سلسله گفتاری پیرامون #مسئله_آب_در_کربلا با استناد به منابع(۲) #بشر در #طی_قرن_ها، #آب را که گوهر گرانبهاى الهى، #مایه_حیات و #پیام_آور #شادى، #صلح و #صفاست، همواره در جهت #نابودى_انسان_ها و #ویرانى_بلاد به کار گرفته است. انقلابیونى که در #سال_۳۵_هجرى #عثمان را در خانه اش محاصره کردند، مانع از رسیدن آب به وى شدند تا اینکه #على(ع) با تلاش فراوانى آب مورد نیاز وى را به وسیله #حسنین(ع)براى او فرستاد. #معاویه که احیا کننده خوى و خصلت و کینه هاى دوران جاهلیت بود، کوشید که در #جنگ_صفین از #آب_به_عنوان_حربه_جنگى استفاده کند؛ از این رو نخست بین #سپاهیان امیرالمؤمنان(ع) و #منابع_آب مانع ایجاد کرد ولى على(ع) که سمبل اسلام بود به محض اینکه بر منابع آب دست یافت، #سپاهیان_معاویه را از آب منع نکرد. #امام_حسین(ع) نیز همانند جدّ و پدرش نه تنها از آب به عنوان حربه نظامى استفاده نکرد، بلکه از آن در جهت ارائه چهره واقعى اسلام و پیوند بین مسلمین بهره گرفت. او هنگامى که در #منزل_شراف با #سپاهیان_کوفه به فرماندهى #حُر_بن_یزید_ریاحى رو به رو شد؛ در حالى که آنها از فرط تشنگى به ستوه آمده بودند، امام(ع) به یارانش دستور داد از آبى که همراه داشتند به آنها بدهند تا آنجا که سپاهیان و چهار پایان آنان سیراب شدند. بنابر روایتى، امام خود در نوشاندن آب به آنها کمک مى کرد. #ادامه_دارد... منبع: فروغى اَبرى، اصغر (۱۳۸۲). تاریخ در آیینه پژوهش #وزارت_دفاع_و_پشتیبانی_نیروهای_مسلح #سازمان_جغرافیایی_نیروهای_مسلح #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO