💠 ارزش انسان 🔸 یک بیان نورانی از حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) در نهج البلاغه است که «قِیمَةُ كُلِ‏ امْرِئٍ مَا یحْسِنُه‏»؛[1] ارزش هر کسی به هنر اوست، نفرمود: «قیمة کل امرء ما یعلمه». علم هنر نیست، ممکن است که وسیله باشد، برای گمراه‌ کردن یا وسیله باشد برای اینکه انسان خود را بفروشد. ما عظمت خودمان، آن آزادی خودمان را باید حفظ بکنیم. 🔸 اگر انسان خود را خوب بشناسد و کرامتش را بشناسد هنر جزء ساده ‌ترین کارهاست، برای اینکه تمام ابزارها در آن هست، مخاطبش هم همین است. چطور او از آهنگ خوب لذّت می ‌برد، از منظره خوب لذّت می ‌برد، از قیافه خوب لذّت می ‌برد؟ اینها را خدا به او داد، به ما هم داد. آن وقت آسان ‌ترین کار می ‌شود هنرمندی، چون همه را هم ما داریم و هم مخاطب ما؛ اما وقتی که ما مثل همین شب‌ های فروردین که می‌ شود، حاجی فیروزی شده و همه را سیاه کرد، خودمان را سیاه کردیم و مخاطب را سیاه کردیم، نه ما از زیبایی لذّت می ‌بریم، نه او، چون هر دو سیاه شدیم. حضرت فرمود ارزش هر کسی به هنر اوست. 🔸 بنابراین اوّلین کار این است که ما خودمان را به عنوان یک هنرمند بدانیم و بدانیم که یک موجود أبدی هستیم، موجود أبدی خروجی‌ آن هم أبدی است! نه به این سمت وابسته است و نه به آن سمت، حرف ‌های پوسیدنی، حرف‌ هایی که تاریخ مصرف دارد و حرف ‌هایی که بازی است، این هنر نیست. 🔸 حرف مولوی این است که شما اینجا می ‌نشینید و می‌ گویید بهشتی هست، تازه حرف حکیم و متکلم را می گوید هنر نیست، می‌ گوید عارف هنرمند است. شما می ‌گویید بهشتی هست، جهنمی هست، ما باید مواظب باشیم، این حرف فیلسوف است و متکلم، این هنر نیست. هنر آن است که عارف دارد، اینجا که نشسته، جهنم را ببینی، بهشت را ببینی: خود هنر دان دیدن آتش عیان ٭٭٭ نی گپ دلّ علی النار الدخان[2] آن حکیمی که می‌ گوید ما از دود می‌ فهمیم آتشی هست، او دارد گپ می‌ زند، نه اینکه هنرمندانه سخن بگوید! آن کسی که آتش را می ‌بیند، او هنر دارد. [1]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، حکمت81، ص482. [2]. مثنوی معنوی, دفتر ششم، بخش 83. #هنرمند #حاجی_فیروزه #عارف #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 دیدار اعضای سازمان هنری سینمایی با حضرت استاد تاریخ: 1395/10/25 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 هنر آزادی 🔹 عنصر اصلی این مملکت #امامت_و_ولایت است. وجود مبارک امام رضا فرزند وجود مبارک امام کاظم (صلوات الله و سلامه علیهما) که برادران گرانقدر امام رضا (علیه السلام) ایران را #مهد_امامت_و_ولایت کردند؛ خواه #احمد_بن_موسی در فارس و خواه فاطمه معصومه (سلام الله علیها) در قم و خواه سایر امامزادگان به ویژه صالح بن موسی (سلام الله علیهم أجمعین) در تهران. این بزرگواران مهد ولایت و امامت هستند که مائده وحی را و مأدبه وحی را به #برکت_عقلانیت به این مملکت و به این مرز و بوم عرضه داشتند. سرمایه های اصلی را این ذوات قدسی از ذات أقدس الهی دریافت کردند و به جامعه منتقل کردند. خدای سبحان هم هنرمندانه جهان را آفرید و هنرمندانه جهان را می پروراند و هنرمندانه انسان را آفرید و هنر را به انسان آموخت و از انسان توقع هنرمندی دارد! 🔹 آنها که مؤمن هستند اما در حدّ #هنر زندگی نمی کنند در حد علم زندگی می کنند، می گویند یقیناً بهشت هست یقیناً جهنم هست، آن بزرگان که اهل هنر هستند می گویند اینها گپ می زنند حرف می زنند جهنم موجود است هنر در این است که هم اکنون جهنم را ببینید طبق نقل مرحوم کلینی (رضوان الله تعالی علیه) در مسجد پیغمبر وجود مبارک آن حضرت (علیه أفضل صلوات المصلین) به او فرمود: «كَیفَ أَصْبَحْت», عرض کرد «أَصْبَحْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مُوقِنا»، حضرت فرمود علامت یقین تو چیست؟ گفت گویا جهنم را می بینم بهشت را می بینم و مانند آن. [1] #هنرمند کسی است که شعله های جهنم را ببیند چون مستحضرید در جهنم ـ معاذالله ـ اگر کسی گرفتار بشود هیزم جهنم را نگفتند ما از جنگل می آوریم هیزم جهنم خود #ظالمین هستند، خود #مختلسان هستند، خود #نجومی_بگیران هستند، خود کسانی هستند که زمینه گرانی و دشواری را بر ملت تحمیل کردند و می کنند، این هنر است که انسان بتواند جهنم را ببیند آتش را ببیند «خود هنر دان دیدن آتش عیان»[2] وگرنه موعظه بدون این، گفتار بدون این، سخن گفتن و #سخن_خوانی و سخنرانی بدون این کم اثر است. مهم ترین کار و رسالت عقل میانجی گری است وحی را بگیرد و آن را هنرمندانه به خیال و متخیل بدهد، ترسیم بکند تا بتوان آن متخیل مسبوق به معقولِ مسبوق به وحیانی را به حس بیاورد تا #جامعه را #هنرمند تربیت کند. 🔹 مستحضرید ابزار مهم هنر آزادی، عشق و خود هنر است، اینها را به غارت بردند؛ آزادی را به غارت بردند، عشق را به غارت بردند، هنر را به غارت بردند. کلمه «عشق» از لطیف ترین و دل‌رباترین تعبیرات روایی ماست که ـ متأسفانه ـ از دست ما گرفته شد. امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) فرمود: «أَفْضَلُ النَّاسِ مَنْ عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا»[3] فاضل ترین مردم کسانی هستند که به نماز عشق بورزند، به روزه عشق بورزند، بیان نورانی امیر بنان و بیان وجود مبارک علی بن ابی ‌طالب (علیه أفضل صلوات المصلین) در نهج ‌البلاغه این است #آزاد و #آزادگی و #آزادمردی در این است که انسان گرفتار #مانده_لای_دندان نسل قبل نباشد، فرمود: «أَلَا حُرٌّ یدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ»؛[4] «لماظة» با «ظاء» آن مانده لای دندان است[5] غذایی را که خوردند لای دندان چیزی می ماند آن را می گویند «لماظة» فرمود شما در عصری زندگی می کنید که قبل از شما مردانی بودند در این زمین زندگی کردند، از این خانه ها استفاده کردند، از این میوه ها استفاده کردند، از این باغ ها استفاده کردند، #دست_دوم آن به شما رسیده است، مانده لای دندان نسل قبلی به شما رسیده است، من انسان آزاده می خواهم که از مانده لای دندان نسل قبلی، خود را بزرگ تر بداند، این #آزادی است. [1]. الكافی (ط ـ الاسلامیة)، ج‏2، ص53. [2]. مثنوی معنوی, دفتر ششم، بخش 83. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص83. [4]. نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت‌456. [5]. کتاب العین، ج8، ص164؛ «اللَّمْظُ ما تَلَمَّظُ به بلسانك علی أثر الأكل، و هو الأخذ باللسان مما یبقی فی الفم و الأسنان، و اسم ذلك الشی‏ء لُمَاظَةٌ». #روز_بزرگداشت_احمد_بن_موسی_علیهم_السلام #عنصر_اصلی_حکومت #پرورش_هنرمندانه_جهان #آزادی_و_آزادمردی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 پیام به مراسم بزرگداشت حضرت امامزاده صالح علیه السلام تاریخ: 1399/12/04 🆔 @a_javadiamoli_esra