◀️شبهه #شماره_4000 ⛔️ شایعه: ⛔️ @Wiki_Shobhe جوان 22 ساله اي به نام ميرزا ابوطالب يزدي، فرزند حاج حسين مهرعلي، در سال 1322 خورشیدی (دو سال از پادشاهی محمد رضا شاه می گذشت) با همسرش، به قصد زیارت مکه در ایام حج، از راه خرمشهر به كويت رفته و از آنجا خودش و زنش را با شتر به سرزمين حجاز و مكه ميرساند. در جريان طواف به علّت بيماري، به استفراغ مبتلا گرديد و قی کرد. براى احترام خانه كعبه بلافاصله احرامي ِ خود را (کفن سفیدی که در مراسم آنجا می پوشند) جلوي دهان گرفت و در نتيجه احراميش آلوده شد. امّا مانع از كثيف شدن خانه كعبه نگرديد و در اين موقع چند نفر از مسلمانان تندرو شهادت دادند كه ابوطالب قصد كثيف كردن كعبه را داشته است و ابوطالب بيچاره بازداشت گرديد و سپس در دارالقضاي شرعي محاكمه و به گردن زدن محكوم شد. حکم او در روز دوازدهم ذي الحجّه تازی، توسط دژخیم آل سعود که توسط 50 نفر پاسبان ابوطالب را در حالي كه دستبند به دست هايش زده بودند، اجرا شد. ابوطالب یزدی را، از مركز پليس خارج و به جلوي بازار صفا و مروه آوردند و در ميان جمعيت مقابل سكوي مجازات قرار دادند.(خلاصه شده) #سیاسی #اعتقادی ✅◀️ پاسخ شایعه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe ✅و باز هم دم خروس اسراییلی: اصل ماجرای #ابوطالب_یزدی صحیح است. ولی ماجرا از جایی تحریف میشود که نویسنده با شیطنت از این ماجرا سو استفاده کرده و مقصر اصلی در تحقیر ایرانیان را علما و قشر مذهبی میداند. ✅خشونت و سرعتی که در اجرای این امر از سوی سعودیها اعمال شد، سبب خشم دولت ایران گردید و به اعتراضاتی منتجر شد که در اسناد برجای مانده از وزارت خارجه و آنچه که میان ایران و سعودی و نیز سفارت و وزارت خارجه مصر به عنوان حافظ منافع ایران در سعودی گذشته، شرح داده شده است. ماجرا در داخل کشور نیز انعکاس فراوانی میان مردم و علما و دولت داشت و در نهایت منجر به قطع روابط برای سه سال و تعطیلی حج برای چهار سال داشت. حج رسمی ایرانیان از سال 1327 از سر گرفته شد. شرح این ماجرا، اسناد و مدارک آن و اخبار و بازتاب‌های آن را جناب حجت الاسلام قاضی عسکر طی دو مقاله در مجله میقات و بعدا در کتابی با عنوان ابوطالب یزدی شهید مروه آورده‌اند که متن دیجیتالی آن را هم می‌توان در آدرس www.hajj.ir بخش کتابخانه تخصصی حج و زیارت مشاهده کرد. کاملترین گزارش در این باره از باقر کاظمی از رجال سیاسی دوره پهلوی است که چند دوره وزیر امورخارجه ایران بود و در این سفر، خودش از طریق مصر به حج عزیمت کرده بود. گزارش وی شرح کاملی از این ماجرا را به دست داده و در همان ابتدای کتاب شهید مروه درج شده است. ✍متن نامه وقیحانه دولت سعودی در تأیید این ماجرا که علت آن را نیز شرح داده به این شرح است: 🔹روز 12 ذی حجّه 1362 مأمورین شهربانی در بیت الله الحرام ، شخصی را به نام ابوطالب فرزند حسین ، ایرانی ، از منتسبین به شیعه ایران را دستگیر نمودند، در حالی که مشغول ارتکاب پست ترین و پلیدترین جنایات بود و مقداری از قاذورات را برداشته ، به منظور آزار واذیت به طواف کنندگان و توهین به این مکان مقدّس در اطراف کعبه مشرّفه می ریخت. پس از بازجویی در این باب و ثبوت صدور این جرم قبیح از او ، حکم شرعی دایر به قتل او صادر و روز شنبه 14 ذی حجّه 1362 به قتل رسید . به هر حال ماجرا بالا گرفت و اعتراضات زیادی را سبب شد و مهم‌تر آن که بار دیگر بر طبل اختلاف میان شیعه و سنی کوبید. دولت ایران نیز که طی این ماجرا شدیدا تحقیر شده و به هیچ روی نتوانسته بود دولت سعودی را وادار به عذرخواهی کند، مصمم شد تا قطع رابطه و جلوگیری از رفتن حجاج را در دستور کار خود قرار دهد. در بخشی از بخشنامه وزارت خارجه آمده است: دولت شاهنشاهی تصمیم گرفته است تا این وضعیت ادامه دارد از خروج حجاج ایرانی ممانعت نماید. از علما و روحانیون تهران نیز خواسته شده است، به وسیله وعاظ و اهل منبر مردم را نصیحت و توصیه نمایند تا ترتیبی برای تأمین جان آنها داده نشده از رفتن به حج خودداری نمایند. نمایندگان دوره چهاردهم مجلس شورای ملی هم که در تهران حاضر هستند جلسه ای در مجلس تشکیل داده نطق های شدید و مؤثری ایراد نموده و از این رفتار عمال سعودی اظهار تنفر و انزجار کردند. [این جا را دقت کنید]: آقای آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی تلگرافی به حضور اعلیحضرت همایون شاهنشاهی مخابره نموده که رونوشت آن نیز با رونوشت پاسخی که صادر گردیده تِلْواً فرستاده می شود. از شهرستانها نیز تلگرافات مبنی بر اظهار تنفر و انزجار از این عمل مامورین دولت سعودی به وزارت امور خارجه واصل گردیده است. در مجموع پیگیریهای وزارت خارجه در این ماجرا و دفاع از حیثیت ایران و مذهب شیعه و اصرار بر توضیح ماجرا قابل توجه و تقدیر است. در نوروز 1323 عبدالعزیز به شاه تبریک گفت و شاه نیز جواب آرامی نوشت و خواستار پیگیری شد که با جواب تند عبدالعزیز روبر شد. این