eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.3هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 درک حضور ▪️ در آستانه سالار و سید شهیدان جهان اسلام، حضرت حسین بن علی (صلوات الله و سلامه علیه) قرار داریم، این ماتم را به پیشگاه ولی عصر (ارواحنا فداه) و عموم علاقه مندان به قرآن و عترت، بلکه جامعه بشریت تسلیت عرض می کنیم و اجر همگان را از ذات اقدس الهی مسئلت می کنیم. از خدای سبحان مسئلت می کنیم هر قدمی که برداشته و برمی دارید مشمول این کریمهٴ سوره «یس» باشد: ﴿وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُم‏﴾؛[1] این ﴿قَدَّمُوا﴾ هم ناظر به اعمال گذشته است، هم ناظر به قیام و اقدام فعلی: ﴿وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُم‏﴾. ▪️ یکی از برجسته ترین ، زیارت «اربعین» است. ذات اقدس الهی برای اهمیت بخشیدن به بعضی از مسائل، نام مبارک خود را در کنار آن ذکر می کند؛ اگر سخن از احترام به پدر و مادر است می فرماید: ﴿أَنِ اشْكُرْ لی‏ وَ لِوالِدَیك‏﴾،[2] زیرا اینها هستند؛ اگر رعایت حقوق ایتام است می فرماید: ﴿وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذی تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحام‏﴾[3] و اگر گرامی داشت مقام و مقدم نبوّت و رسالت است، در بسیاری از آیات، نام مبارک خود را در کنار نام مبارک رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) یاد می کند که ﴿اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُول‏‏﴾؛[4] اما برای اینکه روشن شود تنها کسی که حرفِ نافذ در جهان دارد خداست و دیگران پیام او را می رسانند و آسیب نبیند، همیشه ضمیر را مفرد می آورد؛ با اینکه فرمود: ﴿اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُول‏‏﴾، نفرمود «اذا دعواکم»، فرمود: ﴿إِذا دَعاكُم﴾‏. اگر جایی دارد: ﴿مَنْ یطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُول﴾‏[5]، ضمیر را حتماً مفرد می آورد، تا روشن شود پیام ذات اقدس الهی، به وسیله رسول ابلاغ می شود، آنها پیامی از خودشان ندارند. ▪️ در جریان هم این چنین است؛ آن طوری که مرحوم صدوق (رضوان الله علیه) در کتاب شریف توحید از وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) نقل کرد، فرمود: «قَد قَامَتِ الصَّلاةُ» یعنی چه؟ ما «حَی عَلَی الصَّلاة»، «حَی عَلَی الفَلاَح»، اینها را می فهمیم؛ اما «قَد قَامَتِ الصَّلاةُ» یعنی چه؟ فرمود: «حَانَ وَقتُ الزِّیارَة»؛[6] نماز است. بنده اگر بخواهد به حضور پروردگار بار یابد و خدا را زیارت کند، زیارت خدا نماز است: «حَانَ وَقتُ الزِّیارَة». پس زیارت از «زیارت الله» شروع می شود که انسان با او گفتگو می کند، حرف خودش را می زند، خواسته خودش را در بین می گذارد، هر چه دارد در قنوت و غیر قنوت می تواند با خدا در میان بگذارد، این زیارت خداست. ▪️ زیارت انبیای الهی و ائمه معصومین در تِلو همین زیارت الهی معنا پیدا می کند، انسان به حضور آنها مشرّف می شود. اینکه زیارت از قُرب و بُعد یکسان است، از نظر معنا گرچه درجات آن فرق می کند، برای همین است. در جریان زمان و زمین، قُرب زمینی معیار است؛ اگر کسی توانست در به کربلا مشرّف شود، فوز و فیض بیشتری دارد و اگر آن توفیق نصیب او نشد، زیارتِ از دور معقول و ممکن است، زیرا آنها دور و نزدیک حضور دارند. اگر زیارت خانه خدا و پیامبر در تِلو زیارت ذات اقدس الهی است و زیارت خدای سبحان قُرب و بُعدی ندارد، زیارت این خاندان هم به برکت توحید، قُرب و بُعدی ندارد. بنابراین این و سایر زیارت ها، در هر زمان و زمینی جا دارد، برای اینکه آنها در هر زمان و زمینی به اذن خدای سبحان حاضر هستند. [1] . سوره یس, آیه12. [2] . سوره لقمان, آیه14. [3] . سوره نساء, آیه1. [4] . سوره انفال, آیه24. [5] . سوره نساء, آیه69. [6] . التوحید (للصدوق)، ص241. 📚 ..