eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.4هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 منشأ برکت 🔹 در قرآن كریم وقتی از نظیر وجود مبارک پیامبر یا حضرت ابراهیم (سلام الله علیهما) سخن به میان می‌آ ید قرآن از زبان او نقل می‌کند: ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾؛[1] یعنی نه تنها مناسک حج من, عبادت ‌های حج و عمره من و نماز من برای خداست، بلکه تمام شئون حیات و ممات من برای خداست. پس کسانی‌ هستند که جمیع شئون زندگی و مرگ آنها الهی است. اگر مردان الهی به جایی رسیدند که حیات و ممات آنها, قیام و قعود آنها, رکوع و سجود آنها, سخن گفتن و سکوت آنها برای رضای خداست, جا دارد که ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض کنیم. اگر ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ ما هم باید کنیم، عرض کنیم به پیشگاه ولی عصر «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏». ما در نماز آموختیم که بگوییم «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ»;[2] یعنی تمام قیام و قعود ما به نام خدا و با حول و قوه الهی است. اگر کسی این‌‌ چنین اندیشید و بود حیات و ممات‌‌ او الهی می‌شود, ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض می ‌کنیم. 🔹 ما در «دعای کمیل» به ذات أقدس الهی عرض می‌کنیم: خدایا تو را به اسمای حسنایت قسم می ‌دهیم که این «اسمای تو» کل آسمان و زمین را پُر کرده‌اند: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»؛[3] به اسمی که کل صحنه را پُر کرده است. مستحضرید اسمی که در قرآن و روایت هست از سنخ لفظ نیست، یک; از سنخ مفهوم نیست، دو; اینها «اسماء، اسماء الاسماء» هستند. اینکه می‌ گویند اگر کسی بداند بسیاری از مشکلات را حل می‌ کند، «اسم اعظم» لفظ نیست که با یک لفظ کسی بتواند در جهان اثر کند, مفهوم نیست که با یک تصور مفهوم و امر ذهنی بتواند مُرده‌ ای را زنده کند، اینها «اسماء اسماء الاسماء» هستند. آن اسمی که کل جهان را پُر کرده است آنها را می ‌گویند . اگر در جریان «آصف بن برخیا»[4] و مانند آن که مقداری از اسمای الهی را آشنا بود[5] و کمتر از چشم به هم زدن تختی را از یمن به فلسطین آورد، آن حقیقت را آشنا بود، آنها را «اسم اعظم» می ‌گویند که نزد ائمه است, نه الفاظ را و نه مفاهیم را. 🔹 در «دعای کمیل» به خدا عرض می‌کنیم: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»، در دعاهای ماه رجب نسبت به ائمه(علیهم السلام) عرض می ‌کنیم: خدایا ائمه ما, اهل بیت عصمت و طهارت, اینها کسانی هستند که «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک»;[6]‏ آسمان و زمین را علی و اولاد علی پُر کردند! این است, این است, این است, اینها هستند که معلم ملائکه هستند. بنابراین برابر آنچه که در «دعای کمیل» آمده با آنچه که در دعای ماه رجب آمده، همان طوری که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می‌کنند، ادعیه هم یکدیگر را تفسیر می‌ کنند, روایات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, زیارات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند و این ذوات قدسی در کل عالَم هستند. اگر وجود مبارک ولی عصر حقیقتی را داراست که با آن حقیقت کل آسمان و زمین را می ‌تواند تشخیص بدهد و به اذن خدای سبحان حضور داشته باشد، ما به چنین انسانی عرض می ‌کنیم بر تک‌تک شئون تو سلام می ‌فرستیم: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏» و مانند آن. [1]. سوره انعام، آیه162. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. [3]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص188. [4]. آصف در روایات و تفاسیر، همه جا وزیری خردمند، سیاستمدار و مدبّر معرفی شده است. مشهور است او داننده اسم اعظم و علم کتاب(علم لدنی) بوده است. [5]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص230؛«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السّلام) قَالَ: إِنَّ اسْمَ اللَّهِ الْأَعْظَمَ عَلَی ثَلَاثَةٍ وَ سَبْعِینَ حَرْفاً وَ إِنَّمَا كَانَ عِنْدَ آصَفَ‏ مِنْهَا حَرْفٌ وَاحِدٌ ...». [6]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص804. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 امنیت جامعه 🔹 جامعه را دو چیز اَمن می‌ کند: یکی ؛ یعنی جامعه براساس علمِ صحیح حرکت کند و دوم ؛ هر کدام از این دو عنصر در جامعه ‌ای نباشد، آنها احساس نمی ‌کنند. قرآن کریم روی این دو اصل خیلی تکیه می ‌کند که جامعه با علم حرکت کند، یک؛ و با عمل صالح زندگی کند، دو. یکی از بارزترین مصادیقِ عمل صالح، همان صِدق است؛ در_گفتار، در ، در و مانند آن. 🔹 یک بیان نورانی از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) است که مرحوم کلینی (رضوان الله علیه) آن را نقل کرد که «إِنَّ اللَّهَ (سبحانه و تعالی) «حَصَّنَ[1] أو خَصَّ أو حَضَّ»،[2] با سه نسخه، «عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ أَنْ لَا یقُولُوا حَتَّی یعْلَمُوا وَ لَا یرُدُّوا مَا لَمْ یعْلَمُوا»؛[3] فرمود ذات اقدس الهی جامعه را در دو حِصنِ وزین، یا به دو مطلب خاص، یا به دو امر مخصوص ترغیب کرده است، به هر کدام از این سه نسخه که باشد. ایشان در کتاب علم نقل کرده است که خدا «خَصَّ عِبَادَهُ» یا «حَصَّنَ»؛ اینها را در حِصن و در دو قلعه قرار داد: یکی اینکه جز حق و دیگر اینکه جز حق را . به هر حال انسان تصدیقی دارد و تکذیبی؛ بعضی از مسائل را قبول دارد و بعضی از مسائل را نکول، فرمود چه در قبول و چه در نکول، و محققانه حرکت کنید. 🔹 به آیه سوره مبارکه «اسراء» استدلال فرمود که ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾[4] که انسان اگر بخواهد چیزی را بپذیرد، باید تصدیق بکند و باید محققانه باشد. اگر بخواهد تکذیب و ردّ کند، باید محققانه باشد. به این آیه استدلال فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا یأْتِهِمْ تَأْویلُهُ﴾.[5] به هر حال انسان چیزی را یا می ‌پذیرد یا نمی ‌پذیرد؛ کسی بخواهد در مجلس رأی بدهد، موافق چیزی باشد یا مخالف چیزی باشد، فرمود موافقت شما و باشد، مخالفت شما هم عالمانه و محققانه باشد. در کتاب ‌های علمی، کسی می ‌خواهد نظری را بپذیرد یا نظری را ردّ کند، باید و باشد. در تمام موارد چه در حوزه ‌ها، چه در دانشگاه ‌ها، چه در مراکز تصمیم ‌گیری یا در کوی و بَرزن و زندگی ساده، فرمود انسان اگر چیزی را می ‎خواهد بگوید آری، باید محققانه باشد، می‎ خواهد بگوید نه، باید محققانه باشد. این اختصاصی به مسائل سیاسی و مسائل کلّی ندارد، در مسائل جزئی هم همین‌ طور است، فرمود: «إِنَّ اللَّهَ سبحانه و تعالیخَصَّ عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ»؛ یکی اینکه «أَنْ لَا یقُولُوا حَتَّی یعْلَمُوا»؛ یکی اینکه نپذیرند مگر حق را؛ هم به آیه سوره مبارکه «اسراء» استدلال کرد که در همه موارد استفاده می ‌شود، ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾ اختصاصی به مسائل سیاسی ندارد، همه کارهای جزئی ما را هم در بر می‌ گیرد: ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ الْسَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الفُؤاد كُلُّ أُوْلئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولاً﴾. 🔹 در بخش دیگر هم آیاتی است که عده ‌ای را مذمّت می ‌کند، فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یحِیطُوا بِعِلْمِهِ﴾؛ چیزی را که نمی‌دانند تکذیب می‌کنند! پس اگر چیزی را که نمی ‌دانند تصدیق بکنند یا اگر چیزی را که نمی ‌دانند تکذیب بکنند، هر دو مَنهی است. [1]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج2، ص186. [2]. صافی در شرح کافی(مولی خلیل قزوینی)، ج1، ص340. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص43. [4]. سوره اسراء، آیه36. [5]. سوره یونس، آیه39. 📚 سوره مبارکه حجرات جلسه 7 تاریخ: 1395/07/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_070 ay ss s.mp3
