تندیس مهربانی من حضرت غزل لیلای انتخابی من در شب ازل امشب شب مشاعره ی ماست عشق من تو لب به لب سپیدی و من لب به لب غزل دورت طواف می کنم و حلقه می زنم چون حاجیان به دامنه ی کعبه ی زحل یک مشت لکه دور و بر ما نشسته اند دامن بدوز بر تن این شعر مبتذل دور از هَزاهَز بسیاران نشسته ایم در غار خویش منتظر وحی محتمل برخیز تا به معجزه ی دست های تو نازل شود به قامت من آیه ی بغل وقتی اذان گریه ی من می رسد به گوش حَیَّ عَلی به خنده ی تو بهترین عمل طوری مرا بگیر در آغوش خویش تا از مرگِ عشق درگذرد حضرت اجل #بهزاد_نجفی

وقتی اذان گریه ی من می رسد به گوش حَيَّ عَلي به خنده ی تو بهترین عمل... #بهزاد_نجفی