eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش‌و پرورش در سفر یک‌ روزه به شهرستان احمدآباد دماوند، با آیت الله العظمى جوادی آملی دیدار و گفت‌وگو کرد. @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 منشأ برکت 🔹 در قرآن كریم وقتی از نظیر وجود مبارک پیامبر یا حضرت ابراهیم (سلام الله علیهما) سخن به میان می‌آ ید قرآن از زبان او نقل می‌کند: ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾؛[1] یعنی نه تنها مناسک حج من, عبادت ‌های حج و عمره من و نماز من برای خداست، بلکه تمام شئون حیات و ممات من برای خداست. پس کسانی‌ هستند که جمیع شئون زندگی و مرگ آنها الهی است. اگر مردان الهی به جایی رسیدند که حیات و ممات آنها, قیام و قعود آنها, رکوع و سجود آنها, سخن گفتن و سکوت آنها برای رضای خداست, جا دارد که ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض کنیم. اگر ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ ما هم باید کنیم، عرض کنیم به پیشگاه ولی عصر «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏». ما در نماز آموختیم که بگوییم «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ»;[2] یعنی تمام قیام و قعود ما به نام خدا و با حول و قوه الهی است. اگر کسی این‌‌ چنین اندیشید و بود حیات و ممات‌‌ او الهی می‌شود, ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض می ‌کنیم. 🔹 ما در «دعای کمیل» به ذات أقدس الهی عرض می‌کنیم: خدایا تو را به اسمای حسنایت قسم می ‌دهیم که این «اسمای تو» کل آسمان و زمین را پُر کرده‌اند: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»؛[3] به اسمی که کل صحنه را پُر کرده است. مستحضرید اسمی که در قرآن و روایت هست از سنخ لفظ نیست، یک; از سنخ مفهوم نیست، دو; اینها «اسماء، اسماء الاسماء» هستند. اینکه می‌ گویند اگر کسی بداند بسیاری از مشکلات را حل می‌ کند، «اسم اعظم» لفظ نیست که با یک لفظ کسی بتواند در جهان اثر کند, مفهوم نیست که با یک تصور مفهوم و امر ذهنی بتواند مُرده‌ ای را زنده کند، اینها «اسماء اسماء الاسماء» هستند. آن اسمی که کل جهان را پُر کرده است آنها را می ‌گویند . اگر در جریان «آصف بن برخیا»[4] و مانند آن که مقداری از اسمای الهی را آشنا بود[5] و کمتر از چشم به هم زدن تختی را از یمن به فلسطین آورد، آن حقیقت را آشنا بود، آنها را «اسم اعظم» می ‌گویند که نزد ائمه است, نه الفاظ را و نه مفاهیم را. 🔹 در «دعای کمیل» به خدا عرض می‌کنیم: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»، در دعاهای ماه رجب نسبت به ائمه(علیهم السلام) عرض می ‌کنیم: خدایا ائمه ما, اهل بیت عصمت و طهارت, اینها کسانی هستند که «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک»;[6]‏ آسمان و زمین را علی و اولاد علی پُر کردند! این است, این است, این است, اینها هستند که معلم ملائکه هستند. بنابراین برابر آنچه که در «دعای کمیل» آمده با آنچه که در دعای ماه رجب آمده، همان طوری که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می‌کنند، ادعیه هم یکدیگر را تفسیر می‌ کنند, روایات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, زیارات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند و این ذوات قدسی در کل عالَم هستند. اگر وجود مبارک ولی عصر حقیقتی را داراست که با آن حقیقت کل آسمان و زمین را می ‌تواند تشخیص بدهد و به اذن خدای سبحان حضور داشته باشد، ما به چنین انسانی عرض می ‌کنیم بر تک‌تک شئون تو سلام می ‌فرستیم: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏» و مانند آن. [1]. سوره انعام، آیه162. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. [3]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص188. [4]. آصف در روایات و تفاسیر، همه جا وزیری خردمند، سیاستمدار و مدبّر معرفی شده است. مشهور است او داننده اسم اعظم و علم کتاب(علم لدنی) بوده است. [5]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص230؛«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السّلام) قَالَ: إِنَّ اسْمَ اللَّهِ الْأَعْظَمَ عَلَی ثَلَاثَةٍ وَ سَبْعِینَ حَرْفاً وَ إِنَّمَا كَانَ عِنْدَ آصَفَ‏ مِنْهَا حَرْفٌ وَاحِدٌ ...». [6]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص804. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امام صادق (علیه السلام) می‌ فرماید: مسلمان را جز سه چیز اصلاح نكند‌: دین‌ شناسی، شکیبایی در گرفتاری ‌ها و مدیریت نیکو در زندگی؛[1] نیز می ‌فرماید: كارهای بزرگ و مهم را خودت انجام بده و كارهای كوچك را به دیگران بسپار.[2] [1] . إِنَّهُ لا یصْلِحُ الْمَرْءَ الْمُسْلِمَ إِلاَّ ثَلاَثَةٌ: التَّفَقُّهُ فِى الدِّینِ وَ الصَّبْرُ عَلَی النَّائِبَةِ وَ حُسْنُ التَّقْدِیرِ فِى الْمَعِیشَةِ (الكافى، ج5، ص87). [2] . بَاشِرْ كِبَارَ أُمُورِكَ بِنَفْسِكَ وَ كِلْ مَا صَغُرَ مِنْهَا إِلَی غَیرِكَ (الفقیه، ج3، ص169). 📚 مفاتیح الحیات ص 98 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 امنیت جامعه 🔹 جامعه را دو چیز اَمن می‌ کند: یکی ؛ یعنی جامعه براساس علمِ صحیح حرکت کند و دوم ؛ هر کدام از این دو عنصر در جامعه ‌ای نباشد، آنها احساس نمی ‌کنند. قرآن کریم روی این دو اصل خیلی تکیه می ‌کند که جامعه با علم حرکت کند، یک؛ و با عمل صالح زندگی کند، دو. یکی از بارزترین مصادیقِ عمل صالح، همان صِدق است؛ در_گفتار، در ، در و مانند آن. 🔹 یک بیان نورانی از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) است که مرحوم کلینی (رضوان الله علیه) آن را نقل کرد که «إِنَّ اللَّهَ (سبحانه و تعالی) «حَصَّنَ[1] أو خَصَّ أو حَضَّ»،[2] با سه نسخه، «عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ أَنْ لَا یقُولُوا حَتَّی یعْلَمُوا وَ لَا یرُدُّوا مَا لَمْ یعْلَمُوا»؛[3] فرمود ذات اقدس الهی جامعه را در دو حِصنِ وزین، یا به دو مطلب خاص، یا به دو امر مخصوص ترغیب کرده است، به هر کدام از این سه نسخه که باشد. ایشان در کتاب علم نقل کرده است که خدا «خَصَّ عِبَادَهُ» یا «حَصَّنَ»؛ اینها را در حِصن و در دو قلعه قرار داد: یکی اینکه جز حق و دیگر اینکه جز حق را . به هر حال انسان تصدیقی دارد و تکذیبی؛ بعضی از مسائل را قبول دارد و بعضی از مسائل را نکول، فرمود چه در قبول و چه در نکول، و محققانه حرکت کنید. 🔹 به آیه سوره مبارکه «اسراء» استدلال فرمود که ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾[4] که انسان اگر بخواهد چیزی را بپذیرد، باید تصدیق بکند و باید محققانه باشد. اگر بخواهد تکذیب و ردّ کند، باید محققانه باشد. به این آیه استدلال فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا یأْتِهِمْ تَأْویلُهُ﴾.[5] به هر حال انسان چیزی را یا می ‌پذیرد یا نمی ‌پذیرد؛ کسی بخواهد در مجلس رأی بدهد، موافق چیزی باشد یا مخالف چیزی باشد، فرمود موافقت شما و باشد، مخالفت شما هم عالمانه و محققانه باشد. در کتاب ‌های علمی، کسی می ‌خواهد نظری را بپذیرد یا نظری را ردّ کند، باید و باشد. در تمام موارد چه در حوزه ‌ها، چه در دانشگاه ‌ها، چه در مراکز تصمیم ‌گیری یا در کوی و بَرزن و زندگی ساده، فرمود انسان اگر چیزی را می ‎خواهد بگوید آری، باید محققانه باشد، می‎ خواهد بگوید نه، باید محققانه باشد. این اختصاصی به مسائل سیاسی و مسائل کلّی ندارد، در مسائل جزئی هم همین‌ طور است، فرمود: «إِنَّ اللَّهَ سبحانه و تعالیخَصَّ عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ»؛ یکی اینکه «أَنْ لَا یقُولُوا حَتَّی یعْلَمُوا»؛ یکی اینکه نپذیرند مگر حق را؛ هم به آیه سوره مبارکه «اسراء» استدلال کرد که در همه موارد استفاده می ‌شود، ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾ اختصاصی به مسائل سیاسی ندارد، همه کارهای جزئی ما را هم در بر می‌ گیرد: ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ الْسَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الفُؤاد كُلُّ أُوْلئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولاً﴾. 🔹 در بخش دیگر هم آیاتی است که عده ‌ای را مذمّت می ‌کند، فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یحِیطُوا بِعِلْمِهِ﴾؛ چیزی را که نمی‌دانند تکذیب می‌کنند! پس اگر چیزی را که نمی ‌دانند تصدیق بکنند یا اگر چیزی را که نمی ‌دانند تکذیب بکنند، هر دو مَنهی است. [1]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج2، ص186. [2]. صافی در شرح کافی(مولی خلیل قزوینی)، ج1، ص340. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص43. [4]. سوره اسراء، آیه36. [5]. سوره یونس، آیه39. 📚 سوره مبارکه حجرات جلسه 7 تاریخ: 1395/07/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 نیز [امام صادق (علیه السلام)] می ‌فرماید: باید میزان تلاش تو برای معاش بیشتر از ضایع کنندگان وقت و کمتر از تلاشِ آزمندی باشد كه به دنیایش دلخوش و مطمئن است، پس تلاش خود را در مسیر شخص باانصاف و عفیف قرار ده تا برتر از افراد سست و ناتوان باشی و آنچه را كه شایسته مؤمن است به دست آوری [در عین حال به لطف خدا امیدوار باش] زیرا كسانی كه مالی به آن‌ها داده شود ولی سپاس نگزارند [در حقیقت] مالی ندارند.[1] [1] . لِیكُنْ طَلَبُكَ الْمَعِیشَةَ فَوْقَ كَسْبِ الْمُضَیعِ وَ دُونَ طَلَبِ الْحَرِیصِ الرَّاضِى بِدُنْیاهُ الْمُطْمَئِنِّ إِلَیهَا وَ لَكِنْ أَنْزِلْ نَفْسَكَ مِنْ ذَلِكَ بِمَنْزِلَةِ النَّصَفِ الْمُتَعَفِّفِ تَرْفَعُ نَفْسَكَ عَنْ مَنْزِلَةِ الْوَاهِنِ الضَّعِیفِ وَ تَكْسِبُ مَا لا بُدَّ لِلْمُؤْمِنِ مِنْهُ، إِنَّ الَّذِینَ أُعْطُوا الْمَالَ ثُمَّ لَمْ یشْكُرُوا لا مَالَ لَهُمْ (تهذیب الاحكام، ج6، ص322). 📚 مفاتیح الحیات ص 98 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 علم دینی 🔹 دین فراگرفتن را واجب کرده است؛ یعنی تعلیم واجب است، تعلُّم واجب است، عمل به آنها که سودمندند، واجب است و مانند آن؛ اما جوهره علم، گوهر علم، دینی است یا نه؟ این در منظر دوم باید بحث شود. 🔹 در منظر دوم مستحضر هستید یکی از بحث ‌های دامنه ‌دار علم، آن است که به چیست؟ علم یک سلسله مجموعه مسایل متناسخ و متناسبی است که در یک جا جمع ‌آوری می ‌شود. از نظر فلسفی چون وحدتش وحدت اعتباری است نه حقیقی، وجودش وجود اعتباری است، هر گونه بحثی درباره علم می ‌شود، از منظر اعتبار است، چون است، چیزی که واحد حقیقی نیست، وجود حقیقی ندارد. علم مجموعه مسایل است، اگر هزار مسئله در یک جا جمع شود، این می ‌شود علم خاص. این هزار مسئله است هزار موضوع است، هزار محمول است، هزار ربط است، اینها وجود واحد و جدایی ندارند تا بحث بشود به اینکه این تمایزش به چیست؟ ولی وحدتش وحدت اعتباری است و اعتبارات هم چون به یک سلسله حقایق وابسته ‌اند، سهمی از حقیقت می ‌برند. علم مجموعه مسایل متناسخ و متناسب است. 🔹 به تمایز موضوعات است. اگر علمی موضوع آن خدا، اسم خدا، وصف خدا، فعل خدا، قول خدا، اثر خدا باشد، این علم حتماً دینی است. اگر کسی درباره خود خدا بحث کند، أسمای خدا، اوصاف خدا، افعال خدا، اقوال خدا، آثار خدا بحث کند، این یقیناً دینی است. اگر در تفسیر قرآن علم دینی است، برای اینکه از اقوال خدا بحث می‌ شود، اگر در حوزه‌ ها فقه علم دینی است، برای اینکه از احکام خدا بحث می ‌شود، فقیه بحث می‌ کند که خدا چنین حکمی کرد، مفسّر بحث می‌ کند که خدا است، یک زمین ‌شناس، یک دریا شناس، یک فضاشناس، یک هواشناس، یک ستاره‌ شناس، یک سپهرشناسی، یک جهان ‌بین می ‌گوید خدا . بحث درباره زمین و آسمان، بحث درباره فضا و هوا، بحث درباره انسان و غیر انسان، بحث درباره معدن‌ ها، چشمه ‌ها، زمین ‌ها، کوه‌ ها، همه بحث در . بحث در فعل خدا ممکن نیست دینی نباشد. 🔹 دینی بودن علم، آن علم است، نه معلم آن علم، نه متعلِّم آن علم. قبول و نکول معلم، سهمی ندارد. پذیرش و انکار متعلِّم اثری ندارد. موضوع علم اگر بود، یقیناً آن علم دینی است. به همان دلیل که اگر موضوع علم بود، یقیناً آن علم دینی است. 📚 پیام به مراسم تجلیل از دانش آموختگان دانشکده اهل بیت اصفهان تاریخ: 1396/09/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌ فرماید: ای علی! هر كس شراب را برای غیرخدا[1] ترك كند خدا او را از شراب بهشتی سیراب سازد. علی (علیه السلام) پرسید: برای غیرخدا؟ حضرت فرمود: آری، به خدا سوگند! هر كس آن را برای ترك كند خدا او را بدین سبب سپاس می ‌گزارد.[2] [1] . در برخی تکالیف شرعی قصد قربت شرط است؛ همانند نماز و روزه و در بسیاری از آن‌ها، قصد قربت شرط نیست (كفایة الاصول، ج1، ص72)؛ همانند امر به معروف و نهی از منکر و ترک محرمات و ترك شراب. [2] . یا عَلِی! مَنْ تَرَكَ الْخَمْرَ لِغَیرِ اللَّهِ سَقَاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ، فَقَالَ عَلِی (علیه السلام) لِغَیرِ اللَّهِ؟ قَالَ: نَعَمْ وَ اللَّهِ مَنْ تَرَكَهَا صِیانَةً لِنَفْسِهِ یشْكُرُهُ اللَّهُ عَلَی ذَلِک (الفقیه، ج4، ص353؛ مكارم الاخلاق، ص433). 📚 مفاتیح الحیات ص 100 🆔 @a_javadiamoli_esra
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش‌و پرورش در سفر یک‌ روزه به شهرستان احمدآباد دماوند، با آیت الله العظمى
💠 آیت الله العظمی جوادی آملی: ما موظفیم خدا را شاکر باشیم که چنین ملتی داریم و باید تلاش و کوشش کنیم که مشکل اینها را حل کنیم. پایگاه اطلاع رسانی اسراء؛ محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش ‌و پرورش، با آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار کرد. 🔹 آیت الله العظمی جوادی آملی در این دیدار فرمودند آموزش و پرورش همان طوری که از نام پربرکتش پیداست برگرفته از است که رهبران الهی آمدند برای همین دو عنصر یکی و یکی . در قرآن کریم هم برنامه وجود مبارک پیامبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و السلام) همین دو عنصر شد که ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ یزَكِّیهِمْ﴾. آموزش و پرورش یعنی آموزش و پرورشی که عصاره اش فرشته تربیت کردن است چرا ما این کار را نکنیم؟ این دوران آموزش و پرورش است برای اینکه انسان قسمت مهمّ حرف ها را در دوران آموزش و پرورش و در دوران کودکی یاد می گیرد در این دوران برای او ملکه می شود. 🔸 امام مجتبی (صلوات الله و سلامه علیه) یک مکتب تعلیم و تربیت خانوادگی تشکیل داد برای آنها درس گفت فرمود: «إِنَّكُمْ صِغَارُ قَوْمٍ وَ یوشِكُ أَنْ تَكُونُوا كِبَارَ قَوْمٍ آخَرِینَ» فرمود بچه های من برادرزاده های من الآن کوچک هستید اما در آینده هستید کشور به دست شماست! 🔹 موسای کلیم فرمود خدا کسی است که هر چیزی را با سه عنصر آفرید: مشخص کرد که آفرید، آفرید، آفرید. این «چه کسی آفرید» را غرب گذاشت کنار «برای چه آفرید» را غرب گذاشت کنار، یعنی مبدأ فاعلی را گذاشت کنار، مبدأ غایی را گذاشت کنار، نظام داخلی را چسبید شده علم. این است این علم نیست! 🔸 قسمت مهمّ کاری را آموزش و پرورش به عهده دارد این است که اینها در به خوبی تربیت بشوند؛ راه را باز می کند، بنابراین دستتان باز است، مکتبتان باز است، حرف هایتان فراوان است. 🔹 ما موظفیم خدا را باشیم که چنین ملتی داریم و باید تلاش و کوشش کنیم که مشکل اینها را حل کنیم اینها را قرار ندهیم، وسیله قرار ندهیم، بهانه قرار ندهیم. 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
مطیع خدا
🔸 صالح ‌بن ‌سعید به حضور امام هادی (علیه السلام) مشرف شد دید حضرت را در كوی فقرا تحت نظر دارند، به عرض كرد: «أَرَادُوا إِطْفَاءَ نُورِكَ وَ التَّقْصِیرَ بِكَ‏»؛ مأموران عباسی خواستند نور تو را خاموش كنند؛ حضرت فرمود نتوانستند، نگاه كن ببین در این كوی فقرا چه می ‌بینی، نگاه كرد دید بوستان هایی است؛ همان ﴿جَنّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ﴾؛ تقریباً آنچه را قرآن درباره بهشت یاد فرموده است، صالح ‌بن ‌سعید با چشم ملكوتی دید. حضرت به صالح‌ بن‌ سعید فرمود: «فَهَذَا لَنَا عَتِیدٌ»؛ این برای ما آماده است. 🔸 «مَنِ‏ اتَّقَی‏ اللَّهَ‏ یتَّقَی»؛ چیزی را گرفتار خود نمی ‌كند و اگر كسی بود ماسوای خدا از او اطاعت می ‌كنند، چه اینكه از حضرت هادی (سلام الله علیه) اطاعت كردند. فرمود اگر كسی بود باكی از خشم مردم ندارد چون سود و زیان به دست مردم نیست. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1372/09/26 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 سعد و نحس ایام 🔸 زاد روز امام دهم امام را به پیشگاه ذخیره عالم تهنیت عرض می‌ كنیم. وجود مبارك امام هادی (علیه السلام) سخنی دارد كه دنیا یك بازاری است كه یك عده استفاده می ‌كنند و یك عده ضرر می ‌برند: «الدُّنْیا سُوقٌ رَبِحَ فِیهَا قَوْمٌ‏ وَ خَسِرَ آخَرُونَ».[1] حسن ابن علی كسی بود كه به محضر امام دهم مشرف می‌ شد، یك روزی به محضر امام دهم مشرف شد عرض كرد كه چه روز مشئومی است «مَا ذَنْبُ‏ الْأَیامِ»[2] چه روز مشئوم و نحسی است، برای اینكه من در یك مزاحمت هائی برخورد كردم؛ هم جامه و لباس من دریده شد و هم بدنم آسیب دید و مانند آن، آنگاه وجود مبارك فرمود به اینكه ای حسن ابن مسعود با بیت علم ما ارتباط داری، تو با ما ارتباط علمی داری، این حرف حرف صحیحی نیست، این چه حرفی است كه گفتی؟! مگر می ‌شود یك روزی مثلاً سیزده نحس باشد؟! البته آن روز، روز سیزده نبود و در آنچه كه تحف العقول دارد نفرمود روز سیزده بود، فرمود مگر روز می ‌شود نحس باشد؟! ایام مگر كاری از آنها ساخته است؟! یك ظرفی است، یك مظروفی است، یك ظرف آفرین و یك مظروف سازی، روز و زمان جز اینكه است و اثر دیگری ندارد؛ حالا شما یك خاطره خوبی از بعضی از ظرف ها دارید یا یك خاطره تلخی، این چه كار به آن روز دارد؟! برای ایام و برای روزها كه صُنعی نیست اگر یك روزی برای یك عدّه است برای یك عدّه هم است. اگر «فی یوم نحسٍ» مستمر بود آن روز برای مؤمنین یمن و میمنت و بركت بود، برای انبیاء و برای پیامبر آن عصر بركت بود، این یك نحس نسبی است، وگرنه آیا می ‌شود یك روز نحس باشد؟ اگر «فی یوم نحسٍ» مستمر هست، برای رهبران الهی و مؤمنین روز میمنت و بركت بود. یك سلسله آثار فقهی داشتند که گفتند عقد هنگام چنین است، سفر هنگام قمر در عقرب چنین است، یك حكم فقهی خاصی دارد آنهم حالا با صدقه و اینها حل می‌شود؛ ولی این به آن معنی نیست كه روز مؤثر است. 🔸حسن ابن علی فرمود كه چرا شما یك روزی را نحس می‌دانید؟ نه سیزده نحس است و نه روزهای دیگر نحس است، هیچ روزی را نمی ‌شود انسان بداند. حوادثی كه به وسیله خود انسان پدید آمد باعث رخدادهای تلخ است، در حقیقت خود انسان است و اعمال بد او ﴿قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ﴾؛[3] این چنین نیست كه واقعاً روز نحس باشد یا واقعاً روز نحس باشد، روز ظرف حادثه است اگر اطاعت های قبلی داشتیم، برای ما یمن و بركت پدید می ‌آید و اگر خدای ناكرده به دام تباهی افتادیم برای ما مشكل پدید می‌ آید، غرض آن است كه وجود مبارك امام دهم به حسن ابن مسعود فرمود چرا ذنب و گناه خودت را به روزگار می ‌دهی؟! اگر كسی تبهكار بود با خود اوست ﴿قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ﴾، هم به بركت الهی با خود انسان است. [1]. تحف العقول، ص483. [2]. تحف العقول، ص482. [3]. سوره یس، آیه19. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1378/01/13 🆔 @a_javadiamoli_esra