3.9M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 70 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_070p2.pdf
169.6K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 70 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
noor_035 ads ss.mp3
12.91M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 35 تاریخ: 1390/09/29 🆔 @a_javadiamoli_doross
noor_35p2.pdf
212.1K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 35 تاریخ: 1390/09/29 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 علم دینی 🔹 دین فراگرفتن را واجب کرده است؛ یعنی تعلیم واجب است، تعلُّم واجب است، عمل به آنها که سودمندند، واجب است و مانند آن؛ اما جوهره علم، گوهر علم، دینی است یا نه؟ این در منظر دوم باید بحث شود. 🔹 در منظر دوم مستحضر هستید یکی از بحث ‌های دامنه ‌دار علم، آن است که به چیست؟ علم یک سلسله مجموعه مسایل متناسخ و متناسبی است که در یک جا جمع ‌آوری می ‌شود. از نظر فلسفی چون وحدتش وحدت اعتباری است نه حقیقی، وجودش وجود اعتباری است، هر گونه بحثی درباره علم می ‌شود، از منظر اعتبار است، چون است، چیزی که واحد حقیقی نیست، وجود حقیقی ندارد. علم مجموعه مسایل است، اگر هزار مسئله در یک جا جمع شود، این می ‌شود علم خاص. این هزار مسئله است هزار موضوع است، هزار محمول است، هزار ربط است، اینها وجود واحد و جدایی ندارند تا بحث بشود به اینکه این تمایزش به چیست؟ ولی وحدتش وحدت اعتباری است و اعتبارات هم چون به یک سلسله حقایق وابسته ‌اند، سهمی از حقیقت می ‌برند. علم مجموعه مسایل متناسخ و متناسب است. 🔹 به تمایز موضوعات است. اگر علمی موضوع آن خدا، اسم خدا، وصف خدا، فعل خدا، قول خدا، اثر خدا باشد، این علم حتماً دینی است. اگر کسی درباره خود خدا بحث کند، أسمای خدا، اوصاف خدا، افعال خدا، اقوال خدا، آثار خدا بحث کند، این یقیناً دینی است. اگر در تفسیر قرآن علم دینی است، برای اینکه از اقوال خدا بحث می‌ شود، اگر در حوزه‌ ها فقه علم دینی است، برای اینکه از احکام خدا بحث می ‌شود، فقیه بحث می‌ کند که خدا چنین حکمی کرد، مفسّر بحث می‌ کند که خدا است، یک زمین ‌شناس، یک دریا شناس، یک فضاشناس، یک هواشناس، یک ستاره‌ شناس، یک سپهرشناسی، یک جهان ‌بین می ‌گوید خدا . بحث درباره زمین و آسمان، بحث درباره فضا و هوا، بحث درباره انسان و غیر انسان، بحث درباره معدن‌ ها، چشمه ‌ها، زمین ‌ها، کوه‌ ها، همه بحث در . بحث در فعل خدا ممکن نیست دینی نباشد. 🔹 دینی بودن علم، آن علم است، نه معلم آن علم، نه متعلِّم آن علم. قبول و نکول معلم، سهمی ندارد. پذیرش و انکار متعلِّم اثری ندارد. موضوع علم اگر بود، یقیناً آن علم دینی است. به همان دلیل که اگر موضوع علم بود، یقیناً آن علم دینی است. 📚 پیام به مراسم تجلیل از دانش آموختگان دانشکده اهل بیت اصفهان تاریخ: 1396/09/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_071 ay ss.mp3
3.8M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 71 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_071p2.pdf
162.8K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 71 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
noor_036 ads ss.mp3
8.23M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 36 تاریخ: 1390/10/03 🆔 @a_javadiamoli_doross
noor_36p2.pdf
200.5K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 36 تاریخ: 1390/10/03 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 مطیع خدا 🔸 صالح ‌بن ‌سعید به حضور امام هادی (علیه السلام) مشرف شد دید حضرت را در كوی فقرا تحت نظر دارند، به عرض كرد: «أَرَادُوا إِطْفَاءَ نُورِكَ وَ التَّقْصِیرَ بِكَ‏»؛ مأموران عباسی خواستند نور تو را خاموش كنند؛ حضرت فرمود نتوانستند، نگاه كن ببین در این كوی فقرا چه می ‌بینی، نگاه كرد دید بوستان هایی است؛ همان ﴿جَنّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ﴾؛[1] تقریباً آنچه را قرآن درباره بهشت یاد فرموده است، صالح ‌بن ‌سعید با چشم ملكوتی دید. حضرت به صالح‌ بن‌ سعید فرمود: «فَهَذَا لَنَا عَتِیدٌ»؛[2] این برای ما آماده است. 🔸 «مَنِ‏ اتَّقَی‏ اللَّهَ‏ یتَّقَی»؛[3] چیزی را گرفتار خود نمی ‌كند و اگر كسی بود ماسوای خدا از او اطاعت می ‌كنند، چه اینكه از حضرت هادی (سلام الله علیه) اطاعت كردند. فرمود اگر كسی بود باكی از خشم مردم ندارد چون سود و زیان به دست مردم نیست. [1] . سورهٴ آل‌عمران, آیهٴ 15. [2] . الكافی(ط - الإسلامیة), ج1, ص498. [3] . الكافی(ط - الإسلامیة), ج1, ص138. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1372/09/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 سعد و نحس ایام 🔸 زاد روز امام دهم امام را به پیشگاه ذخیره عالم تهنیت عرض می‌ كنیم. وجود مبارك امام هادی (علیه السلام) سخنی دارد كه دنیا یك بازاری است كه یك عده استفاده می ‌كنند و یك عده ضرر می ‌برند: «الدُّنْیا سُوقٌ رَبِحَ فِیهَا قَوْمٌ‏ وَ خَسِرَ آخَرُونَ».[1] حسن ابن علی كسی بود كه به محضر امام دهم مشرف می‌ شد، یك روزی به محضر امام دهم مشرف شد عرض كرد كه چه روز مشئومی است «مَا ذَنْبُ‏ الْأَیامِ»[2] چه روز مشئوم و نحسی است، برای اینكه من در یك مزاحمت هائی برخورد كردم؛ هم جامه و لباس من دریده شد و هم بدنم آسیب دید و مانند آن، آنگاه وجود مبارك فرمود به اینكه ای حسن ابن مسعود با بیت علم ما ارتباط داری، تو با ما ارتباط علمی داری، این حرف حرف صحیحی نیست، این چه حرفی است كه گفتی؟! مگر می ‌شود یك روزی مثلاً سیزده نحس باشد؟! البته آن روز، روز سیزده نبود و در آنچه كه تحف العقول دارد نفرمود روز سیزده بود، فرمود مگر روز می ‌شود نحس باشد؟! ایام مگر كاری از آنها ساخته است؟! یك ظرفی است، یك مظروفی است، یك ظرف آفرین و یك مظروف سازی، روز و زمان جز اینكه است و اثر دیگری ندارد؛ حالا شما یك خاطره خوبی از بعضی از ظرف ها دارید یا یك خاطره تلخی، این چه كار به آن روز دارد؟! برای ایام و برای روزها كه صُنعی نیست اگر یك روزی برای یك عدّه است برای یك عدّه هم است. اگر «فی یوم نحسٍ» مستمر بود آن روز برای مؤمنین یمن و میمنت و بركت بود، برای انبیاء و برای پیامبر آن عصر بركت بود، این یك نحس نسبی است، وگرنه آیا می ‌شود یك روز نحس باشد؟ اگر «فی یوم نحسٍ» مستمر هست، برای رهبران الهی و مؤمنین روز میمنت و بركت بود. یك سلسله آثار فقهی داشتند که گفتند عقد هنگام چنین است، سفر هنگام قمر در عقرب چنین است، یك حكم فقهی خاصی دارد آنهم حالا با صدقه و اینها حل می‌شود؛ ولی این به آن معنی نیست كه روز مؤثر است. 🔸حسن ابن علی فرمود كه چرا شما یك روزی را نحس می‌دانید؟ نه سیزده نحس است و نه روزهای دیگر نحس است، هیچ روزی را نمی ‌شود انسان بداند. حوادثی كه به وسیله خود انسان پدید آمد باعث رخدادهای تلخ است، در حقیقت خود انسان است و اعمال بد او ﴿قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ﴾؛[3] این چنین نیست كه واقعاً روز نحس باشد یا واقعاً روز نحس باشد، روز ظرف حادثه است اگر اطاعت های قبلی داشتیم، برای ما یمن و بركت پدید می ‌آید و اگر خدای ناكرده به دام تباهی افتادیم برای ما مشكل پدید می‌ آید، غرض آن است كه وجود مبارك امام دهم به حسن ابن مسعود فرمود چرا ذنب و گناه خودت را به روزگار می ‌دهی؟! اگر كسی تبهكار بود با خود اوست ﴿قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ﴾، هم به بركت الهی با خود انسان است. [1]. تحف العقول، ص483. [2]. تحف العقول، ص482. [3]. سوره یس، آیه19. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1378/01/13 🆔 @a_javadiamoli_esra