eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.3هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 قَسَم به امام جواد 🔸 وقتی امام به دنیا می ‌آید، زاد روز او آن چنان است که وجود مبارک امام زمان (ارواحنا فداه) به همه ما دستور می‌ دهد که تا روز قیامت وقتی شد این دعا را بخوانیم؛ خدا را قَسَم بدهیم به «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ».[1] این چه مقامی است! روزی که در ماه رجب به دنیا می ‌آید از ناحیه مبارکه امام زمان (ارواحنا فداه) به ما دستوری می ‌رسد که در ماه رجب تا ظهور آن حضرت و تا دامنه قیامت این دعا و زیارت مستحب است که خدا را در ماه رجب قَسَم به امام جواد می‌دهیم قَسَم به می‌دهیم، این چه عظمتی است! اینها چه کسانی هستند! «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ»، این دعا از ناحیه مقدسه وجود مبارک ولی عصر است! در ماه رجب مستحب است و «إِلی یوْمِ الْقِیامَةِ»! بنابراین چنین مقامی دارد، این اختصاصی به وجود مبارک امام جواد (سلام الله علیه) ندارد، همه ائمه (علیهم السلام) همین طورند؛ زیرا نام پسر امام جواد، امام هادی (سلام الله علیهما) هم در همان دعا آمده است «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ»، این چه عظمتی است! این مطلب اول. 🔸 وجود مبارک امام جواد (سلام الله علیه) خط مشی را برای ما روشن کرده که در ما نسبت به یکدیگر چطور باید باشیم؛ یعنی در کمین بنشینیم و ببینیم چه زمانی رقیب طرف ما اشتباه می ‌کند که آبروی او را ببریم؟! دنیا که آخر نشده ما هم یک روز می‌افتیم! چه کسی حافظ آبروی خودش است؟ چه کسی حافظ لغزش ‌های خودش است؟ مگر ما اطمینان داریم که هیچ وقت اشتباه نمی ‌کنیم؟ حادثه ‌ای پیش نمی ‌آید؟ نه دنیا آخر شده نه ما چنین تأمینی داریم! بنابراین «کجروی کج آیدت جفّ القلم»،[2] این ‌چنین نیست که اگر ما بی‌ راهه رفتیم یا راه دیگری را بستیم در حقیقت راه او را بستیم, خیر! راه خود را بستیم. آن بیان نورانی پیامبر اعظم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) را نقل کنم تا معلوم بشود که این امام نهم مثل وجود مبارک پیامبر اعظم (علیهم الصلوة و علیهم السلام) همان فرمایش را دارند. آن بیانی که از حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رسیده است فرمود طرزی نماز بخوان که گویا ، این یک؛ نشد، طرزی نماز بخوان که بدانی ،[3] این دو; اما آدم طوری نماز بخواند که نه معبود را ببیند، نه بداند که در مرئای معبود است او ﴿فَوَیلٌ لِلْمُصَلِّینَ ٭ الَّذِینَ هُمْ عَن صَلاَتِهِمْ سَاهُونَ﴾[4] است. پس بیان نورانی حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این است که طرزی نماز بخوانید که گویا خدا را می ‌بینید، «کأنّ» است. مقام «أنّ» برای وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) است که فرمود «مَا کنْتُ‏ أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَه‏»[5] آن از ما متوقع نیست؛ اما مقام «کأنّ» که مادون مقام «أنّ» است این مقدور ماست، «مأمورٌ به» ما هم است. فرمود: «تَعْبُدَ اللَّهَ کأَنَّک تَرَاهُ فَإِنْ لَمْ تَکنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یرَاک‏»[6] اگر به جایی نرسیدی که «کأنّ» باشد که گویا داری خدا را می ‌بینی، با نه با چشم حسّ، زیرا ﴿لا تُدْرِکهُ اْلأَبْصارُ وَ هُوَ یدْرِک اْلأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ﴾،[7] به جایی برس که می ‌دانی که او تو را می ‌بیند، این مخصوص نماز است. 