🕋📜🕋📜🕋 🕋 #انس_با_حضرت_قرآن #تفقه_در_آیات_حضرت_قرآن ا❁﷽❁ا 🔰تفقه در آیات حضرت قرآن ☑️از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، «تفقه» در کلام خداوند عزوجل است. تفقه به معنای تعمّق است ؛ به تعقّلی که عمیق باشد، تفقّه گفته می شود. به عبارت دیگر، تفقه مرتبه ای است که به عمیق شدن در آيات حضرت قرآن اطلاق می شود و متوجه بواطن حضرت قرآن است؛ نیاز به نورانیت علم دارد و تنها شأن متفقهون و متعمقون می باشد (و نه عموم). ◀️در چندین آيه از آیات حضرت قرآن، به تفقه در کلام الهی اشاره شده است؛ شریفه ۱۲۲ سوره مبارکه توبه، به متخلّق شدنِ گروهی از مؤمنین (یعنی خواص) به شأن تفقه در دین، أمر می نماید و شریفه ۹۸ سوره مبارکه انعام، با بیان «قوم یتفقهون» به خواصی اشاره می نماید که به شأن تفقه کلام خداوند و عمیق شدن در معانی و بواطن حضرت قرآن نائل آمده اند: ✨...انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُون‏ (سوره انعام، آيه ۶۵) ✨...قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُون (سوره انعام،‌آيه ۹۸) ✨وَ ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُون‏ (سوره توبه، آیه ۱۲۲) ⏪گرچه در هر زمان و عصری، عالِمانی به صورت نسبی به شأن تقفه در آیات حضرت قرآن نائل آمده اند، اما این شأن در کامل ترین صورتش،‌ مخصوص خواصی از حاملان علم در آخرالزمان است که در کلام امام سجاد (علیه السلام)، «متعمّقون» نامیده شده اند. مطابق کلام آن حضرت، آیاتی از حضرت قرآن که حامل مضامین والای توحیدی است را تنها آنان می توانند تفقه نموده و در آن عمیق شوند. 🔹حضرت زین العابدین علی بن الحسین السجاد (علیه اسلام) فرمودند: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِمَ أَنَّهُ يَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ أَقْوَامٌ‏ مُتَعَمِّقُونَ‏ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى‏ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ الْآيَاتِ مِنْ سُورَةِ الْحَدِيدِ إِلَى قَوْلِهِ‏ وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»؛ 🖋خداوند عزوجل می دانست‌ که‌ در آخرالزمان‌ گروه‌هایی‌ اهل‌ تعمق‌ (متعمقون) یافت‌ خواهند شد، لذا سوره‌ مبارکه توحید و آیاتی‌ از سوره‌ مبارکه حدید (تا «وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ») را نازل‌ فرمود. 📔التوحيد (للصدوق)، ص ۲۸۳ ✔️همانطور که پیشتر نیز بیان شد، آیات حضرت قرآن دارای ظواهر و بواطن است. غور در بواطن با تفقه در آيات که همان تعقل عمیق است، مصداق دیگری از مصادیق انس با حضرت قرآن به شمار می رود که مخصوص متعمقون و متفقهون می باشد. از آنجا که در آخرالزمان به عنایت حضرت مولانا حضرت بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) عقول کامل می شود،‌ لذا شأن تفقه در آیات حضرت قرآن که همان «تعقّل عمیق» است، مخصوص آنان معرفی شده است. 📔 الكافي ، ج‏۱، ص ۲۵ 🕋 🕋📜🕋📜🕋