💠 نثار آبرو 🔹 كسی كه خون داد عزیزانه زندگی می ‌كند اما كسی كه مسلوب الحیثیة شد و در این راه #آبرو داد، بالأخره زندگی او با سلب حیثیت همراه است! كم نبودند كسانی كه برای انقلاب آبرو دادند! در همان جریان #هفده_دی كه به #نوزده_دی منتهی شد، بالأخره امام آبرو داد؛ آن‌طور او را اهانت كردند! یك مرجع را، یك رهبر را، یك عارف را، یك حكیم را آن ‌طور در روزنامه اطلاعات آن روز مسلوب الحیثیه كردند، اول طلبه ‌ها قیام كردند بعد #مردم_متدین_قم قیام كردند و زمینه فراهم شده است برای حضور همگان و در #نوزده_دی آن قیام عمومی در قم رخ داد كه شهید دادند، زندانی دادند، مظلوم دادند و مانند آن. 🔹 دادن آبرو كار كمی نیست؛ بسیاری از افراد بودند كه می‌گفتند خب ما آبرویمان را باید حفظ بكنیم. انسان كه آبروی خود را برای خودش می‌ خواهد طرز تفكر او هم فرق می ‌كند؛ این طرز تفكر در خیلی از امور اثر دارد حتی در استخاره‌ ها هم اثر دارد! یك آدم ترسو وقتی می ‌خواهد استخاره كند از آیه، دستور #تقیه می ‌فهمد! دادن آبرو كار آسانی نیست؛ انسان وقتی ببیند در منطقه وسیعی با حیثیت خوبی دارد زندگی می ‌كند همه اینها را نثار می ‌كند، این از دادن خون دشوارتر است! اگر ذات اقدس الهی فرمود: ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾ اگر #امام_رضوان_الله_علیه آن‌طور برای #حفظ_دین آبرو داد خداوند چندین برابر او را «عندالله و عندالناس» وجیه كرده موجّه كرده #آبرومند كرده است. #سالگرد_قیام_نوزدهم_دی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه انفال جلسه 70 تاریخ: 1379 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠

 ائتسای علوی

🔹 علل الشرایع نقل می ‌كند كه ابن ‌مسعود می ‌گوید در مسجد كوفه، عده ‌ای #احتجاج كردند گفتند اگر حق با علی ‌بن ابی ‌طالب بود، چرا همان‌ طوری كه با طلحه و زبیر محاجه كرد، با اولی و دومی و سومی محاجه نكرد؟ «ما بال امیرالمؤمنین (علیه السلام) لم ینازع الثلاثة كما نازع طلحة و الزبیر و عایشة و معاویة» این شبهه در مسجد كوفه مطرح شد. 🔹 «فبلغ ذلك علیاً (علیه السلام) فأمر أن ینادی بالصلاة جامعة»؛ اینها وقتی می‌ خواستند که جمعیت در مسجد جمع ‌شوند برای یك كار مهم، می‌ فرمودند: «الصلاة جامعة» یعنی همه ‌تان در مسجد حاضر شوید. «فلما إجتمعوا»؛ وقتی همه در مسجد حاضر شدند «صعد المنبر فحمد الله و اثنی علیه ثم قال مَعَاشِرَ اَلنَّاسِ إِنَّهُ بَلَغَنِی عَنْكُمْ كَذَا وَ كَذَا» یعنی چنین حرفی زدید، آیا درست است؟ ـ «قالوا صدق امیرالمؤمنین قد قلنا ذلك»؛ بله ما گفتیم. 🔹 وجود مبارك حضرت امیر فرمود: «إِنَّ لِی بِسُنَّةِ اَلْأَنْبِیاءِ أُسْوَةً فِیمَا فَعَلْت»؛ من به انبیای گذشته تأسی كردم، خداوند در قرآن كریم فرمود: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾. 🔹 بعد آنها گفتند آن انبیایی كه تو به آنها تأسی كردی، چه كسانی بودند و چه كردند: «قالوا و من هم یا امیرالمؤمنین قال أَوَّلُهُمْ إِبْرَاهِیمُ عَلَیهِ اَلسَّلاَم»؛ این محاجه، مبسوط است، تا می رسد به اینکه «وَ لِی بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ أُسْوَةٌ حِینَ فَرَّ مِنْ قَوْمِهِ وَ لَحِقَ بِالْغَارِ مِنْ خَوْفِهِمْ وَ أَنَامَنِی عَلَى فِرَاشِه»؛ خب خود پیغمبر چرا در آن لحظه فرار كرد و آرام در مكه نماند، برای اینکه #تقیه كرد، من هم در بعضی از مقاطع مثل پیغمبر تقیه كردم و در بعضی از مقاطع كه مصلحت بود مثل پیغمبر دست به شمشیر بردم. 👈 خود پیغمبر گاهی تقیه می ‌كرد، خوفاً ساكت می ‌شد و گاهی هم مبارزه می ‌كرد، من هم به اسوه خودم ائتسا و اقتدا كردم که فرمود: ﴿لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾. 🔹 «فَإِنْ قُلْتُمْ فَرَّ مِنْ قَوْمِهِ لِغَیرِ خَوْفٍ مِنْهُمْ»؛ اگر بگویید با اینكه ترس نداشت فرار كرد، «فَقَدْ كَفَرْتُمْ». ـ «وَ إِنْ قُلْتُمْ خَافَهُمْ وَ أَنَامَنِی عَلَى فِرَاشِهِ وَ لَحِقَ هُوَ بِالْغَارِ مِنْ خَوْفِهِمْ فَالْوَصِی أَعْذَر»؛ اگر پیغمبر گاهی به سبب خوف، تقیه می‌كند، آن كه وصی پیغمبر است معذورتر است. #هجرت_پیامبر_اکرم_از_مکه_به_مدینه #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 سوره مبارکه توبه جلسه 60 تاریخ: 1380 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra