eitaa logo
زینبیه گلشهر کرج🇵🇸
2.9هزار دنبال‌کننده
10.1هزار عکس
2.4هزار ویدیو
230 فایل
☎️ تلفن تماس: ۳۴۶۴۲۰۷۲- ۰۲۶ 👥 ارتباط با مدیریت کانال: @admin_zeynabiyeh غنچه های زینبی: @ghonchehayezeynabi ریحانه الزینب: @reyhanatozeynab بنات الزینب: @banatozeynab فروشگاه: @zendegi_salem_zeynabiyehgolshahr کتابخانه: @ketabkhaneh_zeynabiyeh
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 : بعد از اون جلسه رفتم خونه و ماجرا رو برای مادرم تعریف کردم و تا حدی خوشش اومد. گفتم: من اصلا خوشم نیومد! 😒🙄 اردیبهشت همون سال برای اولین بار یه لیست تهیه کرده بودم و مشخصات همسر آینده ام رو نوشته بودم. رفتم سراغ لیستم، دیدم همه هجده تا ویژگی رو داشت! جز یکی، سربازی! 😐 سربازی نرفته بود، دنبال کارهاش بود تا پروژه بگیره و فقط بره آموزشی ولی خب هنوز چیزی معلوم نبود! 😏 بعد از چند روز پیام داد و نظرم رو برای ادامه پرسید و منم گفتم جوابم منفی است. خیلی اصرار کرد، استادِ این کار بود! 😁 قرار شد یه بار دیگه هم رو ببینیم، قبول کردم. راستش چشمهاش یه مهربونی خاصی داشت. و امان از وقتی که یکم مظلوم میشد! خلاصه با اجازه خانواده بازهم از سرکار و خیلی اداری رفتم، این بار یه تیپ روشن زده بود! شلوار کتان کرم، لباس مردونه کرم آبی و یه کتونی سفید! با یه دسته گل نسبتا بزرگ😯😳 و البته باز هم یه عاااالمه سوال جدید که به قول خودش از جواب های قبلی درآورده بود! رفتیم توی پارک نشستیم و شروع کرد به سوال پرسیدن و این بار من کلی شرط و شروط برده بودم! همه رو قبول کرد 😐 تو راه برگشت ازم درخواست کرد بریم یه چیزی بخوریم. گفت مادرم گفتن: مگه دختر مردم رو اسیری بردی که هیچی نخوردید! هول شدم یادم رفت ببخشید 😬 راستش یکم نسبت بهش خوش بین تر شده بودم، این بار با دسته گل برگشتم خونه! روم نمیشد بگیرم دستم تو خیابون ولی دیگه دلم نمیومد بندازم دور! ❣😅 🆔 https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f ارتباط با ادمین روزهای سه شنبه 🆔 @Yamahdi_salam
زینبیه گلشهر کرج🇵🇸
🔖 #ویژه: سلام خدمت همه اعضای دوست داشتنی کانال زینبیه به ویژه #جوانها و #نوجوانها! از فردا شب، مو
🔖 : : من وارد آخرین سطح نوازندگی حرفه ای شده بودم، اما... دیگه خوشحال نبودم! میزان تمرین هام کم شده بود، خیلی کم... اولش فکر کردم شاید بخاطر اینه که دیگه به نزدیک شدم و تمرکز کافی برای نوازندگی ندارم ولی چیز دیگه ای بود! چیزی که شاید مامانم مدتها منتظرش بود! یه روز استادم صدام زد و گفت یه تیم نوازندگی درخواست یه نوازنده کرده و اون من رو معرفی کرده.... بعد تخته رو نشون داد که پر از عکس های تکی و دسته جمعی شاگردهاش بود و بهم گفت: "راستی من با همه بچه ها عکس دارم جز تو! هفته دیگه تولد مهساست، بیا کلاس یه جشن داریم تو هم باش!" تشکر کردم و گفتم باشه اگر بتونم حتما. خواستم برم که گفت: "راستی کرم خیلی بهت میاد!" اون روز یه شلوار جین تنگ و یه مانتو کرم جذب پوشیده بودم که از کمر یکم چین میخورد. با یه روسری کرم قهوه ای که تا وسطهای سرم بود. آخه کلی برای اون فُکُلی که جلوی سرم کاشته بودم زحمت کشیده بودم و باید دیده میشد 😅🙈 دوباره تشکر کردم و در رو بستم. راستش اونقدر پدر مهربونی دارم که هیچ وقت نیاز به تعریف و تمجید جنس مخالف نداشتم! پدری که شاید تو این داستان نقش کمرنگی داشت ولی حسابی بود و هست😍 تمرینات کنسرت جدید شروع شده بود. حس اینکه بین اون همه ساز متفاوت تو تنها نوازنده گیتار باشی واقعا لذت بخش بود! 😉 رهبر گروه یه آقای سفید پوست و قدبلندی بود که همیشه کت و شلوارهای خیلی شیکی به تن داشت. 😉 هر روز وسط تمرین می اومد با تبلتش یه اجرا رو ضبط می کرد و چهارتا تذکر میداد و میرفت.😏 یه بار خیلی جدی اومد سر تمرین، با انگشت من رو نشون داد و گفت: "تو! تو یک ثانیه دیرتر از همه میزنی! 😠" با تعجب گفتم: " حرکت پاهام اینو نمیگه! من گوشم به تیونره" گفت: "چند بار فیلم ها رو چک کردم! تو یک ثانیه تاخیر داری، اصلاحش کن!" و رفت.... همون یه تذکر برای بیدار شدن من کافی بود! انگار همه چی به مو رسیده بود و با اون یه تذکر شد! آخه مدتها بود که مامانم بخش هایی از رو برام میخوند 😍 یا وقتی میدید وسط درس خوندن دارم استراحت میکنم و چای میخورم می اومد و برام تعریف میکرد... وقتی رهبر گروه گفت تو یک ثانیه تاخیر داری یهو یاد ۱۸۲ نهج البلاغه افتادم که روز قبلش مامانم تعریف کرده بود: "او غریب است، در آن زمانى که اسلام چون شترى خسته که دُم بر زمین گذاشته و سینه بر آن نهاده دچار غُربت است." رهبر گروه راست می گفت، من مدتها بود که تاخیر داشتم... دیگه دستهام میلی به نوازش سیم های سازم نداشتن! اما یک ثانیه تاخیره صدای ساز کجا و این همه سال تاخیر در امام کجا! گریه ام گرفته بود، برای اولین بار با امام زمانم حرف زدم و تو دلم گفتم: " آقا جان ببخشید این همه سال برای سربازی شما داشتم!" تو حال خودم بودم. محسن که نوازنده سنتور بود گفت: "ولش کن! ناراحت نشو! یه چیزی گفت... ما که چیزی نمی فهمیم، حتما مخاطب هم متوجه نمیشه 😁 " همه زدن زیر خنده و فکر کردن به من برخورده! خواستن حالم عوض شه ولی نمیدونستن بذری که مامانم ذره ذره تو دلم کاشته بود، جوانه زده.... ادامه دارد.... 💠 رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا. 🆔https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f
🔖 بسم الله الرحمن الرحیم ✍محمدرضا حدادپور جهرمی 🔹🔹فصل اول🔹🔹 «« قسمت ششم »» شب – مسیر جاده خاکی مینی بوس دهاتی ها در مسیر جاده خاکی بود. ده دوازده نفر مسافر داشت که همشون خواب بودند و شاگرد شوفر هم روی صندلی بغل راننده خوابش برده بود. راننده هم گاهی خمیازه میکشید و دهانش را به پهنای صورتش باز میکرد. آهنگ قدیمی تُرکی هم روشن بود و وقتی راننده دید داره خوابش میبره، یه کم صداشو بلندتر کرد ولی اثری نداشت. ازطرف روبرو، پیرمرد موتوری در حال رفتن در مسیرش بود. چراغ موتورش سوسو میزد تا اینکه کلا خاموش شد. یکی دو بار با انگشت شستش، دکمه چراغ موتورش را امتحان کرد ببینه روشن میشه یا نه؟ دید روشن نمیشه. یکی دو بار با دست زد به جعبه چراغ جلویی اما دید کار نمیکنه. بی خیال شد و به راهش ادامه داد. از طرف دیگه، شکنجه گر3 همین طور که رانندگی میکرد به دور و برش دقت میکرد. انگار دنبال چیزی میگشت. حتی یکی دو بار هم سرعتش کم کرد و با دقت به دور و برش نگا کرد اما چیز خاصی ندید و به مسیرش ادامه داد. راننده مینی بوس دیگه نتونست خودشو کنترل کنه و مسیرش را تار میدید. تا اینکه بی اختیار گردنش کج و جاده از جلوی چشمش به طور کامل محو شد. موتوری روبرو هم به خیال اینکه از کنار مینی بوس رد میشه، خیلی عادی به مسیرش ادامه داد و به خاطر نور زیادی که از مینی بوس به چشمش میخورد، راننده خوابیده و گردن کج شده اش را ندید. تا اینکه دست راننده مینی بوس که روی فرمون بود، کم کم شل شد و فرمون به تدریج منحرف شد و به سمت دیگرِ جاده رفت. یعنی همان مسیری که پیرمرد موتور سوار داشت از روبرو می آمد. تا اینکه کامل به هم نزدیک شدند و مینی بوس با همان سرعتی که داشت، محکم با موتور و موتور سوار بیچاره برخورد کرد. شکنجه گر3 که به طرف پایین جاده رانندگی میکرد و به پایین تپه اِشراف داشت، ناگهان دید که صدای مهیبی اومد. فورا سرشو برگردوند به همان طرف که صدا آمد. تو همون تاریکی به زور دید که مینی بوس محکم به یک چیزی برخورد کرده و در حال چپ شدن به پایین تپه است. صحنه وحشتناکی بود. اینقدر که با دیدن غلت خوردن مینی بوس با صدای مهیب و برخورد با سنگ های بزرگ، چشمش گرد شده بود و به وحشت افتاد. توقف کرد و با چشمانش مسیر سقوط و لته پاره شدن مینی بوس به پایین تپه را تعقیب میکرد. فکری به ذهنش رسید. نگاهی از طریق آیینه جلو به طرف صندوق عقب کرد. دنده عوض کرد و راه افتاد. یک دو ساعت گذشت. جمعیت زیادی در حیاط و راهروی بیمارستان جمع شده بودند و در حال جا به جا کردن تصادفی ها و اموات و مجروحان از ماشین های آمبولانس و سایر ماشین ها به تخت های بیمارستان و بردن به طرف بخش اورژانس بودند. یکی از پرستارها از یکی از محلی ها پرسید: چند نفرن؟ مرد جواب داد: نمیدونم. کلا دوازده سیزده نفر! پرستار که مشخص بود با دیدن آن صحنه هولناک از آن همه آدم درب و داغون هول شده با صدای بلندتر به بقیه گفت: همشونو بیارین اینجا ... از این طرف ... سریع تر! مسیر آمبولانس ها تا بخش، مملو از رفت و آمد سریع دکتر و پرستار و مردم بود. یه پرستار دیگه در بخش ایستاده بود و بقیه را رهنمایی میکرد: همین جا ... به ترتیب ... جا برای همشون هست ... پرستار اولی چشمانش را مالوند تا چهره ها را بهتر ببیند. سپس صداشو بلندتر کرد و به محلی ها گفت: اگه کسی اینا را میشناسه بمونه تا شناسایی بشن. یکی از محلی ها گفت: من مال همون اطرافم. پرستار پرسید: شما زنگ زدین اورژانس؟ مرد جواب داد: نه ... دیدم یه ماشین کنار جاده ایستاده و درِ صندوق عقبش بالاست. وایسادم ببینم چی به چیه؟ که دیدم یه مرد از پایینِ تپه اومد بالا و در صندوق عقبش بست و سوارش شد و رفت. فکر کنم اون زنگ زده. پرستار دوم پرسید: پس چرا رفت؟ کسی اونو ندیده؟ محلی گفت: ندیدمش. شاید ترسیده بمونه. همشون خوابیدند ردیف هم. سر و وضعشون خونی و همه بیهوش. پرستار از نفر اول شروع کرد و با چک لیستی که داشت، با همون محلی که گفته بود من اهل همونجام، شروع کردند به شناسایی. پرستار: اینو میشناسی؟ مرد: آره بیچاره. رانندشه. مرده؟ پرستار: آره. مرد: این چی؟ شاگرد شوفره! پرستار: اینم آره ... مُرده بنده خدا . مرد: این فلانیه ... اینم فلانی ... اینو نمیشناسم ... اینم آره ... مال روستای بغلیه ... اینم پسر فلانیه ... تا اینکه مرد محلی و پرستار به تخت آخر رسیدند. یه تکون هایی میخورد و حالش از بقیه بهتر بود اما تو حال خودش نبود و گاهی کلمات بی ربط و هذیان میگفت. پرستار: فقط این بی هوش نشده. اینو میشناسی؟ 🆔 @mohamadrezahadadpour 🆔https://eitaa.com/joinchat/589168647C
زینبیه گلشهر کرج🇵🇸
🔖 #ویژه: سلام خدمت همه اعضای دوست داشتنی کانال زینبیه به ویژه #جوانها و #نوجوانها! از امشب، مورخه
🔖 : 🔰 : صحنه هایی از چند عملیات مثل فتح المبین و رو نمایش دادن تا شروع و شکل گیری داعش و ... نقطه عطف ماجرا، و شهادت شهید بود که این بزرگمرد و شقاوت و منفور بودن ِاون و شهدای به نمایش گذاشته شد. و در نهایت، شیرینی تماشای کنار ، که بنای اون در بالاترین نقطه محوطه ساخته شده بود، تلخی و غم مناظر قبل رو از بین برد😊 با چیدن این سناریو حتما می خواستن بهمون بگن که همه این رنج ها و بی قراری ها به یه اطمینان بزرگ میرسه می رسه خلق و رحمت واسعه خدا، که مرهم بذاره رو زخم دل مادران شهدا و بی تابی یک عمر رو به چشم بر هم زدنی، به آرام ترین قرار بدل کنه «به کعبه تکیه بزن در هوای خوش عهدی بگو به گوش مردم دنیا انا المهدی»😭 و با شنیدن صدای نماهنگ که تازه منتشر شده و توسط گروه سرود اجرا شد با احساس خوبی به محل اقامت مون برگشتیم. قبل از خواب، تو بالکن چای و آجیل خوردیم، با حسرت فلافلی که قسمتمون نشد.😁 قرار گذاشته بودیم بعدِ رزمایش به داخل شهر بریم و فلافل های معروف اهواز رو از وجود پربرکت مون بهره مند کنیم😂 ولی دیر وقت شده بود و باید سر و وضع خاکی مون رو سر و سامونی می دادیم گرچه اون خاک خودش سر و سامونه😊 دوست داشتم تو سکوت شب، بِرم بالاترین جای ممکن بنشینم و احوالاتی که از گذشته تا حالا بر این اردوگاه گذشته رو تماشا کنم ازون دیدن های برنامه « »‌. با همه ابعاد و جوانب🙃 کاش می شد .... اون شب، مغزِ نازپرورده م با جای جدید کمی انس گرفته بود و کار به دعوت نامه نکشید.☺️ 💠 یک شنبه ۷فروردین صبح روز بعد، در حالی که طنین صدای گوش هامون رو نوازش می کرد ،از میان نیزار به رسیدیم شدت نور خورشید از یک طرف و گرد و غبار معلق ِ توی هوا از طرف دیگه مانع می شدن که اطرافمون رو خوب ببینیم و به صحبت های راوی درباره شهدای گوش بسپاریم. به هر حال، پس از بازدید از یادمان عملیات ۸ ، سوار کشتی شدیم و تا نزدیکی ساحل شهر ِ عراق که فاصله زیادی از یادمان نداشت، رفتیم. توی کشتی، در میان ازدحام جمعیت و زیر آفتاب سوزان جنوب ،گاهی صدای راوی رو می شنیدم که از بنی صدر، کمک کشورها به رژیم بعث عراق و دست خالی بودن رزمندگان می گفت. تو اون لحظات به این فکر می کردم که من و خیلی از جوان های ایران که زمان جنگ رو درک نکردیم چقدر نمی دونیم ! چقدر ایران و رو بلد نیستیم!😔 بلد نیستیم که با کوچیک ترین مشکل تو زندگی کم میاریم و جا می زنیم😞 ادامه دارد.... 🆔https://eitaa.com/joinchat/589168647Cd580981c2f