یک پنجره، گلدانِ فراموش شده یک خاطره، انسانِ فراموش شده در خانه، جماعتی پیِ معجزه‌ها بر طاقچه، قرآن فراموش شده #میلاد_عرفان‌پور

پر از خون است چشمان فلسطین پر از لاله است گلدان فلسطین زمین و آسمان می‌گرید اینک به حال نابه‌سامان فلسطین دوباره بوی خون و خاک و باروت دوباره بمب‌باران فلسطین عیار مرد و نامرد جهان را مشخص کرد، میزان فلسطین شیاطین مجسم، ننگتان باد چه می‌خواهید از جان فلسطین؟ شما را از درون درهم‌شکسته خروش خشم و طوفان فلسطین کفن کردید حق را، باز رویید گل ایمان به دامان فلسطین گناهش چیست آن طفل سه روزه پرستوی پریشان فلسطین به خون مادر غم‌دیده سوگند به بُهت طفل لرزان فلسطین سزای قوم باطل چیست جز این؟ که می‌بازد به ایمان فلسطین قسم به صبر زینب‌وار غزه که پیروزی است پایان فلسطین #فلسطین #ناهید_خلفیان @andisheysabz

پسری چون پدر کریم آمد نیمهٔ ماه مهربانی شد پسری چون پدر کریم آمد ما یتیمان آل زهراییم عاشقان! کافِلُ‌ الیتیم آمد پهن شد سفرهٔ کرامت او سفره را مادر حسن انداخت بعد از آن او دیون عالم را یک‌به‌یک از حساب خود پرداخت سائلان مدینه را امشب؛ برسانید کاین شعف آمد کم نخواهید از تبار کریم پسر حاکم نجف آمد در کرم او به مادرش رفته این پسر نور دیدهٔ زهراست وقت عیدی‌گرفتن ما شد؛ خواست باید هر آنچه باید خواست خود، غریب مدینه بود اما؛ به غریبان نظر فراوان داشت جمع از خانه‌اش نمی‌گردید؛ سفره‌ای که همیشه مهمان داشت از همان ابتدا چو مادر خویش غربتی در نگاه نابش داشت مثل مادر توجهی ویژه به برادر زمان خوابش داشت مثل مادر همیشه قبل از خواب بوسه می‌زد به دیدگان حسین مثل زینب نوازشش می‌کرد حامی و یار مهربان حسین از همان ابتدا حسن می‌خواند؛ روضهٔ غربت برادر را کربلا، قتلگاه، عاشورا روضهٔ وا غریب مادر را از همان کودکی ز جذبهٔ او چون پدر اقتدار می‌بارید بر سر دشمنان ز هیبت او دم‌به‌دم ذوالفقار می‌بارید «وَ اَعِدّو لَهُم» حسن می‌خواند صلح با دشمنان دین هرگز! از جهاد کبیر دم می‌زد حسن و صلحِ اینچنین هرگز! این بماند، چه شد که شد مظلوم؟ با سپاهش چه کرد آن نیرنگ این بماند، چه شد که شد مجبور؟ که کند صلح در طلیعهٔ جنگ این بماند، چه شد که تنها ماند؟ او که یک شهر عاشقش بودند یا چه شد اینکه سوی تابوتش آتش حقد و کینه بگشودند؟ روز میلاد توست آقاجان یاد سوز بقیع افتادم کاش با هدیهٔ برات بقیع  شاه جود و کرم کنی شادم #زائر #اکبر_اسماعیلی_وردنجانی ۱۴۰۳/۱/۶

یا حیدر مددی درد دلی با مولا به یاد مردم مظلوم غزه پدر ما بی تو تنهاییم، بی‌تابیم تبداریم یتیمان را ببین بعد از تو یا مولا گرفتاریم پدر ای آبروی خاک، از ما یاد کن گاهی  ببین ای آسمان هر جای دنیا زیر آواریم به فرق زخمی‌ات سوگند دلهامان پر از داغ است  شود هر روضه‌ای پر لاله هر سو پای بگذاریم به گریه‌ در خموش چاه شب، یادآور سجاد به نعره در خروش جنگ، فرزندان کراریم! شب قدر است و یاد بدر تو تنها خیال ما شب قدر است و ما از گریه بسیار بیداریم پدر ای اولین ای آخرین امید هر نومید  تویی تنها امید ما که نومیدان بسیاریم اگر دشنه ست پهلو ما، اگر زخم است بازو ما  کدامین زخم را در محضر فرق تو بشماریم سلام ای یوسف ای یعقوب جز چشم تو راهی نیست پدر دریاب ما را گرچه فرزند گنهکاریم گنهکاریم آری آری اما ای پدر بنگر  در آتشهای دوران نام مادر را به لب داریم #علی‌محمد_مودب

چقده مادری بهت میاد زهــرا... #میلاد_امام_حسن_مجتبی 🌸🌸🌸🌸

#میلاد_امام_حسن_مجتبی 🌱 این حسن کیست که عالم همه خمخانهٔ اوست هرچه مِی در دو جهان است به پیمانهٔ اوست در جهان حُسنی اگر هست، به یُمن حسن است در صفا صلحی اگر هست، به شکرانهٔ اوست این حسن کیست که دربان حریمش عشق است عقل، بی‌واسطه مسکین درِ خانهٔ اوست عقل و تدبیر به هنگامهٔ او مجنون‌اند عشق وقتش برسد عاقل و فرزانهٔ اوست این حسن کیست که جبریل امین سوخته‌بال می‌پرد گِرد در و بامش و پروانهٔ اوست بخشش و فضل و کرامت یکی از اوصافش عدل و انصاف از اوصاف جداگانهٔ اوست این حسن کیست که آقای جوانان بهشت هم خود اوست و هم دلبر جانانهٔ اوست این حسن کیست که آن نوگل شمشیر‌به‌دست کز عسل آمده شیرین‌تر، دُردانهٔ اوست این حسن کیست که با صلح به جنگ آمده است این حسن کیست که این شیوهٔ رندانهٔ اوست پیر فرزانهٔ ما، رهبر عاشق‌پرور شب شعرش، شب میلاد کریمانهٔ اوست "این حسین کیست" کمی مشکل وزنی دارد! این حسن کیست که عالم همه دیوانهٔ اوست ✍#مهدی_جهاندار @KhyaleVasl | خِیـٰـالِ وَصـْـلْ✨

•| #شنیدنی |• 🎼 بگو لافتی الّا علی بگو لاکریم الّا حسن💚🍃 #میلاد_امام_حسن مجتبی علیه‌السلام بر عاشقان مبارک 🌼🌼🌼

شعرخوانی آقای حامد طونی در دیدار جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و ادب با رهبر انقلاب در شب میلاد امام حسن مجتبی علیه‌السلام #رباعی #حامد_طونی

میان ارض و سما بزم شادی و شور است به روی دست نبی آیه‌هایی از نور است بغل گرفته نبی سبط اکبر خود را و ان یکاد بخوان، چشم ابتران شور است گمان کنم که پیمبر به گوش او می‌گفت: خوشا به حال رسولی که با تو محشور است به رزق خوان حسن عالمی نمک گیرند عزیز کرده‌ی زهرا ”کریم” مشهور است ز دست هیچ کسی لقمه نان نمی‌خواهیم کرامت حسنی با مزاجمان جور است گدای کوی کریمیم و نان بهانه‌ی ماست نظر به منظر جانان مراد و منظور است چقدر غبطه خورم بر کبوتران بقیع شکسته بال و پرم … قبر خاکی اش دور است به قبر خاکی او سایبان بدهکاریم برای گنبد و گلدسته نقشه‌ها داریم #مرضیه_نعیم_امینی