eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 صیانت از علم و اراده 🔹 این یك عبادت تمرینی است تا مجاری ادراكی و تحریكی را از گزند نفس از درون و ابلیس از بیرون منزه بكند. این مجاری ادراكی و تحریكی می ‌تواند خدای سبحان در بخش معرفت و خدا در بخش عمل باشد و كار خدا چه در بخش علم چه در بخش عمل است. او ﴿یقُولُ الْحَقَّ﴾، ﴿الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ﴾، از خدای سبحان كه خیر محض است . 🔹 علم خدا بخواهد در مجاری ادراكی كسی ظهور كند آن مجرا باید طیب و طاهر باشد. قدرت و اراده ذات اقدس الهی بخواهد در مجاری اقتدار و اراده كسی تجلّی كند، آن كانال باید طیب و طاهر باشد. اگر كسی از نظر مجاری علمی و عملی طیب و طاهر بود، توان آن را دارد كه به قُرب فرائض و قُرب نوافل بار یابد. این حدیث قدسی را كه فریقین نقل كردند، هم علمای شیعه نقل كردند و هم محدثان سنی نقل كردند ناظر به همین بخش است كه ذات اقدس الهی فرمود بندگان من به وسیله نوافل به من نزدیك می‌ شوند تا من بشوند. اینكه در زیارت امین الله می‌خوانیم «مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِیائِكَ مَحْبُوبَةً فِی أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ»[1] این طلیعه است، بعد از اینكه محبوب «أرض و سماء» شدیم محبوب خالق «أرض و سماء» هم می ‌شویم، اگر محبوب او شدیم معلوم می‌ شود كه ما یعنی بخش اندیشه ما طیب و طاهر است، آن‌گاه معرفت خدا در بخش اندیشه ما تجلّی دارد؛ ما خوب می‌ فهمیم، به واقع می ‌رسیم و خطا نمی ‌كنیم یا خطای ما بسیار محدود خواهد بود و همچنین در بخش عزم و تصمیم و انگیزه طیب و طاهر خواهیم بود، در مجاری ادراكی ما جلوه می ‌كند، ما بد كسی را نمی‌ خواهیم، بد اندیش نیستیم، بیراهه نمی ‌رویم و راه كسی را هم نمی ‌بندیم. اینكه در حدیث آمده است «إِذاً سَمْعَهُ الَّذِی یسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِی یبْصِرُ بِهِ»[2] این ناظر به مجاری ادراكی اوست. اینكه فرمود و «وَ یدَهُ الَّتِی یبْطِشُ بِهَا» ناظر به مجاری تحریكی اوست. 🔹 كاری را كه انسان انجام می ‌دهد در حقیقت خدای سبحان به وسیله مجاری او انجام می ‌دهد. اگر در سوره مباركه «انفال» آمده است ﴿وَ مَا رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ﴾[3] این مخصوص نبی نیست، نبوت یك امر اختصاصی است که با درس و بحث حاصل نمی ‌شود و با تجربه و تمرین حاصل نمی ‌شود، آن ﴿ذلِكَ فَضْلُ اللّهِ یؤْتیهِ مَنْ یشاءُ﴾[4] است، آن ﴿اللّهُ أَعْلَمُ حَیثُ یجْعَلُ رِسالَتَهُ﴾[5] است و مانند آن، اما مسئله ولایت «الی یوم القیامه» مطرح است؛ لذا خاتمیت رسول گرامی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با هیچ منافاتی ندارد، آن مسئله ولایت است كه همچنان مستمر است، این نبوت تشریعی است كه برای همیشه منقطع شده است و هرگز كسی بعد از وجود مبارك رسول گرامی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به مقام نبوت و رسالت تشریعی بار نمی ‌یابد. 🔹 به هر تقدیر اینكه خدای سبحان فرمود من انگیزه_انسان سالك صالح را تأمین می ‌كنم بهترین راهش گرفتن است كه در ماه مبارك رمضان تمرین این كار است. به ما گفتند وقتی روزه می ‌گیری چشم و گوشت هم روزه بگیرد! قلب و اندیشه و انگیزه‌ات هم روزه بگیرد! از وجود مبارك امام صادق (علیه افضل صلوات المصلین) رسیده است از ائمه دیگر(علیهم الصلاة و علیهم السلام) هم رسیده است كه شما سعی كنید راه های علمی و عملی خودتان را كنید، وقتی تطهیر كردید خدای سبحان با علم و عمل این راه را به عهده می ‌گیرد و شما می ‌شوید نظیر فرشته! همان طوری كه فرشتگان