درس اخلاق تاریخ: 1393/09/20 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 گستره فیض 🔹 وجود امام ولو مستور هم باشد غایب هم باشد . تفصیل مسئله این است كه امامت جزء مسائل كلامی و اعتقادی است، مسئله ‌ای است كه موضوع آن فعل خدا است و امام یكی از شئون نازل و ضعیف او اداره امور جامعه بشری است، امام كارهای فراوان مهم‌تر دیگری هم دارد. 🔹 امام را وقتی اهل سنت معرفی می ‌كنند همان است، مدیر جامعه است و مدبر جامعه است؛ ولی وقتی امامیه معنا می ‌كنند امام كسی است كه هم در اثر وجود ناسوتی ‌اش جامعه بشری را تأمین می‌ كند، هم در اثر وجود ملكوتی ‌اش فرشتگان عالم مثال و ملكوت را راهنمایی می ‌كند، هم در اثر وجود جبروتی‌ اش حاملان عرش را به كمال لایق خودشان دعوت می ‌كند و هم كارهای برتر و والاتر. 🔹 آنچه شما در جریان تعلیم اسما خوانده ‌اید و می‌ خوانید ﴿وَ عَلَّمَ آدَمَ اْلأَسْماءَ﴾ این ناظر به مقام شریف انسان كامل است. همان طوری كه در نشئه طبیعت معلم جامعه است ﴿وَ یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾ در جمع فرشتگان ﴿یا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ﴾ هم كار او است. فرشتگانی كه مدبرات امرند رهنمودهای خود را از انسان كامل و می ‌گیرند و از امام زمان خود دریافت می ‌كنند و این مقام شامخ امامت است كه برای فرشتگان هم تعلیم یا انباء را به همراه دارد و برای جامعه بشری هم ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾ را به همراه دارد و است، چه مردم او را ببینند و چه مردم او را نبینند. او مردم را می ‌بیند، او هدایت های باطنی را دارد، او رهنمود باطنی را دارد او با دعاهای خود نیازهای جامعه را برطرف می ‌كند و مانند آن. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: مهر 1382 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 واسطه آفرینش 🔸 آنچه كه مربوط به این بی‌‌ بی‌‌ (سلام الله علیها) است كه در سایه دین مطرح است این است كه اسلام حقیقت زن را معرفی كرد (یك)؛ كسانی كه این حقیقت را فهمیده‌ اند و بعد متصف شده ‌اند و بعد از اعتقاد و اتصاف، عمل كرده ‌اند و بعد از اعتقاد و اتصاف و عمل، سخن گفته ‌اند خطبه خواندند خطابه ایراد كردند، آنها را هم معرفی كرد (دو). كاری كه از زن ساخته است از هیچ كس ساخته نیست كه بتواند قطره ‌ای را لؤلؤ لالا كند؛ همین ﴿أَ لَمْ یكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِی یمْنی﴾ را به صورتی در بیاورد كه ﴿لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ فی أَحْسَنِ تَقْویمٍ﴾. جاهلیت كهن و جاهلیت مدرن خیال می ‌كردند زن مثل یك گلدان است كه گل را در آن می ‌كارند و می ‌رویانند! برای اینكه این خاك هرز نشود آب جمع بشود و نریزد، در گلدان می ‌ریزند [در حالی كه] گلدان ظرف است و هیچ كاره؛ ذات اقدس الهی گفت زن ظرف نیست، زن گلدان نیست، زن من است كه در نهان و نهاد او و به دست روح او من خلیفه می ‌پرورانم. تمام این كارهای معجزه‌ آمیز ذات اقدس الهی كه فرمود نطفه را ما علقه كردیم علقه را مضغه كردیم عظام بود: ﴿فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبارَكَ اللّهُ أَحْسَنُ الْخالِقینَ﴾ همه و همه این فیوضات را از راه به فرزند منتقل می‌ كنند! 🔸 زن اگر بیدار باشد می ‌فهمد خدا با دست او دارد چه می ‌كند، اگر خواب باشد نمی ‌فهمد. در بیداری می ‌دید كه خدا دارد به دست روح او ولی ‌الله می ‌پروراند! مادر را در خلقت دارد. چرا اوصاف روح مادر در فرزند اثر دارد؟ چون از همین راه، به كودك می ‌رسد؛ مادر مثل گلدان بی‌‌‌ خبر نیست، این به اصطلاح سبب قریب است علت قریب است علت مباشر است؛ با دست مادر، خدا ﴿تَبارَكَ اللّهُ أَحْسَنُ الْخالِقینَ﴾ را به ثمر می‌ رساند، ﴿لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ فی أَحْسَنِ تَقْویمٍ﴾ را محقَّق می ‌كند. این است كه این فیض را می ‌گیرد به كودك می ‌دهد او می ‌شود «احسنِ تقویم». 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1386/04/15 🆔 @a_javadiamoli_esra