امروز استادمون توی کلاس، یه آیهی قرآن رو از نظر فلسفی بررسی کردن که وااااااقعا کِیف کردم... این فلسفه چیه لامصب... چقدر جذاب و عالیه... فلسفه حقیقت عالم رو موشکافی میکنه و چیستی و چرایی رو بیان میکنه که در نوع خودش یه علم واقعا غنی هستش... فلسفهی غرب رو من کاری ندارم ها... حالا اونها هم حرف هایی زدن ولی فلاسفهی اسلامی چون از روی تهذیب نفس و اتصال به پیام های وحیانی خداوند، عالِم این علم شدن، حرف هاشون خیلی حقیقی تر هست نسبت به غربی ها...
بحث ما در مورد این آیه بود :
«و جَعَلْنا مِن الماءِ کلَ شئٍ حىّ»
بحث اصلی ما روی دو کلمهی «ماء» و «حیّ» هستش...
از نظر لغوی، کلمهی آب به معنای مایعِ شفافِ سیّالِ بی رنگ و بی بو هستش... خب؟... این از این... کلمهی حیّ هم یعنی هر موجود زنده ای که مخلوق خداست و از نظر خدا هم همهی مخلوقات اعم از فرشتگان و روح و سنگ و انسان، موجود زنده محسوب میشن... حالاااااا... اینجا یه بحث خیییلی جالب پیش میاد و اون هم بحث عَوالِم هستش...
عالَمِ دنیا از نظرِ ماهیت دارای مقدار و وزن و بُعد هستش... و خب ما قائل به این هستیم که عالم دیگهای هم هست و اون هم عالم برزخه... عالم برزخ هم از نظر ماهیت دارای وزن نیست ولی دارای مقدار و بُعد هستش ( که ابعاد برزخ نسبت به دنیا بیشتره... حالا ما یه عالم بالاتر هم داریم که مخصوص فرشتگان و روح هستش... اون هم عالم عقله... عالم عقل هم نه دارای وزنه و نه دارای مقدار... اصل بحث حالا اینجاست که آیا اون آبی که منظور خداست، همین آبیه که ما از نظر لغوی تعریفش کردیم و گفتیم که یه مایع شفاف و سیاله؟... اینجا میگن که نهههه... همین آب دارای مراتبی هستش که نسبت به هر عالم فرق می کنه خصوصیاتش... توی این عالم به صورت مایعِ شفاف سیال در اومده... ولی از نظر فلسفی، تعریف آب یعنی: چیز حیات بخش... پس خدا هر چیز زندهای رو از یک چیز حیات بخش قرار داده و خب خودِ این چیز حیات بخش هم یه بحث جداگانه داره وتفسیر ها شده دربارهاش...
معنای لغوی میاد و واژهی آب رو منحصر می کنه به عالم دنیا... ولی معنای فلسفی، اون رو منحصر نمی دونه و یه تعریف مبسوطتر و اعم تری رو ارائه میده... که وضع الفاظ قرآن هم برای معانی اعم هستش که فقط وااااای از این همه شگفتی و اعجوبه بودن قرآن و فلسفه ...
#قرآن
#فلسفه
#دنیا
#برزخ
#عقل
2.31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
7.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا