eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.3هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 فخر مؤمن 🔸 وجود مبارك (سلام الله علیه)طبق نقل مرحوم ابن بابویه قمی (رضوان الله تعالی علیه) فرمود: «ثَلَاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ وَ زِینَتُهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَة»؛ سه اصل است كه مایه و زینت دنیا و آخرتِ اوست: یكی «الصَّلَاةُ فِی آخِرِ اللَّیلِ»؛ شب, این زنده نگه داشتن پایان شب؛ دوم هم «وَ یأْسُهُ مِمَّا فِی أَیدِی النَّاسِ»؛ سوم «وَ وَلَایةُ الْإِمَامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص‏».[1] ▫️ نماز شب چون یك نشئه جدایی دارد در قرآن فرمود: ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً﴾؛[2]پایان شب ـ موقع سحر ـ خوبی است كه بنده با خدای خود داشته باشد؛ هم استراحت كرده است و هم مانع بیرونی نیست. در قرآن فرمود یك نشئه‌ است: ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً﴾؛ لذا نماز شب كه بر وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) لازم بود بر ما مستحب مؤكّد است؛ این ماست، این ماست. ▫️ دوم یأس از آنچه در دست مردم است. هیچ طمعی نداشته باشیم كه آنچه در دست دیگران است به ما برسد. اگر مال می ‌خواهیم، آن همّتمان بلند باشد كه از منبع بخواهیم، همان خدایی كه به او داد به ما هم می ‌دهد. راه ما با خدا به خدا نزدیك ‌تر از راه دیگران باشد؛ چرا از دیگران كه مانده آنهاست و خورده آنهاست انسان طمع داشته باشد؟! فرمود: «وَ یأْسُهُ مِمَّا فِی أَیدِی النَّاس». ▫️ سوم هم ولایت ما اهل بیت (علیهم السلام)، باشد و پیرو باشد. [1]. الأمالی( للصدوق)، النص، ص544 . [2]. سوره مزمل، آیه6. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1397/04/14 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 خطر تکاثر 🔹 سرّ اینكه گروهی گرفتار كفر و تكذیب می ‌شوند چیست؟ می ‌فرماید سرّ آن زرق و برق و لذت‌ های دنیا است كه در پنج مرحله خلاصه می ‌شود و همه این مراحل خمسه هم لهو و غرور است. آیاتی كه مصدّر به ﴿اعْلَمُوا﴾ است ناظر به اهمیت و هشدار دادن به آن مطلب است. ﴿اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَینَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِی اْلأَمْوالِ وَ اْلأَوْلادِ﴾; فرمود دنیا پنج مرحله دارد: در مرحله كودكی و نوجوانی انسان گرفتار است، در دوران جوانی گرفتار است، در دوران كهولت دوران است، در دوران پیری و سالمندی دوران است. ﴿أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ﴾ برای خردسالان كه به بازی سرگرم هستند. 🔹 از دوران خردسالی كه گذشتن از آن بازی ‌ها فراغت پیدا می ‌كنند, چیزهایی هم آنها را به خود سرگرم می ‌كند. از دوران نوجوانی گذشته به مرحله جوانی كه رسیدند, به می ‌پردازند, به فكر بازی نیستند به فكر زینت, آراستن‌, لباس ‌های خوب در بر كردن و همسر گرفتن هستند در این مرحله. از این مرحله كه گذشت, دوران به مقام و جاه و منصَب و سمت است, وقتی بازنشست نشد, دوران اشتغال به كار است كه دوران كهولت اوست; بین چهل تا 55 و شصت. و از دوران كهولت كه گذشت به دوران پیری و شیخوخیت رسید, دیگر نه اهل لعب است, نه گرفتار لهو و كودكانه و نوجوانانه است, نه می ‌تواند زینت كند خود را «و لن یصلح العطار ما أفسد الدهر»,[1] نه مقامی دارد که به او فخر كند, فقط به جمع مال و نوه و اولاد افتخار می ‌كند, این قدر داشتم و این قدر دارم, این از بستگان ما است, این قدر نوه دارم, این قدر فرزند دارم, این قدر داماد دارم, این قدر قبیله دارم, این قدر عشیره دارم, تا بمیرد; از لَعِب شروع می ‌شود تا ؛ این تكاثر آن قدر است: ﴿أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ ٭ حَتّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ﴾.[2] 🔹 این آخرین خطر دامن ‌گیر ابنای دنیا است كه فرمود: ﴿أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ حَتّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ﴾ به جای اینكه به دنبال بروید, گرفتار تكاثر شدید; ما گفتیم معارف الهی كوثر است: ﴿یؤْتِی الْحِكْمَةَ مَنْ یشاءُ وَ مَنْ یؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیرًا كَثیرًا﴾[3] به دنبال معارف و علوم الهی و اسلامی بروید, اینها است، كوثر را رها كردید, تكاثر شما را گرفت. این طور نیست كه اگر ما را آرام و مهار نكردیم, او ما را رها كند، اگر ما او را سرگرم و مهار نكردیم, او مهار می ‌كند! ما اگر او را به تحصیل وادار نكردیم، او ما را به تكاثر گرفتار می ‌كند! اگر اهل مال است, او را به تكاثر مال و زمین و باغ گرفتار می ‌كند؛ اگر طلبه است و معمم است, به تكاثر شركت ‌كننده‌ گان در بحث گرفتار می ‌كند; این‌طور نیست كه او كسی را رها بكند, این‌طور نیست كه كسی از چنگ او نجات پیدا بكند. اگر امام جماعت است او را به تكاثر مأمومین گرفتار می‌كند و اگر نویسنده است به تكاثر خوانندگان كتاب گرفتار می ‌كند. كم كسی است كه از گرفتاری تكاثر نجات پیدا كند. اینكه گفتند هر لحظه خود را مواظب باشید, این است. 🔹 آن كسی كه از آمدن و رفتن یك عده و پای وعظ او یا به پای بحث او یا به پشت سر او, خوشحال می‌ شود، معلوم می ‌شود او هنوز گرفتار تكاثر است; عمری در تحت است و خیال می ‌كند تحت است و دارد كارهای مثبت انجام می ‌دهد. بدترین وضع برای ما است كه ما ندانیم در تحت ولایت چه كسی هستیم و خود را نسنجیم، اگر خود را سنجدیم معلوم می ‌شود كه این كارهای ما «لله» است یا «للهویٰ». [1] . بلاغات النساء، ص137. [2] . سوره تکاثر, آیه1 و 2. [3] . سوره بقره, آیه269. 📚 سوره مبارکه حدید جلسه 14 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 دنیا 🔹 در قرآن کریم چهار مطلب را که ذکر کرد، آن مطالب سه‌ گانه قابل حلّ است: فرمود: ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتاب﴾ را می ‌فهمیم، ﴿وَ الْحِكْمَة﴾ را می ‌فهمیم، ﴿وَ یزَكِّیهِمْ﴾ را می ‌فهمیم؛ امّا بخش چهارم این است که فرمود: ﴿وَ یعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُون﴾[1] انبیای الهی اهل بیت (علیهم السلام) چیزهایی به شما می ‌گویند که شما اصلا نمی ‌توانید اینها را یاد بگیرید، نه «ما لا تعلمون» ﴿وَ یعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُون﴾؛ یعنی شما آن نیستید که یاد بگیرید، حتی به خود پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) فرمود: ﴿عَلَّمَكَ ما لَمْ تَكُنْ تَعْلَم﴾[2] غیر از ﴿عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَم﴾[3] است، فرمود: به توی پیغمبر، خدا چیزهایی را داد، تو با همه هوش و استعدادی که داری، تو نمی ‌توانی یاد بگیری، چون در هیچ جا این حرف ها نوشته نیست. و آن این است که دنیا را برای ما معنا کردند، انرژی هسته ‌ای رفتن به کره مریخ رفتن، به عمق زمین، اینها با چند سال درس‌ خواندن حلّ می ‌شود؛ امّا دنیا چیست؟ ما چگونه در این دنیا زندگی کنیم؟ این را خیلی از ماها متوجه نیستیم، با اینکه گفتند، هم حاضر نیستیم، بیدار شویم و یاد بگیریم، به ما در سوره مبارکه «حدید» روی این مراحل پنج ‌گانه منحصر کرد، فرمود: ﴿اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا﴾[4] این است و است و است و است و . اینها ظاهر آن هم حصر است و با «إنما» و «أنما» شروع شده است. در آیات دیگر هم با «إنما» و «أنما» حصر کرد، فرمود: ﴿أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ﴾[5] بازیچه است. چه چیزی بازیچه است؟ آسمان و زمین که آیات الهی هستند و خدا از خلقت آسمان و زمین به عنوان آیه ما را تعلیم می ‌دهد، اینها که بازیچه نیست علوم و مانند آن هم که بازیچه نیستند! 🔹 ائمه و انبیا (علیهم السلام) آمدند به ما گفتند: شما همان طوری که برای استخراج معادن، اگر کسی بخواهد یک شمش طلا استخراج کند، او خروارها خاک را باید زیر و رو کند تا یک شمش طلا دربیاورد و کار عاقلانه هم هست، آن زحمت را می ‌کشد تا شمش طلا را ببرد. فرمود شما در کارهای خود هر کاری که می ‌خوهید کنید، حالا چه کارهای حوزوی، ‌چه دانشگاهی باشد، چه خدمات سیاسی باشد، چه خدمات اجتماعی باشد، با مردم بخواهید کار کنید، خیلی برای اقتصاد فرهنگ هر کاری بخواهید کنید، اینها به منزله شمش طلاست اینها ارزش دارد و الهی است. ولی یک مُشت خاک ها هم هست که اینها را باید غربال کنید، به فکر این خاک ها نباشید، چه کسی اوّل آمده، چه کسی دوّم آمده، چه کسی را با لقب صدا کنیم، با چه لقبی صدا کنیم، به چه کسی بگوییم آیه، به چه کسی بگوییم حجّت، به چه کسی بگوییم عظما، فرمود: اینها بازی است، اینها همان خروارها خاک است که اینها ا باید بزنی کنار و لا به لای اینها همان یک مُشت طلاست که کار خیری داری، انجام می ‌دهی. اگر جشنواره است، طلاست. اگر خدمت قرآنی است، هدایت مردم است، بهزیستی است، بهداشتی است، کشاورزی است، دامداری است، همه اینها طلاست، چون یک است؛ امّا اینکه من این طور هستم، من باید بگویم، نام مرا باید ببرند، فرمودند: اینها همان خروارها خاک است که خود را به آنها نفروشید. این حرف ها، است این حرف ها در هیچ جا نیست، نشانه آن این است که در غیر حوزه قرآن و عترت که از اینها خبری نیست، در حوزه قرآن و عترت هم انسان هر روز گیر دارد؛ یعنی هر روز باید مبارزه کند با خود که مبادا گرفتار این عناوین شود! که چرا اسم مرا نبردند؟ چرا مرا بالا نبردند؟ چرا من اوّل نشدم. اینها حرف هایی است که فرمود: ﴿وَ یعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُون﴾، نه «ما لاتعلمون» فرمود، ما برای این آمدیم. انبیا برای این آمدند و باطن این کارهای که ـ خدایی ناکرده ـ انسان به دنبال آنها برود، تاریکی بسیاری است. [1] . سوره بقره، آیه151. [2] . سوره نساء، آیه113. [3] . سوره علق، آیه 5. [4] . سوره حدید، آیه20. [5] . سوره محمد، آیه36. 📚 سوره مبارکه زمر جلسه 40 تاریخ: 1393/10/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 زینت انسان 🔹 انسان اگر به جایی برسد كه مالك آسمان ‌ها هم شود، قرآن این هشدار را به او می ‌دهد كه بر فرض آسمان‌ ها هم مِلك شما شود این ستاره ‌ها, این شمس و قمر شما نیست، كلّ زمین را هم شما بگیرید «ما علی الأرض» زینت شما نیست؛ اگر برجی داری, خانه ‌ای داری, فرشی داری این «زینة الأرض» است؛ اگر باغ خوبی ساختی, خانه خوبی ساختی, قصری ساختی مواظب باش این تو نیست، بلکه آن زمین را مزین كردی! ﴿إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَی الْأَرْضِ زینَةً لَها﴾[1] نه «لكم»! 🔹 آسمان بروی شمس و قمر را هم بخری این زینت تو نیست، زینت تو آن است که در سوره «حجرات» آمده است كه فرمود: ﴿حَبَّبَ إِلَیكُمُ الْإیمانَ وَ زَینَهُ فی‏ قُلُوبِكُمْ﴾؛[2] آنچه شماست زینت شماست, آنچه در آسمان است زینت آسمان است, آنچه در زمین است زینت زمین است؛ بر فرض آسمان بروی و شمس و قمر را هم بخری خودت را مزین نكردی، این بیان والای است. [1]. سوره کهف, آیه7. [2]. سوره حجرات, آیه7. 📚 سوره مبارکه صافات جلسه 5 تاریخ: 1392/12/07 🆔 @a_javadiamoli_esra