💢معنای نزدیکی و تقرب به خدا 👈نزدیک‌شدن به خدا نزدیک شدن حقیقی است نه نزدیک شدن مجازی و تعبیری. واقعاً انسان به خدا نزدیک‌تر می‌شود اما خیال نکنید که این نزدیک‌شدن به معنی این است که یک فاصله را کم می‌کنیم. صحبت فاصله در میان نیست. 🔹️خدای تبارک و تعالی کمال مطلق است، وجود بی‏‌حد است، کانون لایتناهای هستی است. او علم محض است، عین علم است. او کمال مطلق است. ✔موجودات به حسب کمالات واقعی وجودی که کسب می‌کنند به کانون و مرکز و واقعیت هستی واقعاً نزدیک می‌شوند. این نزدیک‌شدن نزدیکی واقعی است؛ جسمانی نیست واقعی و حقیقی است، مجاز و تعبیر نیست، از نوع مقرب‌شدن یک انسان در اجتماع در نزد یک صاحب قدرت و یا از نوع مقرب‌شدن یک فرزند در نزد پدر نیست که به معنی این است که آثار لطفش بیشتر است؛ نه، 🔘واقعاً پیغمبر از ما به خدا نزدیک‌تر است، واقعاً امیرالمؤمنین از ما به خدا نزدیک‌تر است و این قرب، قرب واقعی است و در نتیجه آنجا که ما عبادت می‌کنیم، عبودیت انجام می‌دهیم اگر واقعاً عبودیت ما عبودیت باشد، ما قدم به قدم‏ به سوی خدا [حرکت می‌کنیم.] باز «قدم» هم که من می‌گویم تعبیر است، دیگر این کلمات اینجا درست نیست. «سیر» بگوییم 🔸️به هر حال، می‌گویند تقرب، تقرب واقعی است و حقیقت است و انسان به راستی به خدا نزدیک می‌شود. این نزدیک شدن به خدا یعنی چه؟ ✅یعنی خدا که کمال مطلق است، ما مرتب کمالات بیشتری پیدا می‌کنیم. خدا علم علی الاطلاق است؛ بر علم و ایمان و بصیرت ما افزوده می‌شود. خدا قدرت علی الاطلاق است؛ بر قدرت ما افزوده می‌شود. خدا حیات علی الاطلاق و اراده علی الاطلاق است؛ بر حیات و اراده ما افزوده می‌شود. ⏪ پس در مسئله‌ عبودیت [و اینکه] بندگی کن (به قول آن شاعر «بندگی کن تا که سلطانت کنند» یا به تعبیر امام جعفر صادق‏ الْعُبودِیةُ جَوْهَرَةٌ کنْهُهَا الرُّبوبِیةُ) هرچه که در راه عبودیت جلو بروی، بر ربوبیت و خداوندگاری تو (نه خدایی العیاذ بالله)، بر صاحب بودن و تسلط و قدرت تو افزوده می‌شود. عبادت راه کسب قدرت و تسلط است. 📚 استاد مطهری، آزادی معنوی، ص۶۱_۶۰ #متن_نوشت #تقرب_الهی #کسب_کمالات_وجودی 🆔️@zendegi_filsofaneh