🔻راه‌های #تربیت_فرزند؛ ❇️ کودکان را نترسانید !! ◻️ ترس از نظر علمی، یك مقوله توخالی است كه آن‌ را به كودكان و فرزندان خود منتقل می‌كنیم. وقتی نوزاد به دنیا می‌آید، هیچ برداشت خاصی از واکنشی به نام ترس ندارد. ترساندن كودكان از موضوعات مختلف ریشه در ناآگاهی خانواده‌ها از روش صحیح مقابله با حوادث و موضوعات مختلف دارد. وقتی پدر و مادر نمی‌دانند در مقابله با فلان وضعیت، چگونه فرزند خود را توانمند كنند، ترجیح می‌دهند صورت مسئله را حذف و با ایجاد ترس، او را از آن موضوع دور كنند. بنابراین، بیش از اینكه نیاز باشد روی كودكان كار کنیم،‌ باید #والدین را توجیه کرد. ◻️ والدین باید توجه داشته باشند كه ایجاد ترس در ذهن کودک با هشداردادن به او تفاوت دارد. ◻️ وظیفه خانواده‌ها هشداردادن در مورد مسایل مختلف و خطرناک است، ولی نباید درباره آن مسایل در ذهن كودك ترس ایجاد كنند؛ هرگز نباید برای تربیت کودکان آن‌ها را ترساند؛ چون این کار درست مانند تنبیه بدنی، در تربیت مضر است. ◻️ مادر باید در مورد کودکی که خود مستعد حالت‌های اضطرابی و ترس است، جسورانه‌تر عمل کند، به کودک اجازه تجربه بدهد و این تجربه‌ها را ارزشمند بداند و فرزندش را به این کار تشویق کند تا در شرایط مطلوب‌تری قابلیت‌های خود را بروز دهد. در مورد کودکان کنجکاو و فعال هم فقط کافی است از آنها در برابر خطرها محافظت شود و درباره خطرها هشدار داد، نه اینکه آن‌ها را ترساند. ◻️ در مواردی که ترس به وجود آمده در کودک، در عملکرد تحصیلی (مانند ناتوانی در پاسخ‌گویی به پرسش‌های معلم در صورتی که پاسخ را بلد است)، عملکرد ارتباطی و اجتماعی (مانند ناتوانی شرکت در بازی‌های گروهی با دوستان، ترس از خارج‌شدن از منزل) و پرداختن به امور شخصی (مانند به تنهایی حمام‌کردن، استفاده از سرویس بهداشتی، خوابیدن) تأثیر دارد، باید برای درمان اقدام شود.🌹🌹🌹🌹🌹