#برف #زمستان به وقت سوم دی ماه ۰۱

نمی دونی؛ تو که عاشق نبودی چه سخته مرگِ گل؛ برای گلدون گل وُ گلدون؛ چه شبها، نشستن بی بهانه واسه هم قصه گفتن؛ عاشقانه #زمستان

صورتِ سرمایِ سرکوبِ زمستان را ببین! با زبانِ بی زبانی فاش می گوید که هیس!... #تک_بیت #زمستان

گر کِرِختم یا که رخوت خونِ من را خورده است دستِ جانسوزِ زمستان را ببین بر گردنم #تک_بیت #زمستان

#عکس #زمستان

#زمستان #موسیقی

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت، سرها در گریبان است. کسی سربر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را نگه جز پیش پا را دید نتواند که ره تاریک و لغزان است وگر دست محبت سوی کس یازی به اکراه آورد دست از بغل بیرون که سرما سخت سوزان است نفس کز گرمگاه سینه می آید برون ابری شود تاریک چو دیوار ایستد در پیش چشمانت نفس کاین است پس دیگر چه داری چشم زچشم دوستان دور یا نزدیک مسیحای جوان مرد من ای ترسای پیر پیرهن چرکین هوا بس ناجوانمردانه سرد است...آی... دمت گرم و سرت خوش باد سلامم را تو پاسخ گوی در بگشای! منم من میهمان هر شبت لولی وش مغموم منم من سنگ تیپا خورده رنجور منم دشنام پست آفرینش نغمه ناجور نه از رومم نه از زنگم همان بیرنگ بیرنگم بیا بگشای در بگشای دلتنگم حریفا میزبانا میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد تگرگی نیست مرگی نیست صدایی گر شنیدی صحبت سرما و دندان است من امشب آمدستم وام بگذارم حسابت را کنار جام بگذارم چه می گویی که بیگه شد سحر شد بامداد آمد فریبت می دهد برآسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست حریفا! گوش سرما برده است این یادگار سیلی سرد زمستان است و قندیل سپهر تنگ میدان مرده یا زنده به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود پنهان است حریفا! رو چراغ باده را بفروز شب با روز یکسان است سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت هوا دلگیر درها بسته سرها در گریبان دستها پنهان نفس ها ابر دل ها خسته و غمگین درختان اسکلت های بلور آجین زمین دلمرده سقف آسمان کوتاه غبار آلوده مهروماه... زمستان است... شعر از: #مهدی_اخوان_ثالث #زمستان

بی تو سرما سرِ ما داد زد و سرد شدیم برف درد آمده اینجا، بخدا غمگینیم... #زمستان