اما کجای این داستان به کار تیمی و صحبت های قبلی من مرتبط است ؟ احتمالاً برای شما هم پیش آمده است که در جمعی یا کنار گروهی از افراد این حس را تجربه کرده باشید. حس " شنیده نشدن " . همان حس 52 هرتزی بودن میان گله نهنگ ها . چند روز پیش در ارتباط با باشگاه مشاورین اتاق بازرگانی اصفهان در بین تنی چند از بزرگان صنعت و کسب وکار اصفهان بودم. یکی از دوستان خیلی صمیمانه پرسیدند که یکی از بزرگترین مشکلات کار تیمی در ایران را چه می دانید ؟ از دید من عدم توانایی اعضای تیم ها برای صحبت کردن و بیان صحیح خواسته ها ، نیازمندی ها ، توانایی ها و ... یکی از اصلی ترین دلایل شکست و عدم موفقیت تیم ها و در نتیجه به ثمر نرسیدن کارتیمی در بین ما ایرانی هاست. شاید خیلی از ما در بین تیم خود دچار همین حس 52 هرتزی هستیم و شاید هم عادت نکرده ایم که صدای بقیه را بشنویم. ولی بر اساس اصلی ترین دلیل فکری خود که همیشه در چرایی یک مشکل به خودم مراجعه می کنم ، اعتقاد دارم که ما توان صحیح صحبت کردن نداریم و در نتیجه خیلی سخت در تیم ها شنیده می شویم. شاید بهترین مربی کار تیمی کسی باشد که بتواند ساکت ترین عضو تیم را هم به اندازه شلوغ ترین فرد تیم در فرآیند کار تیمی مشارکت دهد. در بوم تیم اصل بر صحبت کردن اعضای تیم است. اعضایی که باید بتوانند در محدوده صوتی آواز وال های آبی یعنی بین 15 تا 20 هرتز صحبت کنند تا توسط هم تیم های خود شنیده شوند. سید عزیزالله بنی هاشمی #کار_تیمی #کار_تشکیلاتی #هنر #توانایی @Tanhatarinhaa

بخش دوم #هنر_مردان_خدا اهل هنر در تعریف هنر می‌گویند: هنر یعنی قرار دادنِ مناسب و به اندازه‌ی زیبایی ها در کنار هم... به نظرم هنرِ مردان خدا، زیبا جنگیدن بوده... همه‌ی آنچه که زیبا بوده را در کنار هم قرار داده‌اند و هنرِ خود را در طول زمان، بَسط داده‌اند... شاید بگویید «جنگ که زیبایی ندارد... جنگ که پر از خشونت و در به دری و جنایت است...» بله... حق با شماست، ولی وقتی همین خشونت و در به دری و جنایت، در راستای یک هدفِ متعالی به اسمِ دفاع از کیان وطن و ناموس و دین قرار می‌گیرند، مفهوم خود را از دست می‌دهند... خشونتِ مردانِ خدا وقتی برای دشمنان خداست، از محبت خدا سرچشمه می‌گیرد... در به دریِ آنان در پیشگاه الهی، پیدا شدنِ آنها نزدِ اوست... قتلی اگر می‌کنند و نَفَسی را اگر می‌بُرند، بخشیدن جان است به روحِ ابدیِ دینِ خدا... ساده‌تر بگویم، چون هر کاری که می‌کنند برای خداست، همه‌اش زیبایی‌ست... همه‌اش جمال است و جایگاه والا دارد... نه چهره‌ای بی‌رنگ و بی‌روح... #متن #جنگ #هنر

انّ الله جمیل یحب الجمال... #هنر

ماشاءالله ماشاءالله... انّ الله جمیل یحب الجمال... #هنر #قرآن

اما چرا؟؟؟ پس از جنگ ۱۹۶۷ و شکست مفتضحانه اعراب، دولت صهیونیسم دست به امحاء هویتی در فلسطین زد و به ستیز با بسیار از عناصر هویتی فلسطینی‌ها برخواست. ‏یکی از این عناصر بسیار مهم پرچم فلسطین بود. اسرائیلی‌ها اگر پرچم فلسطین را در دست کسی می‌دیدند یا او را دستگیر یا به سویش شلیک می‌کردند. ‏کشت هندوانه در فلسطین رواج داشته و به نوعی یکی از محصولات هویتی آنها به حساب می‌آید. ‏فلسطینی‌ها که نمی‌توانستند پرچم خود را به دوش بکشند در ابتکاری جالب در تظاهرات هندوانه را به دو نیم تقسیم و از آن به جای پرچم استفاده و با خود حمل کردند. هندوانه هر چهار رنگ پرچم فلسطین یعنی قرمز، سیاه، سفید و سبز را در خود دارد. ‏این مساله به قدری فراگیر شد که هنرمندان فلسطینی و عرب و حتی سراسر جهان طرح‌های زیادی در ستایش آن کشیدند. اسرائیلی‌ها در دهه ۱۹۸۰ به نمایشگاه‌های نقاشی با موضوع هندوانه حمله می‌کردند. این مساله تبدیل به آبروریزی بزرگی برای اسرائیل شد و آنها پس از قرارداد اسلو اجازه دادند که از پرچم فلسطین استفاده کنند، ولی هندوانه تبدیل به نماد جهانی برای مقاومت فلسطین شد. #تاریخ #هنر

دوران مدرسه. زنگ هنر. کلاس پنجم ابتدایی. معلم: خب بچه‌ها، مداد رنگی‌هاتونو دربیارید، شروع کنید. علی: آقا اجازه؟ چی بکشیم؟ بقیه‌ی بچه‌ها: آقا..... راس میگه....... چی بکشیم آخه؟........ آره آره... معلم: زنگ انشاء هم گفتین چی بنویسیم... خب منم گفتم: هر چه می‌خواهد دل تنگت بنویس... الانم هر چه می‌خواهد دل تنگت، نقاشی کن... محمد: آقا ما دلمون برا بابامون تنگ شده، ولی نمی‌تونیم بکشیم که... چیکار کنیم؟ معلم: خدا باباتو رحمت کنه آقا محمد... بچه‌ها! برای شادی روح پدر آقا محمد یه صلوات بفرستین! اللهم صل علی محمد و آل محمد... خب بله، کشیدن چهره، سختی‌های خودشو داره و برای شما، زوده هنوز... اوووممم... الان فصل بهاره دیگه، طبیعت بهاری بکشین‌.. حافظ: آقا اجازه؟ من همیشه توی کشیدن درخت، مشکل دارم... کج و کوله می‌کشم... میشه کمکم کنین؟؟ معلم: باشه حالا شما شروع کنینننن... الان زنگ می‌خوره هاااا... همیشه وقتی می‌خواستم نقاشی بکشم، کوه و درخت و سبزه، عناصر اصلی موجود روی صفحه‌ی نقاشیم بودن... بعدترها، طرحِ کشیدنِ آبشار و شاخه‌ها رو هم از خواهر بزرگم یاد گرفتم و به خیال خودم، طرحی نو در انداختم... بعد از سپری کردن دوران مدرسه، این سوال برام ایجاد شد که چرا من در اکثر نقاشی‌های اون موقع، اون عناصر رو به کار بردم... کوه‌ها در پس زمینه‌ای دور... آفتاب در حالِ غروب... پرنده‌ها در حال کوچ... آبشاری از میان کوه‌ها، سرازیر به سمت دشت پر از گل و یا برگ‌های پاییزی... چرا؟؟؟ من همیشه در نگاه کردن به طبیعت و اساسا، همه‌ی چیزهایی که قابلیت دیده شدن دارن، یک نگاه همراه با حسرت دارم... این نگاه، نشات گرفته شده از حس مالکیت انسان نسبت به دنیا و ما فیهاس که ما ذاتن خواهان ماندن هستیم و مالک شدن... امروز متوجه جواب سوالی که سالها غبارِ فراموشی روش نشسته بود، شدم... قبل‌تر ها در بحث شاعر شدنِ #کسی، اشاره‌‌ی کوچکی به این بحث شده بود، اما نه عمیقن... انسان، برخی صفات رو، ذاتن داره و برخی‌ها رو کسب می‌کنه... بخشی از هنر، ذاتی هستش و همه‌ی انسان‌ها دارن و بخشی هم، محصول کسب و پرورش این قوه است... مقوله‌ی عجیبیه بحث زیبایی‌شناختی و توجه به ریز و درشتِ زیبایی های جهان... اکثر نقاشی‌های ما در دوران مدرسه، شامل همون عناصر مذکور بودن و دلیلش هم این بود که ما در همچین منطقه‌ای زندگی می‌کردیم... ما داشتیم، دور و بر خودمون رو نقاشی می‌کردیم.. همین و بس... ما هر آنچه که دیده بودیم رو داشتیم به منصه‌ی ظهور می‌ذاشتیم... ببینید!... مطلب، مطلب ساده و دمِ دستیی هستش... بچه، هر آنچه که می‌بینه و می‌شنوه رو نقاشی می‌کنه و یا می‌نویسه‌‌‌... وقتی هم بزرگ میشه، همونه... ذات بشر اینه... از محیط، کسب می‌کنه و به محیط، پس میده... فقط قطر این دایره، از زمان کودکی تا جوانی، بزرگتر و کوچکتر میشه و یه جایی هم به توقف می‌کشه... منظورم، دایره‌ی گرفتن و پس دادن هستش... اما توقف رشد این دایره و حتی کوچکتر شدنش، بخاطر تغییر ذات بشر نیست... نه... بخاطر توقف در یک محیطِ ثابته... نکته اینجاس که موجودیت این دایره، هرگز ضربه نمی‌بینه... مگر با مرگ... فعلا همین... #هنر #کلاس

الله الله... ماشاءالله به این جمال و قرائت... نور می‌باره ماشاءالله ماشاءالله ماشاءالله... لا حول و لا قوه الا بالله... #قرآن #هنر

این محشررررررررر بووووووود... محشررررررررررررر صدای اون زنگگگگگگگ منو دیوووووووووووانه می‌کنههههههههههه... #هنر

#مجید_انتظامی #هنر

جانم جانم جانم #هنر #در_جنگ

#تله‌_تئاتر بدون سنگ به "دروازه ساعات" رفتن ، فایده‌‌ای ندارد ...💔 #هنر