌مُ‌نوشت. امروز‌گوشیم‌زنگ‌خورد‌‌ ، وقتی‌جواب‌دادم‌‌‌‌گفت [ سلام‌دوستممم ، خوبی؟ ] اول‌نشناختم‌‌‌ ، اما‌بعدش‌ادامه‌داد‌. [ دوستمم‌شناختی؟‌ من‌همونیم‌که‌‌پیش‌امام‌رضا‌‌دوست‌ شدیم‌وکلی‌باهم‌بازی‌کردیم‌ ، چقدر‌دلم‌برات‌تنگ‌شده‌دوستم ، راستی‌پات‌خوب‌شد؟ ]‌ و‌من‌اینجوری‌بودم‌که‌بابا‌پرنسس. حقیقتا‌چقدر‌محبت‌ِبچه‌ها‌ ، ساده‌‌و‌ واقعیه‌ ، چقدر‌زلالن‌و‌چقدر‌‌دوست‌داشتنی.

-

سانسورم‌عین‌سانسور‌چی‌ صدا‌سیما‌ست. شما‌به‌بزرگی‌خودتون‌ چشم‌پوشی‌کنید‌بچه‌ها‌.

بچه‌ها‌گفتم‌بهتون؟ تولدم‌نزدیکه‌ ، خلاصه‌که‌هدیه‌هاتونُ‌ اماده‌کنید‌دیگه. اصلااا‌راضی‌به‌زحمت‌نیستما.

به‌راستی‌که‌دلِ‌آدمی‌چه‌‌حیرت‌انگیزاست.

چایی ، ‌واقعا‌یه‌سبک‌زندگیه.

آقایِ‌چاووشی ، داری‌با‌قلبمون‌چیکار‌میکنی‌مرررد؟

به‌راستی‌ ، دوایِ‌روح‌زخمی‌چیست؟

چی‌شد‌که‌تلفن‌‌رو‌جایگزین‌نامه‌کردیم؟

کربلا.