eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.2هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
khoms_053p2.pdf
127.9K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 53 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
noor_018 ads ss.mp3
7.43M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 18 تاریخ: 1390/08/11 🆔 @a_javadiamoli_doross
noor_18p2.pdf
211.5K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 18 تاریخ: 1390/08/11 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 زندگی دینی 🔹 فرشتگان الهی، انبیا و اولیای الهی كه ﴿عِنْدِ اللَّهِ﴾ به سر می ‌برند، اینها دائماً در حال هستند. در سوره مباركه «اعراف» آیه 206 كه آخرین آیه سوره مباركه «اعراف» هست این است: ﴿إِنَّ الَّذینَ عِنْدَ رَبِّكَ لا یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ﴾؛ آنها كه عنداللّهی هستند، هیچ استكباری ندارند و همیشه در خضوع ‌اند: ﴿وَ یسَبِّحُونَهُ﴾ نه «یسبّحون له»، ﴿یسَبِّحُونَهُ﴾ مفید حصر هم هست ﴿وَ لَهُ یسْجُدُونَ﴾. 🔹 برای ما طلبه ‌ها این كار یك ادب دینی است مُهری كنار آن اتاق مطالعه ما باشد هر وقت مطالعه ‌مان تمام شد یك كنیم، بعد بیاییم بیرون، اینها را جزء برنامه ‌ها بدانیم، اینها نعمت است، اینها یك چیز عادی نیست؛ خدا را شكر كه بدن سالم به ما داد، فكر سالم به ما داد، عقیده سالم داد كه آمدیم در طریق اهل بیت، تا حرف اینها را یاد بگیریم، این ‌چنین نباشد كه ما وقتی مطالعه می ‌كنیم و بیرون می ‌آییم مثل دیگری باشیم كه مطالعه می ‌كند؛ اینها را عبادت بدانیم چه اینكه هست، سجده شکر کنیم، خیلی هم طول نمی ‌كشد، یك سر روی مُهر می ‌گذاریم ولو ذكر هم نگوییم، چون در سجده شكر، ذكر لازم نیست، آن سجده تلاوت است كه بعضی برای آن ذكر گفتند، حالا اگر خواستیم ذكر بگوییم «حمداً حمداً حمداً، شكراً لله» خیلی مایه ندارد؛ ولی آدم زندگی بكند غیر از زندگی كردن است؛ تكلیفی گفتند موقع ظهر نماز بخوانید برای ما واجب است، موقع عصر نماز بخوانید نماز عصر بر ما واجب است؛ اما این است. آدم بالأخره یك حساب و كتابی هم با ولی نعمت خود داشته باشد، خیلی‌ها خواستند به حوزه بیایند نشد، خیلی‌ها آمدند و نتوانستند ادامه بدهند، چون مرگ هست، مرض هست، ده ‌ها مشكلات هست، اگر خدا توفیق داد آدم با این خاندان مأنوس بود، چه بهتر كه این را رایگان از دست ندهد، فرمود: ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزیدَنَّكُمْ﴾.[1] [1]. سوره ابراهیم، آیه7. 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 17 تاریخ: 1394/02/01 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_054 ay ss.mp3
2.22M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 54 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_054p2.pdf
140.5K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 54 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
noor_019 ads ss.mp3
9.73M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 19 تاریخ: 1390/08/14 🆔 @a_javadiamoli_doross
noor_19p2.pdf
214.9K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 19 تاریخ: 1390/08/14 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 زندگی توحیدی 🔸 توحیدی زندگی كردن و موحّدانه به سر بردن ریشه قرآنی دارد؛ ... 👇👇👇👇👇
