💠 دستور بین ‌المللی اسلام 🔹 فرمود در جامعه می‌ خواهی به سر ببری و با مردم می‌خواهی زندگی كنی مؤدبانه به سر ببر. ادب یك #دستور_بین_‌المللی_اسلام است. چه انسان در حوزه اسلامی بخواهد زندگی كند، چه در حوزه موحدان بخواهد زندگی كند كه منطقه ‌ای است، چه در سطح بین ‌الملل بخواهد زندگی كند كه با ملحدان و مشركان به سر می برد باید مؤدّب باشد. #ادب یعنی درست حرف زدن و حرفِ درست زدن، درست برخورد كردن و برخورد درست! این #دستور_رسمی_اسلام است كه انسان در هر سه سطح؛ یعنی چه سطح محلّی، چه سطح منطقه ‌ای و چه سطح بین ‌المللی باید این را رعایت كند. 🔹 فرمود: ﴿وَلاَ تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ﴾؛ صورت را نیم ‌رخ به مردم نشان نده وقتی حرف می‌ زنی با #تمام_رخ نگاه كن. یك طرف جای دیگر نگاه كنی و یك طرف به مردم نگاه كنی این با ادب اسلامی سازگار نیست. برخی‌ ها اهل تخیل ‌اند و همین كج‌ نگاه كردن، نیم‌ رخ نگاه كردن را فخر می ‌پندارند؛ برخی‌ه ا این‌ چنین نیستند، ولی به دنبال فیلم و عكس و مسائل رسانه ‌ای هستند. وقتی دارند با شما سخن می ‌گویند مصاحبه دارند گفتگو دارند یك گوشه چشمشان به دوربین است، این در اثر كوتاهی فكر، كمی همّت، نازل بودن آن هویت درونی است. 🔹 می ‌بینید اگر ذات اقدس الهی درباره پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) فرمود: ﴿إِنَّكَ لَعَلَی خُلُقٍ عَظِیمٍ﴾[1] در روایات هم نقل شده كه یكی از همسران مکرم حضرت گفته بود «کانَ خُلقُهُ القُرآن»[2] خدای سبحان كه قرآن را بر آن حضرت نازل كرده فرمود: ﴿وَلَقَدْ آتَینَاكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾؛[3] ما به تو فاتحة الكتاب دادیم، قرآن عظیم دادیم. چرا قرآن عظیم است؟ برای اینكه خدا درباره خودش فرمود: ﴿وَهُوَ الْعَلِی الْعَظِیمُ﴾،[4] پس متكلّمی كه ﴿الْعَلِی الْعَظِیمُ﴾ است قرآنی نازل كرده است كه ﴿الْقُرآنُ الْعَظِیم﴾ است و رسول خدا كه عامل به قرآن است دارای خُلق عظیم است؛ حالا اگر خدای سبحان علی عظیم است و قرآن او قرآن عظیم است و آورنده قرآن دارای خلق عظیم است، نموداری از این خلق عظیم را شما چگونه تبیین می ‌كنید؟ در حدیث هست كه وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با هر كه حرف می‌ زد با #تمام_چهره حرف می ‌‌زد، نه یك گوشه چشم به طرف دیگری، یك گوشه چشم به طرف دیگری، برای اینكه این متخلِّق به اخلاقی الهی است. 🔹 متخلّق به اخلاق الهی است یعنی چه؟ یعنی خدا كه در سوره «بقره» فرمود اگر شما دعا كردید من جواب می دهم، نه نیم ‌رخ جواب می ‌دهم، خدا نیم ‌رخ و بعض و جزء كه ندارد! اگر ذات اقدس الهی پاسخ سؤالی را می ‌دهد با تمام‌ رخ جواب می‌ دهد ﴿إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ﴾،[5] این ‌چنین نیست كه ـ معاذ الله ـ یك گوشه چشم، گوشه چشم ندارد! اگر ذات اقدس الهی «قد تقدّم غیر مرّه» كه بسیط محض است، دارد به كسی پاسخ می ‌دهد با تمام رخ دارد نگاه می ‌كند و اگر در دعاها آمده است كه او «باسط الیدین بالعطیة»[6] است، با هر دو دست دارد عطا می ‌كند كه این نشانه تكریم است با اینكه دست ندارد. اگر خدا با كسی حرف می‌ زند با #تمام_رخ حرف می ‌زند، اگر خدا به كسی چیزی می ‌دهد با تمام دو دست می‌ دهد، پیغمبرش هم وقتی با كسی حرف می‌ زد با #تمام_رخ حرف می‌ زد نه اینكه یك طرفش شرق باشد یك طرفش غرب باشد و گاهی مخاطب را نگاه كند این‌ طور نبود، این یك #ادب_جهانی است. 🔹 فرمود صورت برنگردان، گردن‌ كشی نكن و فخرفروشی نكن، خیال ‌بافی نكن برای اینكه اگر این ادب را از تو بگیرند می ‌شوی یك بدن شصت هفتاد كیلویی! این زمین از تو سنگین ‌تر است، این سنگ از تو سنگین‌ تر است، این كوه از تو سنگین ‌تر است همه اینها از تو بزرگ ‌ترند اگر آن روح ملكوتی را از تو بگیرند می‌ مانی یك پنجاه، شصت كیلو! خب همه سنگ ‌ها از تو بزرگ ‌تر و سنگین‌ ترند. 👇👇👇👇

💠 جلوه الهی 🔸 همه ما برابر آنچه در سوره مبارکه «احزاب» است وجود مبارک رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) را اُسوه قرار می ‌دهیم ﴿لَقَدْ کانَ لَکمْ فی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾[1] آن حضرت گذشته از ارتباطات الهی و عبودیتی که داشت، إسراء نصیب او شد، معراج نصیب او شد و مانند آن، همان پیام و همان خلافت را در #ارتباط_مردمی هم حفظ کرد. شما می ‌بینید در سُنن رسول گرامی این مطلب به عنوان یک ستاره درخشان است حضرت با کسی حرف می ‌زد #تمام_رخ او را نگاه می‌ کرد.[2] اینکه شما می‌ بینید در مصاحبه ‌هایی که مسئولین با مردم دارند یا با یکدیگر دارند نیم رُخ نگاه می‌ کنند، حواسشان پیش دوربین است که عکس اینها درست بیفتد؛ این روش، #روش_پیغمبر نبود. حضرت با کسی حرف می ‌زد با تمام چهره با او حرف می ‌زد، نه یک گوشه رخ او به این طرف باشد و اساس به طرف دوربین [باشد]، حواس او نزد خودش بود نه نزد دیگری! 🔸 این معنا را که وجود مبارک پیامبر که خلیفه خداست از کجا یاد گرفته؟ بزرگانی که سیره نویس هستند و خلافت وجود مبارک حضرت را تبیین می ‌کنند، می ‌گویند این را وجود مبارک رسول گرامی از ذات أقدس الهی یاد گرفته است. خدا هرگز نیم رخ به بنده‌ خود نگاه نمی کند![3] اگر کسی گفت «یا الله» خدا با #تمام_چهره او را نگاه می ‌کند می ‌گوید «لبیک»؛ منتها در آینه هستی این شخص بیش از این تابش نیست! با صدهزار جلوه بیرون آمدی که من ٭٭٭ با صدهزار دیده تماشا کنم تو را[4] او با صدهزار جلوه خود را نشان می‌ دهد، او با تمام اسمای حُسنایی که در #جوشن_کبیر»[5] است خود را نشان می ‌دهد؛ منتها این گیرنده کم می ‌گیرد، هر اندازه از #شرح_صدر برخوردار بود بیشتر می‌ گیرد. 🔸 بنابراین ما معنای خلافت را خوب باید مشخص کنیم، یک؛ اگر معنای خلافت مشخص شد باید حرف «مستخلف عنه» و «منوب عنه» را بزنیم نه حرف خودمان را بزنیم، این دو؛ اگر کسی حرف خود را زد #خلیفة_الله نیست، «خلیفة الله» نبود مشمول طرد آیات دیگر است. [1]. سوره احزاب, آیه21. [2]. ر.ک: شرح الاربعین حدیثاً (قونوی)، ص163؛ «فَأَقْبَلَ عَلَی النَّاسِ بِوَجْهِه»‏. [3]. الأمالی شیخ صدوق، ص272؛ شرح اربعین صدر الدین قونوی، ص163 و 164؛ «إِذَا الْتَفَتَ الْتَفَتَ جَمِیعاً». [4]. فروغی بسطامی، غزل شماره9. [5]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص402. #شرح_صدر #خلیفه_الهی #هفته_وحدت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1387/12/22 🆔 @a_javadiamoli_esra