#تمرین #دست_نوشته "به نام او که یادش آرام بخش جانهاست" پشت درِ اتاق عمل نشسته ام .ترس و نگرانی به تمام وجودم چنگ انداخته است. کمتر از 48ساعت از عمل قلب بازش نگذشته که برای برداشتن آپاندیس دوباره رفته اتاق عمل. فقط حرف زدن باخدا آرامم می کند. اما نه با زبان که با نوشتن! آه...وقتی اسم همراه بیمار اعلام شد کیف دستی ام را به یکی سپردم و برای امضاء فرم رضایت از عمل بسرعت خودم را رسانده بودم. برای یافتن تکه کاغذی ...خودکاری..... .به اطرافم چشم می چرخانم. این طبقه فقط یک اتاق عمل دارد و یک سالن انتظار کوچک با تعدادی صندلی فلزی..همین و بس! ناخودآگاه دست توی جیب مانتویم می برم. در یکی تقویم جیبی و در آن یکی تکه مداد کوچکی است. انگار دنیا را به من داده اند. شروع به حرف زدن با خدا می کنم تک تک حروف و کلمات از قلبم به چشم می آیند و با ردٌ مدادم، جان می گیرند. می نویسم ... مطمئنم که بیمارم در آغوش لطف توست و تو خواسته ای که همه ی قطعات معیوبش را بردارند و بیمارم را سالم تحویل دهند.... من آرام و سبک به انتظار می نشینم. و اصلا شبیهِ قبل از نوشتنم نیستم. من دوباره به معجزه ی قلم و نوشتن ایمان می آورم.📝📖 ✍#زینب_ذوالفقاری #مرداه_ماه_1395 #بیمارستان_شهید_رجایی_تهران