💠 زندگی توحیدی 🔸 توحیدی زندگی كردن و موحّدانه به سر بردن ریشه قرآنی دارد؛ می ‌بینید اصرار قرآن كریم این است كه بر فرض اگر كسی بخواهد آلوده شود این آلودگی ‌اش به جان او راه پیدا نكند، چون اگر ـ خدای ناكرده ـ این آلودگی به درون جان آمد، درمانش بسیار سخت است. تعبیر قرآن این است كه «وَلِیجَه»[1] نگیرید, تعبیر قرآن این است كه «بِطَانَه»[2] نگیرید. «بِطَانَه»؛ یعنی كسی كه وارد درون زندگی آدم می ‌شود، این اختصاصی به مسائل فردی ندارد؛ جمعی، سیاسی و اجتماعی هم همین طور است. بیگانه را به اسرار كشورتان راه ندهید، بیگانه را به درون خانه ‌تان راه ندهید، بیگانه را به درون جانتان راه ندهید؛ زر و زور, بیگانه است؛ دنیا بیگانه است و فرق نمی‌ كند. یك وقت مسائل سیاسی است که می ‌شود استكبار و صهیونیسم, یك وقت مسائل اخلاقی است که می‌ شود زن و فرزند، فرق نمی ‌كند. فرمود «وَلِیجَه»؛ یعنی چیزی كه به درون نفوذ می کند و آسیب می‌ رساند، ﴿یولِجُ اللَّیلَ فِی النَّهارِ﴾[3] همین است؛ فرمود: «لا تتخذوا من دونه ولیجة» و «لا تتخذوا من دونه بطانة»؛ «بِطَانَه» آن آستر را می‌ گویند. 🔸 در نصاب الصبیان خواندید «الظهاره ابره دان و البطانه آستر» این لباس آن قسمت بیرونی‌ آن را می ‌گویند «ابره» و آنكه به بدن وصل است را می ‌گویند «بِطَانَه». فرمود آستری زندگی‌ خود را بیگانه قرار ندهید، حالا «ابره» هر چه شد, شد; بیگانه اگر «بِطَانَه» و آستر شود و به درون زندگی شما راه پیدا كند، مشكل پیدا می ‌كنید؛ ولو زن و بچه‌تان باشد. «من دون الله» هیچ كس را آستر زندگی‌ و «بِطَانَه» خود قرار ندهید، اگر مسائل سیاسی باشد و نظامی باشد, بیگانه را به اسرار كشورتان آگاهی ندهید؛ مسائل اخلاقی باشد زن و بچه را به درون خود‌تان راه ندهید؛ این درون را بگذارید برای درون‌ آفرین. [1]. سوره توبه, آیه16؛ ﴿أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَ لَمَّا یعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَ لَمْ یتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لاَ رَسُولِهِ وَ لاَ الْمُؤْمِنِینَ وَلِیجَةً وَ اللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ﴾. [2]. سوره آل عمران, آیه118؛ ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لاَ یأْلُونَكُمْ خَبَالاً وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَینَّا لَكُمُ الْآیاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ﴾. [3]. سوره حج, آیه61. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/01/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 وارثان زمین 🔹 فرمود ما در تورات گفتیم در زبور گفتیم در كتاب های انبیا گفتیم بالأخره زمین صاحبی دارد ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ﴾ این اصل كلی را كه چه؟ ﴿أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ﴾ در سوره مباركه «قصص» هم گذشت ﴿وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ﴾[1] این ﴿نُرِیدُ﴾ را به صورت فعل متكلّم مع ‌الغیر با فعل مضارع یاد كرده كه مفید استمرار است؛ یعنی ما همیشه این كار را می ‌كنیم یك چند صباحی به یك عدّه می‌ دهیم بعد بساط آنها را جمع می ‌كنیم در سوره مباركه «اعراف» نمونه ‌هایی از این گذشت در سوره «اعراف» آیه 137 به این صورت است ﴿وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِینَ كَانُوا یسْتَضْعَفُونَ﴾ سالیان متمادی اینها مستضعف بودند یعنی بودند آنجا كه دارد ﴿وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ﴾[2] گفتند اینجا مفهوم دارد، برای اینكه اینها جزء عظیم های سماوات و ملكوت بودند منتها فی الأرض مستضعف بودند؛ نظیر آن روایت نورانی كه مرحوم كلینی نقل كرد كه اگر كسی برای عالِم بشود، برای رضای خدا به علمش عمل بكند، برای رضای خدا علمِ آموخته را به دیگری منتقل كند «مَن تَعَلَّمَ العِلمَ و عَمِلَ بِهِ و عَلَّمَ للّه» این «لله» به عنوان مفعول واسطه به نحو تنازع به هر سه می‌خورد یعنی «تعلّم لله، عَمِل لله، علّم لله» چنین كسی «دُعِی فی مَلَكوتِ السَّماواتِ عَظیما»[3] این می ‌شود ، بقیه دیگر حرف است! 🔹 فرمود می‌خواهی آیت الله عظما بشوی برای درس بخوان، برای رضای خدا عمل بكن، برای رضای خدا به مستمعینت در مسجد برسان آیت الله عظمای نزد فرشتگانی، این است كه ارزش دارد، در ادامه دیگر بقیه است. فرمود: ﴿كَانُوا یسْتَضْعَفُونَ﴾ سالیان متمادی اینها مستضعف بودند ما چه كار كردیم ﴿وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِینَ كَانُوا یسْتَضْعَفُونَ﴾ چه كار كردیم چه به آ‌نها ارث دادیم؟ آنها از ما ارث بردند، چه چیزی را؟ ﴿مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا﴾، حالا مشرق و مغرب كلّ زمین این درباره وقایع گوناگون تاریخ است یا مشارق و مغارب همان منطقه خاورمیانه یا بخش خاصّی از مصر اگر مربوط به خصوص بنی ‌اسرائیل باشد ﴿وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَی عَلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ بِمَا صَبَرُوا وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ یصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُوا یعْرِشُونَ﴾[4] آنها را تَدمیر كردیم به هلاكت رساندیم. بنابراین ﴿وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾[5] معنایش این نیست كه در پایان جمع‌بندی كه بخواهیم بكنیم در قیامت ﴿وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ﴾ عالم دنیا هم حسابی دارد، نظمی دارد، كتابی دارد در هر مقطع تاریخی پایانش به سود مردان باتقواست. در اینجا هم فرمود برای ما این را رقم زدیم ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ﴾. 🔹 به مناسبت های فراوانی در ذیل آیات آمده در سوره مباركه «حدید» كه ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یحْیی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا﴾[6] گفتند این زمین مُرده است زمینی كه در آن نیست مُرده است، فرمود ما این زمین را زنده می ‌كنیم فرمود: ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یحْیی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا﴾ یعنی به ظهور حضرت[7] ﴿أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا﴾ آنجا روایت است[8] یكی دوتا و ده‌تا نیست البته معنایش تطبیقِ مصداقی است نه تفسیرِ مفهومی كه منحصر باشد تطبیقِ مصداقی ‌اش این است كه بارزترین مصداق با حضرت زمین روشن می‌ شود با مردم روشن می ‌شود با علم و عمل اینجا هم فرمود ما نوشتیم و تنظیم كردیم و این كار شدنی است كه زمین را وجود مبارك حضرت از ما ارث می ‌برد نه از دیگری ﴿أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ﴾ و این نوشته ماست یعنی تنها این‌چنین نیست كه ما به شما بگوییم در قرآن بگوییم این طور نیست در تورات همین حرف بود در زبور همین حرف بود. [1]. سوره قصص، آیه 5. [2]. سوره قصص، آیه 5. [3]. الکافی، ج 1، ص 35. [4]. سوره اعراف، آیه 137. [5]. سوره اعراف، آیه 128؛ سوره هود، آیه 49؛ سوره قصص، آیه 83. [6]. سوره حدید، آیه 17. [7]. کمال الدین، ج 2، ص 668. [8]. الارشاد (شیخ مفید)، ج 2، ص 381. 📚 سوره مبارکه انبیاء جلسه 61 تاریخ: 1389/10/15 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ستبر بودن 🔹 فرمود: ﴿خُذُوا مَا آتَینَاكُمْ بِقُوَّةٍ﴾. فرمود این را من به شما دادم که این وحی سترگ را بگیرید. بعد هم فرمود دشمن از هر طرف حمله می ‌کند: ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعْتُم مِن قُوَّةٍ﴾،[1] درست است نسبت به خدا ضعیف هستیم؛ اما در بحث‌ های نظامی، مبارزه با استکبار، مبارزه با صهیونیسم و من به شما این قدرت را دادم: ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعْتُم مِن قُوَّةٍ﴾. بعد در بخش پایانی سوره مبارکه «توبه» هم فرمود شما که حق حمله به دیگری را ندارید، حمله هم نمی ‌کنید و اصلاً نظام ما نظامی نیست که به کشورهای ضعیف حمله کنیم؛ ولی آن قدر باشید که تمام قدرت‌ ها از شما بترسند. این یعنی چه؟ این قدرت‌ های استکباری که همه چشم دوخته ‌اند به منابع ما و منافع ما، ما چه وظیفه ‌ای داریم؟ یعنی باید بی ‌عُرضه باشیم و بی ‌تدبیر؟ یا به ما گفت آن قدر مرد باشید که از شما بترسند، همین! هیچ جای قرآن ندارد که شما به کشورها حمله کنید. فرمود جای خودتان آن قدر که کسی طمع نکند! بخش پایانی سوره مبارکه «توبه» آیه 123 این است: ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذینَ یلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَ لْیجِدُوا فیكُمْ غِلْظَةً﴾، این را دقّت کنید! این ﴿وَ لْیجِدُوا﴾ امر غایب است. مأمور این امر غایب هم کفّار هستند. کفّار به امر حاضر گوش نمی ‌دهند حالا چه رسد به امر غایب! خدا می ‌فرماید حتماً باید بترسند! چه کسی باید بترسد؟ کفّار که امر حاضر را گوش نمی‌ دهد، چه رسد به امر غایب؛ یعنی شما باید مرد باشید، همین! شما باید طوری باشید که در شما غلظت احساس بکنند. 🔹 الآن سلسله جبال البرز، تمام وجودش خیر و برکت است، تمام این برف‌ ها را به سینه می ‌گیرد، در درونش جای می ‌دهد، چشمه می ‌شود، چاه می ‌شود، آب جاری می ‌شود، رودخانه می ‌شود، سرتاپای این سلسله جبال برکت است؛ اما همه اینها که در دامنه قله دماوند هستند، هیچ کسی جرأت نمی ‌کند به قله دماوند نزدیک بشود و با آن بجنگد، می ‌فرماید این‌طور باشید؛ یعنی خیر شما به داخل برسد، یک؛ به خارج برسد، دو؛ جلوی خیر را هم نگیرید، سه؛ اما ﴿وَ لْیجِدُوا﴾، ﴿وَ لْیجِدُوا﴾؛ یعنی ﴿وَ لْیجِدُوا﴾! حتماً باید از شما بترسند. این معلوم است که یعنی شما باید مستقیم باشید، پس ما قدرتی داریم که جهان از ما می ‌ترسد، همین! می ‌ترسد یعنی چه؟ یعنی به ما نمی ‌تواند حمله بکند. ما که قصد حمله نداریم. نمونه اقتدار وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آن روز در کلّ این منطقه حرف اوّل را مکه می ‌زد. به دلیل اینکه همین ‌ها توانستند ایران را کنند، ایران که یک کشور سلطنتی نبود، کشور شاهنشاهی بود. کشوری را می ‌گفتند شاهنشاهی که از کشورهای مجاور باج بگیرد، قطب یک بخش وسیعی از جهان باشد. اگر کشوری سلطنتی بود، داخل خود را اداره می ‌کرد؛ اما ایران کشور سلطنتی نبود، کشور شاهی نبود، تا ما یاد داریم کشور شاهنشاهی بود، همه کشورهای کوچک به او باج می‌دادند. این را بعد از مدتی به هر حال همین حجاز آمده گرفته است، پس معلوم می ‌شود این قدرت هست. این قدرت را ذات مقدس حضرت برای مردم به عنوان آورد. بعد خود که وارد مکه شد چه کار کرد؟ فرمود: «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»،[2] بنا بر این نیست که انسان با قهر و آدم ‌کشی کسی را تربیت کند. ما سر جای خودمان مستقل هستیم. این ﴿وَ لْیجِدُوا﴾ از بهترین نمونه‌هاست که شما باید سر جایتان باشید، مستقر باشید، کسی طمع نکند، همین! [1]. سوره انفال, آیه60. [2]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص513. 📚 سوره مبارکه معارج جلسه 10 تاریخ: 1397/11/08 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا