eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.2هزار دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
1.9هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 معرفت نفس 🔹 ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ﴾،[1] قرآن كریم نه تنها به ما می‌ گوید كه هر كسی بررسی كند ببیند برای فردای او چه فرستاده است، بلكه بهترین راه را همین و سیر و سلوك نفس می ‌داند. آیه 105 سوره مباركه «مائده» هم كه از غرر آیات آن سوره است این است كه: ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾؛ این ﴿عَلَیكُمْ﴾ اسم فعل است؛ یعنی «الزموا»، تكان نخورید! سرِ جایتان باشید، جایمان كجاست؟ ﴿أَنْفُسَكُمْ﴾ از جانتان تكان نخورید بیرون نروید! ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾، «الزموا أنفسكم»، اگر خواستید سفر كنید كنید نه سفر بیرونی! ﴿لاَ یضُرُّكُم مَن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیتُمْ﴾؛ اگر شما نجات پیدا كردید ضلالت دیگران به شما آسیبی نمی ‌رساند، شما وظیفه‌ تان را انجام بدهید؛ اگر وظیفه را انجام دادید و به مقصد رسیدید گمراهی دیگران به شما آسیب نمی ‌رساند. 🔹 یك وقت كسی در اولِ راه می ‌گوید به من چه دیگران گمراه شدند، یك وقت در آخر راه می‌ گوید نه در اول راه. هیچ كس در اول راه حق ندارد بگوید به من چه دیگران چه می‌ كنند، چون یكی از مهم ‌ترین وظایف دینی، همان است. اگر كسی در اول راه گفت به من چه و احساس مسئولیت نكرد، این اصلاً در وارد نشد. اگر كسی هم به ، هم به پرداخت و دیگران را با امر به معروف و نهی از منكر هدایت كرده است عده‌ ای مُهتدی شدند و عده ‌ای مهتدی نشدند؛ آن‌گاه در پایان راه این شخص می‌ تواند بگوید به من چه چون من وظیفه ‌ام را انجام دادم تا آنجا كه باید بگویم یا بنویسم یا بحث كنم كه كردم، از این به بعد به من مربوط نیست. این ﴿لاَ یضُرُّكُم مَن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیتُمْ﴾ برای آغاز راه نیست، نمی‌ فرماید شما اگر به مقصد رسیدید، ضلالت دیگران به شما آسیب نمی ‌رساند، شما اگر امر به معروف یا نهی از منكر نكردید كه نیستید. اگر كسی این دو واجب مهم را عمل نكرد كه هدایت نشد و به وظیفه خود عمل نكرد. پس اگر این دو واجب مهم را عمل نكرد، او هم مانند دیگران به دام ضلالت افتاده است مهتدی نیست، اگر به این دو واجب مهم عمل كرده است و خود شد ، دیگران عده ‌ای هدایت شدند و عده ‌ای هدایت نشدند، اینجاست كه در آخر راه هم خدا می ‌فرماید تو مسئول نیستی، هم انسان مجاز است بگوید به من چه! ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾.[2] [1] . سوره حشر، آیه18. [2] . سوره مائده، آیه105. 📚 سوره مبارکه حشر جلسه 17 🆔 @a_javadiamoli_esra
◾️ مراسم سوگواری سالروز شهادت در دفتر مرجعیت دینی و علمی حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی مد ظله العالی شهر مقدس قم ▫️ زمان : یکشنبه ۱۴۰۰/۴/۲۷ _ مصادف با هفتم ذی الحجه _ ساعت ۱۱صبح ▫️ مکان : قم _ خیابان صفائیه کوچه ۱۹ _ پلاک ۷ ⬅️ با رعایت پروتکل های بهداشتی 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 حرمت زائر 🔹 خدا فرمود اینها كه آمینِ بیت ‌الحرام ‌اند؛ یعنی بیت ‌الحرام دارند، قصد طواف دارند، قصد زیارت دارند، قصد حجّ و عمره دارند اینها جزء هستند؛ نه تنها مشعر و مِنیٰ جزء شعائر خداست، نه تنها زمزم و صفا جزء شعائر خداست، حاجی جزء شعائر خداست، معتمر جزء شعائر خداست. 🔹 فرمود اینها مهمان الهی‌ اند، ضیوف ‌الرحمن ‌اند، اینها را سبك نشمارید، اینها را اهانت نكنید، اینها را تحقیر نكنید. حُرمات الهی تنها اشیای خارجی نیستند، انسان ‌هایی كه از قداست برخوردارند جزء ضیوف ‌الرحمان ‌اند اینها هم جزء هستند؛ این قَدرِ انسان است، خدا فرمود حاجی جزء شعائر خداست! 📚 سوره مبارکه حج جلسه 18 تاریخ: 1389/12/09 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امیرموٴمنان (علیه السلام) می ‌فرماید: اگر كار، سخت و توانفرساست‌، بی‌ كاری دایمی هم فسادآور است.[1] امام باقر (علیه السلام) نیز می ‌فرماید: تنبلی برای دین و دنیا زیانبار است.[2] [1] . إِنْ یكُنِ الشُّغُلُ مَجْهَدَةً فَاتِّصَالُ الْفَرَاغِ مَفْسَدَة (الارشاد، ج1، ص298). [2] . الْكَسَلُ یضُرُّ بِالدِّینِ وَ الدُّنْیا (تحف العقول، ص300). 📚 مفاتیح الحیات ص 95 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ثقَل اكبر ▪️ عنصر محوری ولایت از منظر حضرت ، عَرْضِ هویت خود بر قرآن حكیم است، زیرا آن محقّق علوم به جابر بن ‌یزید جُعفی چنین فرمود: «وَ اعْلَمْ بِأَنَّكَ لَا تَكُونُ لَنَا وَلِیاً ... وَ لَكِنِ اعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ فَإِنْ كُنْتَ سَالِكاً سَبِیلَهُ زَاهِداً فِی تَزْهِیدِهِ رَاغِباً فِی‏ تَرْغِیبِهِ‏ خَائِفاً مِنْ‏ تَخْوِیفِهِ‏ فَاثْبُتْ‏ وَ أَبْشِرْ».[1] از این بیان نورانی بر می ‌آید كه بهترین راه برای معرفت نفس كه دقیق‌ ترین معرفت پروردگار است، توزینِ هویتِ انسانی خویش بر یعنی قرآن كریم است، چنانكه لازم ‌ترین روش برای تشخیصِ صحّت و سُقمِ حدیث، عَرض آن بر قرآن مجید است تا مخالف آن طرد شود و غیر مخالف پذیرفته گردد. از این ضابطِ فاخر بر می ‌آید كه تنها محورِ تحقیق در جهاد اكبر كه قلمرو آن فقه اكبر است و در جهاد اصغر كه حوزة آن فقه اصغر است، ولایت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است كه با یعنی قرآن كریم سنجیده شود تا نه با آن مخالف باشد و نه مختلف، چون وحی الهی از هر نقص، مُنزّه و از هر عیب، مُبرّاست. [1] . تحف ‌العقول، ص284. 📚 پیام - به کنگره امام باقر(ع) تاریخ: 1389/10/18 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 به مناسبت شهادت ؛ ▪️فرازهایی از معارف و سیره امام محمد باقر(علیه السلام) در بیان آیت الله العظمی جوادی آملی پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت هفتم ذی الحجه، شهادت امام محمد باقر علیه السلام، بخش هایی از پیام حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی، به کنگره ملی امام محمد باقر(ع) که در سال 1389 برگزار گردید، را از نظر می گذرانیم: لینک آدرس: https://b2n.ir/r76237 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 بهترین علوم و معارف ▪️ امام باقر (سَلامُهُ اللَّهِ وَ صَلَوَاتُ عَلَیه‏) فرمود: «لَا عِلْمَ كَطَلَبِ السَّلَامَةِ وَ لَا سَلَامَةَ كَسَلَامَةِ الْقَلْبِ وَ لَا عَقَلَ كَمُخَالَفَةِ الْهَوَی ... وَ لَا مَعْرِفَةَ كَمَعْرِفَتِكَ بِنَفْسِك‏»![1] این بیان‌ ها نشان می ‌دهد که معرفت ‌شناسی و فطرت ‌شناسی و معادشناسی در دامنه توحید و وحی و نبوت ‌شناسی از هستند که هم دنیای ما را و هم آخرت ما را تأمین می‌ کنند. هرگز نگوییم فلان شخص چنین می‌ گوید؛ همواره بگوییم خدا چنین فرمود، پیامبر او چنین آورد، ائمه چنین گفتند، علی و اولاد علی(صَلَوَات اللَّهِ وَ سَلامُه عَلَیهِمْ أَجْمَعِین) چنین گفتند. [1]. تحف العقول، ص286. 📚 پیام موضوعی تاریخ: 1396/09/15 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عرضه بر قرآن ▪️ در آستانه شهادت امام پنجم هستیم، در آستانه روز ترویه که حاجیان کوی دوست احرام می ‌بندند و از مکه به سرزمین عرفات و مشعر و منا حرکت می‌ کنند قرار داریم. از وجود مبارک امام باقر (سلام الله علیه) رسیده است که شما خودتان را بر کتاب خدا عرضه کنید این یکی از مهم‌ ترین دستورات وجود مبارک امام پنجم است[1] ▪️ اینکه وجود مبارک فرمود خودتان را با قرآن بسنجید یعنی آن بحث تنها مخصوص فقیه و اصولی نیست، مخصوص روایات متعارض یا روایت بی ‌معارض نیست، جمیع عقاید و شئون را، اخلاق و اوصاف و افعال را باید بر قرآن کریم عرضه کرد، اگر کسی قرآن را نداند، وقتی ترازو را ندارد و نمی‌ داند چگونه ترازو را به کار ببرد عقاید را با چه چیزی بسنجد؟ اخلاق را با چه چیزی بسنجد؟ درست است که روز شهادت امام باقر جامه مشکی پوشیدن خوب است، عزاداری خوب است، گریه کردن خوب است، ثواب دارد اما اصل فرمایش حضرت را ما باید عمل بکنیم فرمود خودتان را چه در مسایل فردی چه در مسایل جمعی بر قرآن کنید و با قرآن بسنجید، این گسترش تفسیر قرآن را به ما می ‌فهماند البته هر کسی در حدّ خواست خود به هر حال یک دوره قرآن را باید بداند، خطوط کلی آن را باید بداند، ولو از عمق مطالب آن با خبر نباشد، این از آن وصایای برجسته وجود مبارک امام باقر است. ▪️ حالا وجود مبارک امام باقر شهید شدند، ما باید این را زنده نگه داریم، امام صادق (سلام الله علیه) اولین کسی است که دارد این را احیا می ‌کند، این فکر را این روش را احیا می‌ کند، به ما می ‌فهماند که ما نام مبارک امام باقر, حیات امام باقر، خانه امام باقر و مآثر و آثار وجود مبارک امام باقر را ، اولین کاری که کرده وجود مبارک امام صادق دستور داد تا خودش زنده بود آن امام باقر را هر شب چراغ روشن می ‌کردند[2] اگر آن روزها چراغ عادی بود چراغ شمع بود شمع; نگذاشت آن اتاق تاریک بماند این و گرنه اتاقی است کسی نیست چه روشن چه تاریک چه اثر دارد! این می ‌خواهد بگوید این فکر باید همیشه روشن باشد؛ یعنی این را، این طرح را، این رهنمود را، این ارائه طریق را همیشه زنده نگه دارند. [1]. هدایة الأمة إلى أحكام الأئمة علیهم السلام، ج8، ص364; «لَا تُصَدِّقْ عَلَینَا إِلَّا مَا وَافَقَ كِتَابَ اللَّهِ وَ سُنَّةَ نَبِیهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه‏». [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص: 251؛ «لَمَّا قُبِضَ أَبُو جَعْفَرٍ ع أَمَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع بِالسِّرَاجِ فِی الْبَیتِ الَّذِی كَانَ یسْكُنُهُ حَتَّی قُبِضَ أَبُو عَبْدِ اللَّه‏ ... ». [1] . تحف ‌العقول، ص284. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1387/09/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امام صادق (علیه السلام) به برخی از فرزندانش می ‌فرماید: از دو خصلت تنبلی و بی‌ حوصلگی (بی قراری) بپرهیز که این دو مانع بهره‌ گیری تو از دنیا و آخرت می ‌شوند؛[1] نیز می ‌فرماید: سست نباش تا آن كه تو را می‌ شناسد تحقیرت نكند[2] و می ‌فرماید: سربار مردم نباشید[3] و باز می‌ فرماید: منفورترین مردم نزد خدا كسی است كه شب خواب و روز بیكار باشد.[4] [1] . إِیاكَ وَ الْكَسَلَ وَ الضَّجَرَ، فَإِنَّهُمَا یمْنَعَانِكَ مِنْ حَظِّكَ مِنَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ (الکافی، ج5، ص85). [2] . ... وَ لا تَكُنْ وَاهِناً یحَقِّرْكَ مَنْ عَرَفَكَ (تحف العقول، ص304). [3] . ... وَ لا تَكُونُوا كُلُولاً عَلَی النَّاسِ (الكافى، ج5، ص72). [4] . أَبْغَضُ الْخَلْقِ إِلَی اللَّهِ جِیفَةٌ بِاللَّیلِ بَطَّالٌ بِالنَّهَارِ (بحار الانوار، ج84، ص158). 📚 مفاتیح الحیات ص 95 و 96 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 سیر الی الله 🔹 در بعضی از روایات ما ذیل این آیه كریمه ای كه ذات اقدس الهی در قرآن فرمود: ﴿فَفِرُّوْا إِلَی اللَّهِ﴾[1] گفتند: منظور است. فرار كنید، سفر كنید به طرف خدا؛ این را همان حج دانستند. گرچه انسان به هر سمتی كه بخواهد روی بیاورد ﴿فَأَینَما تُوَلُّوْا فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ﴾[2] ولی همین انسان كه به هر سمت بخواهد روی بیاورد، را می ‌بیند، همین انسان ممكن است به جایی برسد كه ﴿أَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُه﴾[3]؛ یعنی «أینما تولّوا فثمّ وجه الشیطان»! 🔹 بیان آن دو مطلب آن است كه انسان حریم خود را، اطراف خود را، خود را خود می ‌سازد. اگر راه گناه را طی كرده است، اطراف خود را پر از شیاطین كرده، پر از مار و عقرب كرده [و] به هر سمت بنگرد شیطان و مار عقرب می ‌بیند. همین است كه در قرآن از اینها یاد شده است ﴿أَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُه﴾؛ یعنی خطیئات و گناهان اینها محیط شده است، چون اینها را فرا گرفت وفرو برد برای اینها بسته است. یك وقت گناه در بیرون دروازه قلب است، انسان می‌ فهمد كه دارد بد می ‌كند واحتمال توبه در او است؛ یك وقت گناهان از درون به بیرون راه پیدا كردند كه زمینه ﴿نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ٭ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الأفْئِدَةِ﴾[4] را ـ معاذالله ـ فراهم كرده است در این حال نمی ‌بیند كه بد می‌ كند. بد را خوب می ‌بیند: ﴿وَهُمْ یحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یحْسِنُونَ صُنْعاً﴾؛[5] لذا هر كاری را كه به عنوان خلاف و معصیت انجام می ‌دهد، خیال می ‌كند كار خوبی است و چون خیال می ‌كند كار خوبی است، هرگز به موفق نمی ‌شود. می ‌تواند توبه كند ولی این را بد نمی ‌داند تا از او توبه كند! پس این شخص كسی است كه درون و بیرون منزل خود را پر از شیاطین و عقرب كرده است؛ مثل كسی كه باغچه منزل را پر از علف هرز بكند، هر چه می ‌روید علف هرز است. درون گلدان اطاق خود را هم پر از علف هرز می ‌كند. 🔹 یك وقت این چنین نیست علف هرز سبز نمی‌ كند، فقط این صحنه را تطهیر می ‌كند. تنظیف می ‌كند [و] مواظب است كه علف هرزی نروید، آن‌گاه ﴿فَأَینَما تُوَلُّوْا فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ﴾[6] به هر سمت روی بیاورد آیات الهی را می ‌بیند. دست به هر كاری می ‌زند سودمند ظهور می ‌كند؛ هم به حال خودش [و] هم به حال دیگران ﴿جَعَلْنَا لَهُ نُوراً یمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ﴾[7] است؛ هم برای خود است [و] هم برای جامعه نور افكن است. اگر چنانچه انسان به این سمت رسید، این دائماً در است. همیشه در حال تلاش و كوشش است كه فساد دامن گیرش نشود، این «فرار الی الله» دارد. اما اگر كسی ـ معاذ الله ـ تمام اطراف درون وبیرون را پر از علف هرز كرده است، او اصلاً راه حركت را عمداً با دست خود بسته است؛ یعنی با دست خود پای خود را بست و با دست خود دهان خود را بست و با دست خود گوشش را بست و با دستان خود چشمانش را بست و با دست خود دهانش را بست. 🔹 یكی از بارزترین مصادیق همین جریان حج است كه انسانی كه حج می ‌رود دارد. گرچه هر جا انسان خدا را می ‌تواند زیارت كند و عبادت كند و «ضیف الرحمن» باشد، ولی ذات اقدس الهی بعضی از مكان ها را و بعضی از زمان ها را برای ضیافت و برای پذیرایی آماده كرده است و مشخص كرده است فرمود: ﴿فَفِرُّوْا إِلَی اللَّهِ﴾ كه در ذیل این كریمه آمده است یعنی سفر به [8] [و] قهراً فرار از غیر خداست به خدا. چون خدا همه جا هست معنای سیر مكانی یا زمانی نخواهد بود؛ خدا در هر زمان و در هر زمین و درهمه موارد هست ﴿هُوَ الَّذِی فِی السَّماءِ إِلهٌ وَفِی الأرْضِ إِله﴾.[9] [1] . الكافی، ج 4، ص 256؛ «عن ابی‌ جعفر(علیه السلام) قال : ﴿فَفِرُّوْا إِلَی اللَّهِ إِنِّی لَكُم مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ﴾ قال: حُجّوا الی الله عزّ وجلّ». [2] . سور ه بقره، آیه 115. [3] . سوره بقره، آیه 81. [4] . سوره همزه، آیات 6 ـ 7. [5] . سوره كهف، آیه 104. [6] . سوره بقره، آیه 115. [7] . سوره انعام، آیه 122. [8] . ر . ك: الكافی، ج 4، ص 256. [9] . سوره زخرف، آیه 84. 📚 اسرار حج جلسه اول تاریخ: 1370/12/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 حج راستین 🔹 ابو بصیر نابیناست. می گوید من سالی با وجود مبارک مکه مشرف بودم. از نشانه ها و علامت هایی که از راه حواس دیگر احساس می کردم، فهمیدم زائران امسال زیادند. در سرزمین عرفات، در اطراف ، همه مشغول طواف و نماز و زمزمه و دعایند. گفتم امسال چقدر حاجیان زیادند! چقدر ناله ها و خروش ها و لابه ها زیاد است! 🔹 وجود مبارک فرمود: اینچنین نیست! چشم ابو بصیر صحرای وسیعی را دید که بسیاری از موجودهای آن صحرا انسان نبودند. فریاد زیاد است، اما حاجی كم است: «مَا أَكْثَرَ الضَّجِيجَ وَ أَقَلَّ الْحَجِيجَ».[1] اگر كسی نبود، انسان نیست. صورتش صورت انسان است، ولی سیرتش سیرت حیوان! 🔹 حج واقعی است، اگر كسی حاجی واقعی بود، صورت واقعی حج، سیرت حاجی و زائر می شود و حقیقت او را می سازد. اگر كسی خواست ببیند حج او مقبول است یا نه، ببیند بعد از برگشت از بیت الله، دست به دراز می كند یا نه! [1]. مناقب آل أبي طالب عليهم السلام(لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص184. 📚 اسرار حج ، جلسه چهارم. 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امام كاظم (علیه السلام) هم می ‌فرماید: خدا بنده پرخواب بی ‌كار را دشمن می ‌دارد.[1] ابن عباس گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هرگاه کسی را می‌ دید و از او خوشش می ‌آمد می ‌پرسید: آیا حرفه‌ ای دارد؟ اگر می ‌گفتند: نه، می ‌فرمود: از چشمم افتاد. پرسیدند: چرا ای رسول خدا؟ فرمود: چون هرگاه مؤمن دارای حرفه ‌ای نباشد به ناچار از دینش برای تأمین زندگیش بهره می ‌برد [دین‌فروشی می ‌كند].[2] [1] . إِنَّ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ یبْغِضُ الْعَبْدَ النَّوَّامَ الْفَارِغَ (الکافی، ج5، ص84). [2] . كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) إِذَا نَظَرَ إِلَی الرَّجُلِ فَأَعْجَبَهُ قَالَ: لَهُ حِرْفَةٌ؟ فَإِنْ قَالُوا: لا، قَالَ: سَقَطَ مِنْ عَینِى. قِیلَ وَ كَیفَ ذَاكَ یا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: لأَنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا لَمْ یكُنْ لَهُ حِرْفَةٌ یعِیشُ بِدِینِهِ (جامع الاخبار، ص139؛ مستدرک الوسائل، ج13، ص11). 📚 مفاتیح الحیات ص 96 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مسلم بن عقیل ▪️ وجود مبارك ابی عبدالله در ظهر عاشورا می ‌فرماید شما چه خونی از ما طلب دارید؟ از نظر مذهبی ما بدعت گذاشتیم؟ از نظر سیاسی ما بدعت گذاشتیم؟ ما كسی را كشتیم و ترور كردیم؟ فرمود ما خونریز نیستیم! نشانه ‌اش آن است كه در منزل هانی نماینده من پشت پرده بود همه فتنه‌ها مال ابن زیاد بود شمشیر برهنه هم به دست نماینده ‌ام بود، او می‌ توانست از پشت پرده به درآید و ابن زیاد را به هلاكت برساند و این غائله را ختم كند؛ ولی ما آدم كش نیستیم! وگرنه می ‌كشتیم. ما تا آخرین لحظه می ‌خواهیم را بیان بكنیم، اگر كسی حمله كرد دفاع كنیم. مگر این ابن زیاد نبود؟ مگر این غائله فتنه اخیر كوفه به دست و دسیسه ابن زیاد نیست؟ مگر همین ابن‌ زیاد اسیر شمشیر نماینده من نبود؟ مگر مسلم نبود؟ مگر نمی‌ توانست كار را یكسره كند؟ ولی نكرد ما تا آخرین لحظه بر داریم حركت می‌ كنیم. ▪️ آن جریان امام راحل را تربیت می ‌كند، آن جریان ـ شاگردان ـ امت ایرانی را تربیت می ‌كند. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1379/01/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اذن دخول 🔸 در عرفه یک مراسم رسمی است به نام این دعا باید بیرون دروازه مکه و حرم باشد، کسانی که مهمانان خدای سبحان‌ هستند، مهمان حرم‌ هستند، مهمان کعبه هستند, از قبل باید بیرون بروند، ناله کنند، لابه کنند، ضجه کنند، تطهیر بشوند تا اجازه ورود بگیرند. الآن کسی که می‌ خواهد به مشهدی از مشاهد مشرفه بار بیابد اول دارد، این «دعای عرفه» به منزله اذن دخول حرم مطهر است، کسی که وارد سرزمین احرام شد عمره بست و عمره ‌اش تمام شد، بخواهد حاجی راستین و واقعی بشود باید از حرم بیرون برود. جریان خارج از منطقه حرم است، از حرم بیرون است وقتی آنجا ماند و ناله کرد و لابه کرد و آن دعای معروف را خواند آنگاه واجد شرط ورود به حرم می ‌شود بعد از آن ناله و لابه وارد مشعر الحرام می ‌شود که آنجا منطقه حرم است، کم ‌کم نزدیک می ‌شود وارد منا می ‌شود، آنجا تمام زیبایی ‌های ظاهری خود را به پای دوست فنا می‌کند، موی سر را می ‌تراشد و با قربانی کردن و رمی جمرات کردن می‌ تواند از جامه احرام به در آید، آنگاه به او اجازه می ‌دهند که وارد خانه خدا بشود، محدوده مکه و کعبه و زیارت کند، طواف کند به نام «طواف حج». این برای کسی است که وارد مسئله حج و عمره شده است. 🔸 برای ما که خارج از محدوده حرم و سرزمین منا هستم، اگر بخواهیم «الی الله» متقرّب بشویم باید این دعا را داشته باشیم، این دعا به منزله است. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1386/09/29 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 معرفت 🔹 سرّ حج در این نیست كه انسان این اعمال ظاهری را چه واجب و چه مستحب انجام بدهد. به عنوان نمونه در بعضی از روایات دیگر غیر از جریان امام سجاد(علیه السلام) هم آمده است، فرمود: می ‌دانید وقتی حاجی احرام بسته است چرا باید برود و بعداً بیاید طواف كند؟ برای آن است كه عرفات خارج از مرز حرم هست و اگر كسی مهمان خدا بود اول باید بیرون دروازه برود این ‌قدر دعا كند، این‌ قدر ناله كند تا لایق ورود حرم بشود[1] بعد وارد بشود؛ لذا در عرفات چه شب عرفه، چه روز عرفه ـ مخصوصاً روز عرفه ـ دعای مخصوص دارد كه دعا جزء فضایل برجسته و روز عرفه در سرزمین عرفات است؛ چه اینكه اگر كسی در عرفات نبود در اماكن دیگر بود باز برجسته آن روز همان مسئله دعاست مخصوصاً حسین ‌بن‌ علی ‌بن‌ ابی ‌طالب (صلوات الله و سلامه علیهما). طبق بیانی كه از امیرالمومنین(علیه السلام) رسیده است: زائر اول باید خارج از محدوده آنقدر دعا كند و خود را بكند تا لایق ورود مرز حرم بشود. از این جهت گفتند قبل از طواف باید برود عرفات یعنی بیرون دروازه؛ مثل اینكه اگر مهمانی بخواهد به سراغ مولایش برود اول باید دم در این ‌قدر بایستد تا اجازه ورود بگیرد بعد وارد بشود. حاجیان كه در روز نهم به سرزمین می ‌روند آنجا دعا می ‌كنند تا تحصیل بكنند. در حقیقت اجازه ورود به خانه خدا را از خدا مسئلت می ‌كنند. وقتی دعاها را كردند از ذات اقدس الهی مسئلت كردند و لیاقت پیدا كردند آن‌ گاه وارد می ‌شوند به محدوده حرم. 🔹 وقتی در عرفات هستند فراوان است، اولین سرّ وقوف در عرفات این است كه حضرت امام سجاد (سلام الله علیه) طبق این حدیث مرسل فرمود: وقوف در عرفات به این معناست كه انسان واقف بشود، مطلع بشود به امر معارف و علوم الهی؛ یعنی معارف الهی را عارف بشود، را باخبر بشود، از نظام ربانی و نظام آفرینش حق مستحضر بشود، از كیفیت پرورش ذات اقدس الهی مستحضر بشود، بداند خدا به همه نیازهای او واقف است و برای رفع همه نیازمندی های او تواناست، خود را به خدا بسپارد و احساس كند كه بنده او و محتاج اوست و دیگر هیچ و او را اطاعت كند، اگر او را اطاعت كرده است طاعت او سرمایه است و وسیله هر بی نیازی است كه «وَ طَاعَتُهُ‏ غَنَاءٌ»[2] اولین سرّ در وقوف عرفات این است كه انسان بشود به علوم و معارف الهی كسی كه در عرفات ایستاده است باید از طَرفی ببندد. [3] [1] . الكافی (ط ـ الاسلامیه)، ج4، ص224. [2] . مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص361. [3] . مستدرك الوسائل، ج10، ص170. 📚 اسرار حج جلسه سوم تاریخ: 1370 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 دعای عرفه 🔸 در عرفات چه شب عرفه، چه روز عرفه ـ مخصوصاً روز عرفه ـ دعای مخصوص دارد كه دعا جزء فضایل برجسته و وظایف مهم روز عرفه در سرزمین عرفات است؛ چه اینكه اگر كسی در عرفات نبود و در اماكن دیگر بود، باز یكی از آن روز همان مسئله دعاست مخصوصاً حسین ‌بن‌ علی ‌بن ‌ابی‌ طالب (صلوات الله و سلامه علیهما). طبق بیانی كه از امیر المومنین (علیه السلام) رسیده است: زائر اول باید خارج از محدوده آنقدر دعا كند و خود را بكند تا لایق ورود مرز حرم بشود.[1] [1] . الكافی (ط ـ الاسلامیه)، ج4، ص224. 📚 اسرار حج جلسه سوم تاریخ: 1370 🆔 @a_javadiamoli_esra