🔸وجود مبارک امام جواد همین را توسعه داده، این را تبیین کرده، باز کرده و این متن را شرح کرده، فرمود طرزی زندگی کن که باشی، نه طرزی نماز بخوان! آن وقت این معنای «خوشا آنان که دائم در نمازند»[8] را روشن ‌تر می‌ کند. فرمود طرزی زندگی کن که تو در مرئای الهی هستی، بدانی که خدا تو را می ‌بیند «وَ اعْلَمْ أَنَّک لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَینِ اللَّهِ فَانْظُرْ کیفَ تَکون‏»،[9] حالا تو که او را نمی ‌بینی، بدانی که او تو را می ‌بیند، این اختصاص به نماز و روزه ندارد و هم همین طور است، آن وقت آدم است.
💠 اداره جامعه قرآنی 🔸 قرآن مثل باران نازل نشده، خدای سبحان باران را نازل کرد یعنی این قطرات را به زمین انداخت، قرآن را هم نازل کرد در «لیله قدر»؛ اما نازل کردن قرآن مثل نازل کردن باران نیست که به زمین انداخته باشد، را آویخت، باران را انداخت، نازل کردن قرآن مثل آن است که کسی در بالاست، طنابی را نازل می‌کند، آویزان می‌کند، به ما می‌گوید این طناب را بگیرید و بالا بیایید، پس قرآن را خدا نازل کرد، باران را هم خدا نازل کرد؛ اما باران را انداخت روی زمین، قرآن را آویخت، چون است یک طرفش به دست خداست ما نمی‌توانیم با این کتاب همسان کتاب‌های دیگر رفتار بکنیم، الآن ما هر کتابی را که مطالعه می‌کنیم بر اساس «وَ انْظُرْ إِلَی مَا قَال»[1] مطالعه می‌ کنیم، می ‌گوییم ما با این مطالب کار داریم چه کار داریم گوینده‌اش کیست؟ گوینده ‌اش یا مُرد یا فعلاً در دسترس نیست، ما با مقول و با گفتار او کار داریم، اما قرآن ‌‌چنین نیست، یک قول است که قائل بالای سر اوست، یک کلام است که متکلم بالای سر اوست، یک طناب است که طرف دیگر آن به دست خود خدای سبحانه تعالی است، ما با این کتاب روبه‌رو هستیم، پس نمی ‌توان گفت که حالا کسی دارد قرآن مطالعه می‌کند یا تفسیر قرآن می‌نویسد؛ مثل تفسیر فقه است یا کار فلسفه است یا کار کلام است یا کار طبّ است که یک کتاب را دارد مطالعه می‌کند، از آن قبیل نیست! اگر یک فقیه یا یک محدث یا یک متکلم یا یک طبیب کتابی نوشت دیگر ما هستیم و کتاب او، کاری به او نداریم، او یا زنده است یا مُرد، ولی درباره این‌‌چنین نیست، این یک کتاب نیست که نوشته باشد و ردّ شده باشد، این یک طناب است که آویخت، یک طرفش به دست اوست یک طرفش به دست ما، همین حدیث نورانی «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی»[2] درباره قرآن دارد که «أَحَدُ طَرَفَیهِ بِیدِ اللهِ سُبحَانَهُ وَ تَعَالی»[3] یک طرف این قرآن که طناب است به دست خداست طرف دیگرش با اوست. الآن همین کتاب اسم کلب در آن هست، اسم فرعون در آن هست، اسم جهنم در آن هست، کسی که وضو ندارد نمی ‌تواند اسم این کلب را ببوسد؛ حالا کسی خواست سوره مبارکه «کهف» را باز کرد می‌خواهد قرآن را ببوسد وضو ندارد نمی ‌تواند آیه ﴿وَ کلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَیهِ﴾[4] این را ببوسد یک چنین کتابی است! اسم فرعون را که در قرآن است، این کتاب را باز کرد، می‌ خواهد قرآن را ببوسد، فرق نمی ‌کند چه اسم وجود مبارک پیغمبر باشد چه اسم فرعون، چون در قرآن است و خدا گفت بی ‌وضو نمی ‌شود آن را بوسید این یک چنین کتابی است! 🔸 پس ما با کتابی روبه‌رو هستیم که گوینده‌اش بالای سر اوست، ما باید توجه داشته باشیم با کتابی در تماس هستیم که کشور را این می ‌کند مبادا کسی ـ خدای ناکرده ـ خیال بکند یک عده بی ‌راهه می ‌روند به هر حال سرشان به سنگ می ‌خورد! مهمترین پیام قرآن کریم این است که انسان یک است خود را فریب ندهد، انسان آنقدر قدرتمند است که مرگ را می ‌میراند، اینها حرف‌ های قرآن است. اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ باورش این باشد که با مُردن می‌پوسد و از بین می‌رود این فکرش نیست؛ اما مهمترین کار قرآن این است که به انسان می‌گوید انسان یک موجود ابدی است، ما مرگ را می ‌میرانیم، ما تغیر و تحول را زیر پا می ‌گذاریم و می‌ شویم ابدی، اگر ابدی شدیم که با دست خالی نمی‌ شود ابدی شد، یک جا لازم است، یک سفر لازم است، یک ره‌ توشه لازم است؛ لذا نه بی ‌راهه می ‌رویم نه راه کسی را می‌ بندیم، روی رهنمود قرآن خیلی سهل است، وجود مبارک ولی عصر (ارواحنا فداه) که ظهور کرد این معارف عملی می ‌شود[5] الآن اگر این هفت میلیارد بشر روی زمین باشند اداره آن سهل است، بنابراین این جاهلیت را وجود مبارک ولی عصر عاقل می ‌کند، اداره کردن مردم عاقل سخت نیست، مگر حضرت با کشتن جهان را اداره می ‌کند؟ مگر با قتل می‌ شود جهان را اداره کرد؟ این چه قدرتی است که وجود مبارک حضرت به اذن خدا دارد و چه برکتی است که ذات أقدس الهی در زمان حضور آن حضرت نصیب جوامع بشری کرده، فقط خود آن حضرت می ‌داند که عقل مردم بالا می‌آید، وقتی عقل مردم بالا آمد مردم فکر می ‌کنند، فکر می ‌کنند، فکر می ‌کنند، مسلمان هستند و حافظ دینشان‌ هستند حافظ آخرتشان‌ هستند، هیچ ظلمی نمی‌ کنند، زیر بار ظلمی هم نخواهند رفت. [1]. غرر الحكم و درر الكلم، ص361. [2]. الخصال، ج‏1، ص66. [3]. بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلی الله علیهم، ج‏1، ص414. [4]. سوره کهف، آیه18. [5]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص25. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/05/07 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی پیش از ظهر پنجشنبه (18 آذرماه)، دز سوم واکسن کرونا را دریافت نمودند. 🔸 آیت الله العظمی جوادی آملی در حاشیه دریافت دز سوم واکسن کرونا، در سخنانی، را خواندند که هیچ گاه در مسیر مخالف علم حرکت نمی‌ کند. ایشان در توصیه ای بیان داشتند: آنهایی که واکسن نزده اند، زودتر خودشان رو به واکسن برسانند و از این استفاده کنند تا سالم بمانند. 🔸 معظم له بیماری را نشانه ‌ای الهی بیان کردند که درپی آن، علم با هدف کشف راه درمان، تکاپو کرده و انسان اندیشمند را به هستی رهنمود می ‌کند. ایشان بیان داشتند: نه تنها بیماری، هر حادثه ای که پیش می آید زمینه بشر را فراهم می کند. 🆔 @a_javadiamoli_esra