را خدا تأمین می ‌كند، شما كه هستید را خدا تأمین می ‌كند. این مطلب نه تنها در كتاب های اهل معرفت است، در كتاب های فقیهان بزرگوار ما هم هست. اینكه بزرگواران دیگری مثل صاحب جواهر[6] گفتند مرحوم سید طباطبایی (رضوان الله علیهما) هم در کتاب عروه[7] این را بیان كرده كه در فضل روزه گرفتن همین بس كه انسان شبیه فرشته می ‌شود برای همین است، اگر آن بزرگوار گفت تو فرشته شوی ار جهد كنی از پی آنك ٭٭٭ برگ توت است به تدریج كنندش اطلس[8] ناظر به همین است. [1]. کامل القضاء، ص40. [2]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص352. [3]. سوره مبارکه انفال، آیه17. [4]. سوره مبارکه جمعه، آیه4. [5]. سوره مبارکه انعام، آیه124. [6]. جواهر الكلام فی شرح شرائع الإسلام، ج16، ص181؛ «الصوم الذی هو من أشرف الطاعات و أفضل القربات، و لو لم یكن فیه إلا الارتقاء من حطیط النفس البهیمیة إلى ذروة الشبه بالملائكة الروحانیة لكفی به منقبة و فضلا». [7]. العروة الوثقی(سید محمد کاظم یزدی)، ج2، ص241؛ «من أنه لو لم یكن فی الصوم إلا الارتقاء عن حضیض حظوظ النفس البهیمیة إلى ذروة التشبه بالملائكة الروحانیة لكفی به فضلا و منقبة و شرفا». [8]. سنایی، قصاید، قصیده90. 📚 پیام موضوعی تاریخ: 1374/07/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ضیافت تقوا 🔹 وجود مبارک رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) فرمود شما در این ماه وارد می ‌شوید؛[1] ما در تمام مدت عمر مهمان خداییم! خدا ﴿هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتین﴾[2] همه نعمت ‌ها را او به ما داده است، ما چیزی از خودمان نداریم. همین زمینی که ما روی آن راه می ‌رویم و به حسب ظاهر خاک آن یکی است و آب آن یکی است، هوایی که در این فضا هست یکی است، آفتابی که بر آن می‌ تابد یکی است، در سوره مبارکه «رعد» فرمود: ﴿وَ فِی اْلأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجاوِراتٌ﴾[3] در همین یک هکتار زمین شما می ‌بینید انواع و اقسام میوه هست، رنگ‌ ها هست و حتی یک درخت است که میوه‌ آن آدم را مست می ‌کند مثل انگور، یک خوشه ‌ای است که میوه آن خمار می‌ آورد مثل تریاک، فرمود همه اینها را من از همین خاک به شما نشان می ‌دهم! هم آن که خماری می ‌آورد هم اینکه مست می ‌کند، هر دو از همین خاک‌ هستند و هیچ فرقی بین این خاک و بین آب و بین هوا و بین شمس و مانند آن نیست: ﴿وَ فِی اْلأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجاوِراتٌ﴾ که ﴿نُفَضِّلُ بَعْضَها عَلی بَعْضٍ فِی اْلأُکلِ﴾ این زمین است. 🔹 ما هستیم در تمام زمان و زمین، لکن در ماه مبارک رمضان که «شهر الضیافه»[4] است یا در حال حج و احرام که وارد سرزمین وحی می‌ شویم مهمان خدا هستیم، چه به ما می ‌دهند؟ معلوم می ‌شود در ماه مبارک رمضان یا در حال احرام چیزی است که در سایر آن یازده ماه نیست، ماه مبارک رمضان این است که انسان بگیرد، از خوردن و آشامیدن و امثال اینها منزّه بشود و قدّوس بشود، سبّوح بشود. مهمان کسی که اهل خوردن نیست نباید بخورد! مهمان کسی که اهل نوشیدن نیست نباید بنوشد! مهمان کسی که اهل خلاف نیست نباید خلاف بکند! ما در قرآن کریم در اوصاف ذات أقدس الهی می‌ خوانیم ﴿هُوَ أَهْلُ التَّقْوی﴾[5] در دعاهای قنوت نماز عید فطر هم می ‌خوانیم، او «أَهْلُ التَّقْوی‏ وَ الْمَغْفِرَة»[6] است، خدا متّقی است هیچ خلاف نمی ‌کند، ما هم مهمان متّقی هستیم. اگر مائده تقوا، مأدبه تقوا، را گسترانیدند و او را به این مهمانی دعوت کردند او هم باید از مدد بگیرد؛ لذا گفتند ماه مبارک رمضان طرزی انسان رفتار کند که همه اعضا و جوارح او صائم باشد. [1]. امالی(شیخ صدوق)، ص93؛ «قَدْ أَقْبَلَ إِلَیكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیامُهُ أَفْضَلُ الْأَیامِ وَ لَیالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ و...‏». [2]. سوره ذاریات، آیه58. [3]. سوره رعد، آیه4. [4]. شرح فروع الكافی (للمولى محمد هادی بن محمد صالح المازندرانی)، ج‏4، ص326؛ «و ظاهر جماعة من فحول الأصحاب اعتبار الضیافة طول شهر رمضان‏». [5]. سوره مدثر، آیه56. [6]. تهذیب الأحكام (تحقیق خرسان)، ج‏3، ص139. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/05/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 شاگرد رمضان 🔹 [وجود مبارک پیامبر] فرمود: «شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیامُهُ أَفْضَلُ الْأَیامِ وَ لَیالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیافَةِ اللَّه‏» مهمان خدا هستید «وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُكُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُكُم فِیهِ مُسْتَجَاب‏»[1] این نفَسی که می ‌زنید است. 🔹 حرفی را جناب دارد که آن حرف از و بزرگان دیگر گرفته شده، یک حرف هم دارد، سنایی و امثال سنایی آنها این مطلب را گفتند بعد جناب آن را به این صورت نثر روان درآورده اینکه گفت «منّت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو میرود ممد حیاتست و چون برمیاید مفرّح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب»؛ از دست و زبان که برآید ٭٭٭ کز عهده شکرش بدر آید[2] این سطرهای روان سعدی ترجمه آن سخن ناب سنایی است که خیلی قبل از او بود، او می‌گفت: صوفیان در دمی دو عید کنند ٭٭٭ عنکبوتان مگس قدید کنند[3] 🔹 می ‌گوید آن که عارف است با هر دم، یعنی با هر نفَس دو بار عید دارد، عید آن لحظه‌ ای است که بنده عود کند ـ رجوع کند به مولای خود ـ این عید از «عود» است، وقتی مخلوق به خالق خود بر می ‌گردد عود می‌ کند اوست، سنایی می‌ گوید «عارفان هر دمی دو عید کنند»، اینکه فرو می‌ رود خدا را شکر می ‌کند، آن که بر می ‌گردد خدا را شکر می‌ کند؛ اما دیگران که در حکم عنکبوت هستند اینها دارند مگس شکار می ‌کنند، کسی در بازار دارد می‌گیرد یا کارمند اداره است زیر میزی و رومیزی می ‌گیرد، این به تعبیر جناب سنایی مثل عنکبوت است، این عنکبوت یک تاری را در گوشه دیوار اتاق می‌تند تا یک مگسی بیاید او این مگس را قدید کند. سنایی می‌گوید بعضی‌ ها عنکبوتان جامعه ‌اند که به فکر آن لاشه و مُردارند، بعضی ‌ها در هر یک دم، یک نفَس دو بار با خدای خود مذاکره دارند. 🔹 این بنای عمیق سنایی را که بیش از یکصد سال قبل از سعدی بود بعد جناب سعدی این را در گلستان خود به این صورت در آورد، اما مرحوم حکیم سبزواری او هم همان حرف سنایی را می‌ زند و می ‌گوید: دم چو فرو رفت هاست هوست چو بیرون رود ٭٭٭ یعنی از او در همه هر نفسی های و هوست[4] انسان که نفس را بر می ‌گرداند یا فرو می ‌برد این‌ او به نام خدای سبحان است، این را انسان در ماه مبارک رمضان بهتر می‌ فهمد حضرت فرمود نفس شما در این ماه تسبیح است، اگر کسی بود آن یازده ماه دیگر هم همین طور فکر می ‌کند. [1]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج‏1، ص2. [2]. گلستان سعدی، دیباچه، باب اول. [3]. سنایی، «حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه»، الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله. [4]. غزلیات ملا هادی سبزواری، غزل شماره۳۶ . 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/05/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا