eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.1هزار دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
1.9هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 بهترین عبادت 🔹 فرمود: ﴿هُوَ الَّذی یتَوَفّاكُمْ بِاللَّیلِ وَ یعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ﴾؛[1] هر شب كه انسان می ‌خوابد روح را به خدا می‌ سپارد، خدا این روح را می ‌گیرد. بعضی تقدیم می ‌كنند و بعضی روح متعفّن می ‌سپارند، به هر حال انسان را بردند. فرمود همان طور كه می ‌میرید شما را می‌ برند وقتی می ‌خوابید هم شما را می ‌برند! ﴿اللّهُ یتَوَفَّی اْلأَنْفُسَ حینَ مَوْتِهَا وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ فی مَنامِها فَیمْسِكُ الَّتی قَضی عَلَیهَا الْمَوْتَ وَ یرْسِلُ اْلأُخْری﴾[2] اینها اصلاً برای ماها مطرح نیست، اینها در ادعیه هست. وقتی می ‌خوابید رو به قبله بخوابید این دعا را بخوانید بگویید خدایا من روحم را به تو تسلیم می ‌كنم. 🔹 آن وقت آثار زندگی در اینها هست، اگر در سیاست هست راه و را می ‌روند؛ یعنی در متن سیاست هست اما بازی نمی ‌كند و كسی را هم بازی نمی ‌دهد، جدای از جامعه نیست؛ اما به این صورت در می ‌آید. در مطالب علمی هم همین طور است به هر حال چیزهایی می ‌فهمد كه در كتاب ها نیست، بعدها در كتاب ها نوشته می ‌شود! به ما نگفتند شما حافظ كتاب ها باشید، گفتند باشید! این بزرگوار یعنی ابن طاوس (رضوان الله تعالی علیه) متخصص این كارهاست؛ البته بحث های فقهی و امثال آن او هم كم نیست، لكن تلاش و كوشش او در این راستاست كه در بحث های دعا مطالبی بنویسد. 🔹 در این مبحث كه آیا دعا افضل است یا قرائت قرآن، ایشان بعد از نقل این روایات كه افضل است، شواهدی ذكر می ‌كند. از این شواهد معلوم می ‌شود كه محور بحث او جایی است كه افراد به طور عادی قرآن را قرائت می‌ كنند، افراد عادی كه مثلاً در ماه مبارك رمضان یك قرآن یا دو قرآن ختم بدهند و دعا هم بكنند. اینهایی كه دعا می ‌خوانند با آنهایی كه قرآن می خوانند، اثبات اینكه این خواندن دعا افضل از قرائت قرآن است كار آسانی نیست؛ اما آنهایی كه دعا می ‌كنند، یك كسی مریض دارد دعا می ‌كند با چه حال دعا می‌ كند؟ كسی فرض كنید وامدار است دعا می ‌كند، كسی در حال خطر هست دعا می ‌كند او با چه وضع دعا می ‌كند؟ ابن طاوس این ‌گونه دعاها را می ‌گوید، می‌ گوید این‌گونه دعاها از خواندن قرآن است؛ برای اینكه قرآن را انسان می‌ خواند خیلی از موارد معنایش را متوجه نمی‌ شود با سرعت می ‌خواند كه سوره را تمام بكند یا این جزء را تمام بكند به مقصد برسد و ثواب ببرد؛ اما در حال دعا یك بیتابی دارد، یك گرایش دارد، یك كشش دارد، حاجت خود را با تمام وجود لمس كرده است؛ كسی كه مریض است یا مریض دارد بیمار او را می ‌خواهند به اتاق عمل ببرند او با تمام وجود، نیاز خود را یافت و با تمام وجود یافت كه غنی دیگری است و با تمام وجود با آن غنی دارد گفتگو می‌ كند و از او می ‌خواهد؛ این حال كه در قرائت قرآن نیست. 🔹 این حال را ما داشته باشیم كه در تمام لحظات ما هستیم، هیچ كسی اطمینان ندارد كه حیات او هست یا سلامت او هست یا حیثیت او هست یا احترام و آبروی او هست؛ همه این شئون در تمام حالات در معرض خطر است، این را انسان باید درك كند! كسی هست كه پاسخ مثبت به آدم بدهد و آن خداست كه همه اینها به دست اوست و در قرآن كریم هم دعا را عبادت معرفی كرد فرمود: ﴿الَّذینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ﴾[3] آن وقت همین عبادتی كه در این آیه آمده است به دعا تفسیر شده است ﴿الَّذینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی﴾ فرمود كسانی كه از دعا كردن صرفنظر می ‌كنند مستكبرانه برخورد می ‌كنند. پس همان دعاست. [1]. سوره أنعام، آیه60. [2]. سوره زمر، آیه42. [3]. سوره غافر، آیه60. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1385/08/04 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 دعای روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 بدترین دشمن 🔹 جریان و معرفت ‌شناسی انسان از پیچیده‌ ترین كارهاست، چون وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) از طرف خدا به ما فرمود که شما یك دشمن دارید و آن هم درون شماست، هیچ كس با شما دشمن نیست «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ».[1] خدا كلّ عالم را در حدّی قرار داد كه با همه می ‌توانی كنار بیایی, به نحو سالبه كلیه هیچ كسی دشمن انسان نیست، مگر خود او! این خود كدام قوّه است؟ چطوری ما او را مهار كنیم؟ چطور او را بشناسیم؟ این است كه انسان باید در درون خود و ببیند كه این غدّه كجاست و چه كسی است كه با او دشمن است؟ «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ» بدترین دشمن همین است, چرا؟ برای اینكه اگر با هر دشمنی آدم كنار آمد و كاری برای او انجام داد چند لحظه‌ای راحت است؛ امّا اگر چند قدم به میل نفس رفت او چند قدم جلوتر می ‌آید و قوی ‌تر می ‌شود! این‌طور نیست كه اگر كسی به میل خودش كاری كرد، این قدری كناره بگیرد و چند ساعتی او را آرام بگذارد، این ‌طور نیست. این حرف را سعدی در گلستان[2] به طور لطیف معنا كرد، البته در روایات ما هست و اینها «هر چه دارند همه از دولت قرآن دارند».[3] این در گلستان هم هست كه چرا «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ»، برای اینکه مثلاً این سگی كه دارد حمله می ‌كند، شما اگر یك تكّه گوشت جلویش بیندازی، همین چند لحظه ‌ای كه مشغول خوردن گوشت است دیگر پارس نمی‌كند و كاری با شما ندارد؛ امّا اگر نفس گفت این نامحرم را نگاه كن, این حرف را بزن, این مال را بگیر، آدم همین كه یك قدم رفت و نگاه كرد، او دو قدم جلوتر می ‌آید؛ لذا «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ»، هیچ دشمنی بدتر از این نیست. 🔹 در این سوره مباركه «مائده» خدا به ما دستور داد و فرمود که تكان نخورید و هیچ جا نروید! به در و دیوار عالم نگاه نكنید! درس و بحث خود را انجام دهید و از این و آن سؤال كنید، ولی یك پایتان این‌جا باشد! ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾،[4] به دنبال چه چیزی می‌ خواهید بگردید؟ می خواهید از كسی سؤال كنید که ؟ مگر نمی ‌بینید؟! تكان نخورید و از خانه ‌تان بیرون نروید! ﴿عَلَیكُمْ﴾ این اسم فعل است، یعنی «الزموا» ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾؛ سرِ جای خودتان باشید، همین که لحظه بیرون آمدید، این می‌ كند! این است كه آدم هر لحظه باید بداند كه چه كسی دارد او را می ‌شوراند, چه كسی است دارد او را تحریك می ‌كند، در درون آدم! این دشمنی است كه به هیچ وجه آرام نمی ‌گیرد، اگر یك لحظه شما بخواهید به او كمك كنید، این دو قدم جلوتر می‌ آید. [1]. مجموعة ورام، ج‏1، ص59. [2]. گلستان سعدی، باب هفتم در تأثیر تربیت، حکایت19؛ «بزرگی را پرسیدم در معنی این حدیث که «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ» گفت به حکم آنکه هر آن دشمنی را که با وی احسان کنی دوست گردد، مگر نفس را که چندان که مدارا بیش کنی مخالفت زیادت کند. مراد هر که بر آری مطیع امر تو گشت ٭٭٭ خلاف نفس که فرمان دهد چو یافت مراد». [3]. ر.ک: دیوان حافظ، غزل319؛ «صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ ٭٭٭ هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم». [4]. سوره مائده, آیه105. 📚 سوره مبارکه شوری ـ جلسه 2 تاریخ: 1394/02/20 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عقل و جهل 🔹 همه ما چه ظهور حضرت را درک بکنیم و چه ظهور حضرت را درک نکردیم یا اگر با همین بدن در رجعت درک بکنیم، مهم ‌ترین آن حضرت عقل است. در قرآن کریم را هم مکرّر بیان فرمود و ائمه (علیهم السلام) هم عقل را مشخص کردند. 🔹 مرحوم کلینی (رضوان الله علیه) در مقدمه کتاب کافی یک چند صفحه‌ای به عنوان خطبه مرقوم فرمودند که خیلی مفصل نیست. کلینی با دیگر [بزرگان] یک مقدار فرق دارد؛ گرچه همه این ذوات جزء نائبان ائمه (علیهم السلام) هستند؛ ولی عقل ‌گرایی کلینی ستودنی است! حتماً سعی بفرمایید این مقدمه را مطالعه کنید، چون خیلی مفصل نیست؛ منتها خیلی دقیق و لطیف است. مرحوم میرداماد (رضوان الله علیه) در کتاب شریف الرواشح السماویة این مقدمه را از بس لطیف و سودمند است جداگانه شرح کرده است.[1] آخرین خط مرحوم کلینی در این مقدمه این است: «إِذْ كَانَ‏ الْعَقْلُ‏ هُوَ الْقُطْبَ الَّذِی عَلَیهِ الْمَدَارُ وَ بِهِ یحْتَجُّ وَ لَهُ الثَّوَابُ وَ عَلیهِ الْعِقَابُ»؛[2] قطب تمدن و فرهنگ یک ملت، عقل آن ملت است. بعد از عبارت‌ های معصومین (علیهم السلام) عبارتی به این لطیف ‌تری و شایسته ‌تری کمتر یافت می ‌شود. فرمود قطب مسلمان‌ ها در بخش فرهنگی عقل آنهاست: «إِذْ كَانَ‏ الْعَقْلُ‏ هُوَ الْقُطْبَ الَّذِی عَلَیهِ الْمَدَارُ»؛ و ترقّی عقل آن ملت است، احتجاج الهی بر مدار عقل آن ملت است، ثواب الهی براساس عقل آن ملت است و اگر ـ معاذالله ـ عقابی باشد بر اثر مخالفت عقل آن ملت است. 🔹 مرحوم کلینی (رضوان الله علیه) در کتاب «عقل و جهل»[3] که اولین کتاب است ایشان تقسیم کردند که علم مقابل جهل نیست، بلکه عقل مقابل جهل است. آنکه در برابر جهل می ‌ایستد است، آنکه سنگر تشکیل می ‌دهد است، وگرنه خیلی از موارد خود علم جزء سپاه جهل است؛ یعنی علم است به حمل اولی، جهل است به حمل شایع، برای اینکه با این علم دارد گناه می‌ کند و خلاف می ‌کند. 🔹 ایشان کتاب علم را در مقابل جهل ننوشتند، چون جهل دو قسم است: یک وقتی با تحقیقات علمی است و یک وقتی با تلبیس‌ های عملی است، همین! جاهل دو قسم است: یا درس خوانده است یا درس نخوانده است. جهنمی دو قسم است: یا درس خوانده است یا درس نخوانده است. علم مقابل جهل نیست، چون با خود جهل جمع می ‌شود؛ آنکه در برابر جهل است و موضع می ‌گیرد و با آن جمع نمی ‌شود است؛ لذا شما کتاب شریف کافی را وقتی بررسی می ‌کنید می ‌بینید اولین کتاب «کتاب العقل و الجهل» است، دومین کتاب «کتاب العلم» است.[4] او از کجا یاد گرفته؟ از همان بررسی‌ هایی که امام کاظم[5] و سایر ائمه (علیهم السلام) فرمودند که نه «جنود العلم و الجهل»، براساس آن تنظیم کتاب را به نام «کتاب العقل و الجهل» نامگذاری کردند. [1]. الرواشح السماویة فی شرح الأحادیث الإمامیة(میر داماد)، ص39. [2]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص9. [3]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص10. [4]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص30. [5]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص13. 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 347 تاریخ: 1397/02/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 فکر گناه اگر ﴿إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَكُمْ تَطْهِیراً﴾[1] (علیهم افضل صلوات المصلّین)، اگر خدای سبحان آنها را مطهّر معرفی کرد، خانه‌ ای ساخت برای خود به نام مسجد که «بیتُ الله» است و این خانه جای آن اصول هشت ‌گانه هست؛ اما آن حداقلی است. بالاتر از حداقلی، حد توسط؛ و نزاهت است. اوج این محبّتِ طهارت است، انسان دوست دارد به خاندان پیغمبر اقتدا کند، ﴿یحِبُّونَ أَن یتَطَهَّرُوا﴾،[2] کسی که علاقه‎مند به طهارت است، نه تنها گناه نمی‌ کند، هم نیست. [1]. سوره احزاب، آیه33. [2]. سوره توبه، آیه108. 📚 سخنرانی تاریخ: 1395/06/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
نظر آیت‌الله العظمی جوادی آملی درباره میزان زکات فطره پایگاه اطلاع رسانی اسراء: بنابر اعلام دفتر مرجعیت آیت الله العظمی جوادی آملی، مبلغ فطریه برای هر نفر بر مبنای قوت غالب منطقه، سه کیلو گندم، جو، برنج، خرما، کشمش و مانند آنها و یا معادل قیمت اینها به نرخ آزاد پرداخت گردد. همچنین مبلغ مربوط به کفاره غیر عمد روزی 5000 تومان و کفاره عمد روزی 300 هزار تومان تعیین شده است. 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 استعاذه 🔹 انسان هم مأمور به و هم مأمور به است. استخاره یعنی طلب خیر، نه تفأّل! باید خیر بخواهد، چون ذاتاً فاقد است؛ باید از خدا بخواهد و لا غیر، چون او است و باید آنچه می ‌ماند و صلاح و فلاح بشر در آن است آن را بخواهد و نه چیز دیگر را. 🔹 در جریان هم این چنین است، إلا و لابد انسان باید استعاذه کند؛ زیرا علل و عوامل بیرونی و علل و عوامل درونی است، حتماً باید استعاذه کند! دوم اینکه فقط باید به خدا پناهنده بشود و از او کمک بخواهد. سوم باید به عنایت خدای سبحان از شرّ خارج و داخل برهد. هم استخاره لازم است با اضلاع سه‌ گانه‌ اش، هم استعاذه لازم است با اضلاع سه ‌گانه‌ اش؛ منتها در سوره مبارکه «فلق» استعاذه چهره کمک‌ خواستن از ذات اقدس الهی و پناهندگی به خدا از بود، علل و عواملی که ذکر شد ﴿مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ﴾[1] بود، ﴿شَرِّ غاسِقٍ﴾[2] بود، ﴿شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ﴾[3] بود که اینها به سِحر و مانند آن از بیرون آسیب برسانند و ﴿شَرِّ حاسِدٍ﴾[4] بود که از راه حسد آسیب به محسود برسد. اما در سوره «ناس» استعاذه از است که مهم ‌تر از دشمن خارجی است. گر شود دشمن درونی نیست ٭٭٭ باکی از دشمن برونی نیست[5] 🔹 دشمن درونی با وسوسه، با ، با ، با و سایر علل و عواملی که برنامه‌ های خود را شیطان مشخص کرده است، درون را می ‌کند و انسان را می ‌کند و انسان را می‌کند و انسان را به در برابر عقل گرفتار می ‌کند؛ لذا هم استعاذه از دشمن بیرونی هم استعاذه از دشمن درونی و مهم‌تر از دشمن بیرونی، دشمن درونی است. 🔹 شرّی که در سوره مبارکه «فلق» بود شرّ بیرونی است اما این شرّ درونی است که وسوسه می ‌کند. انسان با فکر و اراده کار می‌کند اول با می ‌اندیشد بعد با تصمیم و اراده و مانند آن را به عهده می‌ گیرد. اگر کسی بخواهد مسیر انگیزه او و اراده او را دگرگون کند، اول در اندیشه او سوء اثر می ‌گذارد اندیشه او را ویران می‌کند وهمی و خیالی می ‌کند وسوسه می ‌کند او را گمراه می ‌کند، از اندیشهِ گم ‌شده انگیزه پراکنده پدید می ‌آید و مانند آن؛ لذا فرمود: ﴿مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ﴾ که این ﴿الْخَنَّاسِ﴾ است. انسان هر وقت متذکر شد این در گوشه ‌های ذهن می‌ خزد و هر وقت غافل شد خودش را نشان می ‌دهد. درباره مژده به پرهیزکاران که فرمود پرهیزکاران کسانی ‌اند که ﴿إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾[6] اگر ببینند یک خیال باطلی، یک وهم باطلی، یک شورش باطلی در بیرون قلب او راه پیدا کرده است می ‌بیند این به نام شیطان احرام بسته است تا وارد بشود، هم می ‌فهمد او حرامی است، هم می‌ فهمد احرامش است، هم از انگیزه سوء او باخبر است که او منتظر است که درِ کعبه دل چه وقت باز می ‌شود که آنجا وارد بشود «فَبَاضَ وَ فَرَّخ‏» که در خطبه‌ های نورانی امیرالمؤمنین (علیه افضل صلوات المصلین) آمده است،[7] باخبر است. 🔹 که مواظب قلب هستند، این حرامی را می ‌شناسند، احرام بستن حرامی را می ‌شناسند، می‌ شناسد او منتظر باز شدن درِ کعبه است وارد دل بشود ﴿تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾ وقتی متذکر شدند به نام حق شدند او خنّاس است در گوشه ‌ای می ‌خزد: پاسبان حَرَم دل شده‌ ام شب همه شب ٭٭٭ تا در این خانه جز اندیشه او نگذارم[8] [1]. سوره فلق، آیه2. [2]. سوره فلق، آیه3. [3]. سوره فلق، آیه4. [4]. سوره فلق، آیه5. [5]. هفت اورنگ (جامی), سلسلةالذهب, دفتر اوّل. [6]. سوره اعراف، آیه201. [7]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه7. [8]. دیوان حافظ، غزل شماره324. 📚 سوره مبارکه ناس تاریخ: 1398/01/29 🆔 @a_javadiamoli_esra