💠 عروج عقل
🔸 دین، دین علمی است و علم با گفتار و نوشتار و کردار و رفتار، سامان می پذیرد. کتابت و علم، زمینه ای است برای عقل و عقل وسیله ای است برای #فرشته_شدن و جامعه فرشته نه بیراهه می رود و نه راه کسی را می بندد. قرآن کریم وقتی أسمای حسنای الهی را ذکر می کند، یعنی خلفای او باید به این أسما متّصف شوند.
🔸 انسان اگر انسان راستین است، خلیفه خداست و خلیفه او اوصاف «مستخلف عنه» را دارد و «مستخلف عنه» او عالمانه جهان را اداره می کند. قرآن کریم مجاری علم را به ما داد و آموخت؛ هم سمع و بصر را به ما داد و هم قلب و هوش را به إذن خدا به ما عطا کرد تا عالم و محقق شویم و این را برای عقل نردبان قرار دهیم. قرآن کریم که ما را به علم و کتاب دعوت می کند و به قلم سوگند یاد می کند و به مکتوبات قلم داران قسم یاد می کند: ﴿ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یسْطُرُونَ﴾،[1] دینی که به ابزار نوشتن سوگند یاد می‌کند، دینی که به کتابت و مکتوب قسم یاد می کند، آن طوری که به شمس و قمر قسم یاد می کند: ﴿وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها ٭ وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها﴾؛[2] یعنی قلم باید مثل قمر #نور بدهد، کتاب باید مثل شمس #فروغ داشته باشد. این طلیعه کار است که انسان به نوشتن و گفتن صحیح عادت کند و آگاه شود و این کافی نیست و این مقدمه است.
🔸 قرآن بعد از اینکه جامعه را به علم دعوت کرده است، به آنها می گوید علم نردبان است نه هدف و این نردبان باید جامعه را به عقل برساند، فرمود: ﴿وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما یعْقِلُها إِلاَّ الْعالِمُونَ﴾،[3] فرمود این تبیین هایی که در قرآن کریم هست، دانشوران بهره می برند و این دانشوران نردبان هایی در دست دارند که به سَمت عقل باید صعود کنند، چون آنجاست که ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ﴾،[4] پس قدم اول عالم شدن. قدم دوم این که بدانیم خودِ این علم هدف نیست، نردبان است. قدم سوم آنکه بدانیم این نردبان را به اوج و عروج عقل نصب بکنیم که عاقل بشویم. عقل را صاحب شریعت، یعنی وجود مبارک پیامبر أعظم (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) تفسیر کرد، فرمود عقل آن است که در بخش اندیشه زانوی سرکش وهم و خیال را عِقال کند و در بخش انگیزه زانوهای سرکش شهوت و غضب را عِقال کند، عقل همان عقال است.[5]
[1]. سوره قلم، آیه1.
[2]. سوره شمس، آیه1 ـ 3.
[3]. سوره عنکبوت، آیه43.
[4]. سوره فاطر، آیه40.
[5]. تحف العقول، ص15؛ «فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلی الله علیه و آله و سلم) إِنَّ الْعَقْلَ عِقَالٌ مِنَ الْجَهْل».
#یا_رسول_الله
#هفته_کتاب_و_کتابخوانی
#فروع_کتاب_و_قلم
#مجاری_علم
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 پیام به همایش افتتاحیه باغ کتاب ایران و منطقه غرب آسیا
تاریخ: 1396/04/10
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عهد الهی
🔸 این عید خجسته و بزرگ دینی را به پیشگاه ولی عصر (ارواحنا فداه) و امّت اسلامی و شما بزرگواران تحنیت عرض می كنیم. همان طوری كه ذات اقدس الهی به رسول گرامی اش (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) و همچنین به وسیله آن حضرت به ذوات قدسی اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) دستور داد كه مردم را #هدایت كنند و به صراط مستقیم بیاورند، بازگشت این هدایت به یك نحوه تجارت یا كشاورزی است. گاهی تعبیر قرآن این است كه شما باید تجارت كنید، برای اینكه سرمایه ای به نام عمر می دهید، [پس] چیزی باید بگیرید؛ گاهی دارد که كشاورزی كنید ﴿وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً﴾.[1] اگر انسان در بخش كشاورزی شركت كرد، شجره طیبه ای می‌شود كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾.[2] اگر انسان در بخش تجارت شركت كرد، می شود ﴿یرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ﴾[3] كه دیگر كسادی و خسارتی و ضرری در آن نیست، اما هر دوی این كار توجیه لازم دارد. در تجارت انسان چیزی می دهد و یك چیز بهتری می گیرد، این معنای تجارت است؛ ولی در تجارت الهی, عِوض و معوّض هر دو را خدا به انسان می دهد، این طور نیست كه ما چیزی به خدا بدهیم یا در راهی صرف كنیم و عِوض آن را خدا به ما بدهد، این طور نیست.
🔸 در جریان كشاورزی روشن است كه انسان #شجره_طوبی می شود، چیزی نمی دهد تا چیزی بگیرد، چون تجارت نیست؛ اما در جریان تجارت كه مثلاً وقتی صَرف بكند, عمری صَرف كند, مالی بدهد, جانی بدهد, شهید بشود, جانباز بشود، این طور نیست كه چیزی بدهد و چیزی بگیرد، بلكه عِوض و معوّض هر دو را خدای سبحان به انسان می دهد؛ یعنی اگر برابر بخش پایانی سوره «توبه» که فرمود ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ﴾،[4] این جان را كامل می كند و این آبرو را كامل می كند و به ما مرحمت می كند، این طور نیست كه چیزی بدهیم و چیزی بگیریم.
🔸 اما اگر خدای ناكرده كسی با ابلیس و با غیر خدا معامله كرد، او عوض و معوّض هر دو را می گیرد، نه چیزی به ما بدهد! اگر كسی خدای ناكرده در راه باطل قدم گذاشت، یعنی عمر را صَرف كرد, آبرو را صرف كرد, مال را صرف كرد، این مال و آبرو را آن ابلیس می برد كه اصلِ مبیع است، آن ثمن هم در اختیار اوست، آن‌گاه ما را به اسارت می گیرد و از ما سواری طلب می كند![5] اگر كسی خدای ناكرده با شیطان معامله كرد، عوض و معوّض هر دو را او می برد و چیزی به انسان نمی دهد، این می شود #خسارت. خسارت یعنی باختن سرمایه و نگرفتن شیء.
🔸 انبیا (علیهم السلام) عموماً وجود مبارك حضرت خاتم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) خصوصاً و ذوات قدسی اهل بیت (علیهم السلام) عموماً به بركت رئیس مذهب ما وجود مبارك امام صادق خصوصاً كه امروز وجود مبارك ولی عصر است، اینها آمدند به ما گفتند شما می توانید رشد كنید و #شجره_طوبی باشید، شجره ای باشید كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾، می توانید تجارت كنید، عوض و معوّض هر دو را می برید.
🔸 ما حالا اگر در جهاد اصغر توفیقی نداشتیم كه #شهید بشوید یا جانباز بشویم، اما آقایان در #جهاد_علمی راه باز است! بهترین فرصت كه الآن دوران جوانی شماست، آن تعهّد الهی است. شما كتاب صلات می خوانید و عمل می كنید؛ كتاب صوم می خوانید و عمل می كنید؛ كتاب حج و عمره می خوانید و عمل می كنید؛ ولی #كتاب_عهد را می خوانیم، اما ما عمل نمی كنیم! آن قدر ذات اقدس الهی فیض و فضل او به ما نزدیك است كه به ما فرمود با من عهد ببندید، این عهد هم عقدی است و از طرف من هم قبول كنید و بگویید: «عَاهَدْتُ اللَّه». ما نذر داریم, نذر می كنیم که گوسفند را بدهیم, آش را بدهیم مانند این كارها را داریم، اما عهد كه یك كار علمی است و طرف ما هم خداست [نداریم]، فرمود با من #عهد ببندید!
[1] . سوره نوح،آیه17.
[2] . سوره ابراهیم،آیه2.
[3] . سوره فاطر،آیه29.
[4] . سوره توبه،آیه111.
[5] . سوره إسراء،آیه62؛ ﴿لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیتَهُ﴾.
#یا_رسول_الله
#ولادت_پیامبر_اكرم_صل_الله_علیه_و_آله_و_سلم
#هفته_وحدت
#شجره_طوبی
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 مراسم عمامه گذاری در شب ولادت رسول الله صلی الله علیه و اله و سلّم
تاریخ: 1393/10/18
🆔 @a_javadiamoli_esra
آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس فقه:
✳ محکوميت توهين به پيامبر گرامي اسلام/ پيامبر اسلام بر تمام بشريت، حق دارد
پایگاه اطلاع رسانی اسرا: حضرت آيت الله العظمی جوادی آملي در پايان جلسه درس فقه خود، با اشاره به ايام ميلاد پيامبر گرامی اسلام، درباره عظمت و برکت و رهآورد نبوت آن حضرت(صلوات الله و سلامه عليه) مطالبی را بيان نمودند.
🔷 فضائلی که درجوامع بشری وجود دارد محصول کار انبیاء الهی است
🔷 اگر معاذالله پیغمبر اسلام نبود دینی در عالم نبود
🔷 وجود مبارک پیغمبر که آمد چندین کار جهانی کرد، تورات و انجیل و صحف ابراهیم را معرفی کرد، موسی را معرفی کرد، عیسی را معرفی کرد، خلیل حق را، ذبیح حق را، به عظمت در حدّ فرشته ها بلکه بالاتر از فرشته ها...
🔷 وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بر تمام بشریت، حق دارد و بی ادبی نسبت به چنین شخصیتی با هیچ عقلی جور در نمی آید
..
🔷 هیچ مسیحی نمیتواند بگوید که من به کلیسا اکتفا میکنم، کلیسا را قرآن احیا کرد؛ نمیتواند بگوید من به انجیل اکتفا میکنم، انجیل را قرآن احیا کرد؛ اگر کتابی روی کره زمین قداستی دارد به برکت قرآن کریم است چون او آمده تورات را معرفی کرده است انجیل را معرفی کرده است زبور را معرفی کرده است
🔷 چه گروهی چه دستی در کار است که خدای ناکرده میخواهند یک اختلاف داخلی یا اختلاف خارجی یا جنگ نیابتی ایجاد بکنند این را همه عزیزان ما بزرگان ما هم باید بدانند که ما باید این معارف را منتقل کنیم این را بنویسیم و بگوییم و به جهانیان برسانیم این حرفها را اما خدای ناکرده کاری نشود که باز یک جنگ نیابتی، یک جنگ فتنه ای، در یک گوشه عالم به پا بشود. آنها خواسته شان هم همین است
جلسه درس فقه 1399/8/7
#در_محضر_استاد
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
متن کامل خبر👇👇👇
https://b2n.ir/503094
news.esra.ir
@a_javadiamoli_esra
💠 تقرّب الهی
🔸 انسان كامل كمالش در پرتو تقرّب به كمال محض یعنی خدای سبحان است و هیچ چیزی بیرون از پیوند با خدا مایه #كمال_ انسان نیست و هر چیزی غیر از پیوند با خدا كمال خود را از #انسان_كامل دریافت می كند؛ این دو مطلب را آغاز سوره «بلد» به ما تفهیم می‌كند. بیان مطلب آن است كه در آغاز این سوره آمده است ﴿لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ ٭ وَ أَنْتَ حِلُّ بِهذَا الْبَلَدِ﴾،[1] اگر این كلمه «لا» زائد باشد یعنی سوگند به حرم به مكه و اگر زائد نباشد یعنی نیازی به سوگند به حرم و مكه نیست. مكه حرم خداست كه خانه خدا را در بر دارد، ولی این بخش از سوره می گوید من اگر به حرم سوگند یاد می كنم و اگر برای مكه حرمتی قائلم به پاس احترام تو #پیامبر است كه در مكه به سر می بری.
🔸 وجود مبارك نبی اكرم (علیه آلاف التحیة و الكرم) در سایه #بندگی و «قرب إلی الله» كامل شد. او كمالش را از حجاز نگرفت، كمالش را از پیوند به غیر خدا دریافت نكرد، بلكه كمالش را از ناحیه تقرّب به حق دریافت كرد كه عمر نبی اكرم در راه عبادت گذشت و این تقرّب به خدا پیامبر را كامل كرد، مطلب اول؛ مكه به پاس احترام به پیامبر مورد عنایت حق شد، مطلب دوم؛ یعنی چون تو در مكه به سر می بری من به آن سرزمین #حرمت می نهم و به او سوگند یاد می كنم، چه اینكه در زمانی كه نبی اكرم در آن زمان به سر می برد آن زمان حرمت پیدا می كند.
🔸 همان طور كه زمین شامل انسان كامل حرمت دارد، زمان شامل #انسان_كامل هم محترم است؛ یعنی روزگاری كه پیامبر در آن سر می برد، آن روزگار گرامی می شود و مورد سوگند خداست كه فرمود: ﴿وَالعَصْرِ ٭ إِنَّ الإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ﴾؛[2] سوگند به عصر! این عصر در مقابل ظهر نیست، این عصر عصر وحی است؛ این وحی گاهی به صورت #نبوت و رسالت ظهور می كند و گاهی به صورت #ولایت تجلّی می كند كه #ولایت عهده دار اجرای همان وحی تشریعی است كه پیامبر آن را دریافت كرد. اگر گفته می شود منظور از این عصر یا عصر ظهور ولی عصر (ارواحنا فداه) است یا عصر ظهور نبی اكرم (علیه آلاف التحیة) بازگشتش به یك مطلب است؛ یعنی سوگند به آن زمانی كه وحی در آن زمان حضور و ظهور دارد و آن عصاره عالم است و همان مایه عصاری و فشار و كار و #جهاد و #اجتهاد است.
[1]. سوره بلد، آیات 1 و2.
[2]. سوره اخلاص، آیات 1 و2.
#یا_رسول_الله
#انسان_کامل
#تجلی_ولایت
#جهاد_و_اجتهاد
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی در جمع كارگزاران و دانشجویان ایرانی مقیم ایتالیا
تاریخ: 1369
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اسوه
🔸 درباره وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) به عنوان اینكه امام، اسوه و قُدوه ماست معرفی شده است، فرمود: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾؛[1] یعنی در تمام امور به وجود مبارك آن حضرت تأسی كنید، یعنی او امام شماست، در عقاید، در اخلاق و در اعمال به او تأسی و اقتدا كنید.
🔸 دوم اینكه درباره سنت و سیرت آن حضرت آمده است كه وقتی حضرت از خواب بر می خواست كه وضوی او باطل می شد، هرگز هیچ كاری را انجام نمی داد؛ اول وضو می گرفت، بعد با وضو كارها را انجام می داد. با كسی ملاقاتی داشت، می خواست كاری انجام بدهد، سخنی بگوید، چیزی تهیه كند، چیزی بخرد یا چیزی برای منزل تهیه كند ـ كارهای عادی ـ هرگز بدون وضو این كارها را انجام نمی داد، این اصل دوم. همه ما مخصوصاً طلبه ها این سنت را به عنوان اصل قرار بدهیم كه همیشه با وضو باشیم!
🔸 مطلب سوم این است كه وجود مبارك آن حضرت با كلّ نظام آفرینش معامله قرآن می كرد. همان طور كه قرآن را نمی شود بی وضو دست زد، سراسر جهان خلقت را كه همه فعل خداست، آیه خداست، آثار و صُنع خداست بی وضو دست نمی زند. خب چنین موجودی دیگر هرگز حرف بد نمی زند، خیال باطل نمی كند، آن وقت آبروی همه را حفظ می كند، غیبت كسی را نمی كند، هرگز دروغ نمی گوید، هرگز طمع نمی كند، چون كلّ نظام را می گوید همان طور كه قرآن كلام خداست آسمان و زمین فعل خداست، همان‌طور كه كلام خدا محترم است نباید بی وضو دست زد آب را كه آدم می خورد فعل خداست، هوا را كه استنشاق می كند فعل خداست، خب چرا این فعل را من بی وضو دست به آن بزنم؟! آن وقت این می شود مدینه فاضله! مگر آدم دهان باز می كند و هر حرفی را می زند؟! پشت سر هر كس حرف می زند؟! هر غذایی را می خورد؟! هر چه به او گفتند قبول می كند؟! این پیغمبر امام ماست، امام یعنی كسی كه آدم پشت سر او اقتدا می كند.
[1]. سوره احزاب, آیه21.
#یا_رسول_الله
#سیره_نبوی
#نظام_آفرینش
#مدینه_فاضله
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی عمومی
تاریخ: 1381/03/06
🆔 @a_javadiamoli_esra