❇️⭕️آب ژرف و سازگاری با خشکسالی در ایران (۱) ✅ #وزیر_نیروی_دولت_دوازدهم در #سال_۱۳۹۸ گزارش داد که «با حفاری در نزدیکی زابل و استخراج نمونه از عمق #۲_هزار_و_۱۹۱_متری، مشخص شد که آب دارای #مقدار_زیادی_نمک است و رسانایی الکتریکی (#E_C آن) #۲۵_هزار_میکرو_زیمنس_بر_سانتی‌_متر بود. #آب به این شوری #نه_آشامیدنی است و #نه برای اهداف #کشاورزی مناسب است. وقتی EC بیش از ۲هزار و ۲۵۰ باشد، به دلیل وجود یون‌های زیاد کربنات و بی‌کربنات و سدیم است و pH بالایی دارد. این منابع راهبردی آب‌های زیرزمینی، هزاران سال طول می‌کشد تا دوباره تجدید شوند؛ بنابراین باید فقط در موارد خاص و با دقت زیاد و به دلایل موجه مورد بهره‌برداری‌های ویژه قرار گیرند. #حفاری هر #چاه_آب_خیلی_ژرف سالانه به حدود #۷_و_نیم_میلیون_دلار نیاز دارد». ✅ #برداشت_۷۵_تا_۶۲_کیلومتر_مکعب در سال از #آب‌های_زیرزمینی_ایران به علت محدودیت‌های فیزیکی منابع آب‌های زیرزمینی جدید، به تخلیه و شورشدن بیشتر آب‌های زیرزمینی در مناطق وسیع خشک و نیمه‌خشک مرکز و شرق ایران منجر شده که نشان‌دهنده «خطر شوری بسیار زیاد» برای آب آبیاری است. ✅ #طرح‌های_اکتشاف_آب، اگر برای #آشامیدن و #آبیاری مورد استفاده قرار گیرد، چه‌بسا با صرف هزینه‌های خیلی زیاد، موقتا عطش مناطق دارای تنش آبی در کشور را برطرف کند؛ ولی #هزینه‌_بر و #برای_محیط_زیست_مضر هستند. ✅ استخراج آب‌های زیرزمینی بسیار ژرف عواقب خطرناکی ازجمله #تغییر_چرخه_طبیعی_آب، #کاهش_سفره‌های_زیرزمینی و احتمال #آلودگی محیط دارد. ادامه دارد... منبع: مهدی زارع #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO