💠

اعتبار تجربه

🔹 اگر كسی منكر #معارف_تجریدی باشد و ایمان به غیب نداشته باشد، آن راه تجربه حسی‌ او هم مشكل جدّی دارد، چون هر تجربه حسی، به یك تجرید عقلی تكیه كرده است. اگر تجرید عقلی و ایمان به غیب نباشد، اگر كسی قائل به تجربه حسّی هم باشد دستش خالی است. 🔹 الآن پزشكی كه صد مورد در شهر خودش آزمایش كرده كه برای درمان فلان بیماری، فلان دارو خوب است، این نسخه می ‌دهد و مراكز علمی جهان هم می ‌پذیرند كه برای درمان فلان بیماری، چه در مشرق چه در مغرب، چه در این زمان و چه در زمان دیگر، این دارو خوب است، در حالی كه این صد مورد را در شهر خودش آزمایش كرده است، در شهرهای دیگر كه آزمایش نكرد و در زمان ها و مکان های دیگر كه آزمایش نكرد. 🔹 این عقلِ تجریدی است كه یك مطلب غیبی را پشتوانه این امر حسی و تجربه حسی قرار می ‌دهد و آن قیاس این است كه اگر این یک اتفاق بود و اگر نظم ضروری بین این دارو و آن بیماری نبود، هرگز شفا حاصل نمی ‌شد. این را كه تجربه نكرد این را كه ندید، این را با عقل تجریدی فهمید كه اگر نظم ضروری بین این دارو و درمان آن بیماری نبود و این یک امر اتفاقی بود، یك مورد دو مورد ده مورد بود، نه صد مورد! 🔹 ما درباره پیر, جوان, زن, مرد, شهری, روستایی, درس‌خوانده, درس‌نخوانده، آزمایش كردیم دیدیم این دارو جواب می ‌دهد. خب این مطلب علمی را آن پزشك تجربه كرده یا با #تجرید دریافت می ‌كند؟ 👈 پشتوانه هر #معرفت_تجربی, یك بحث #عقلی_تجریدی است كه این غیب است و این #ایمان_به_غیب می‌ خواهد. اگر معرفت ‌شناسی غیبی و تجریدی بود, تجربه بها پیدا می ‌كند و زنده می ‌شود؛ هیچ ممكن نیست تجربه سامان بپذیرد، مگر به پشتوانه امر تجریدی. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 سوره مبارکه یس جلسه 25 تاریخ: 1392/11/20 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra