مـا را اجــازتی، کـه بــیایم بـه دیـدنت دیگر بس‌است از لبِ مردم شنیدنت... پـیری نشسته در صـفِ بازارِ عـاشقی ای یــــوسفِ عــــزیز بـــرای خــــریدنت... زیــباترین غـــزالِ بـیابانِ عــــشقِ مـــن جـان و دلـم هـمیشه فـدای رمــیدنت... خـورشیدِ لـحظه‌های غـــزل‌آفـرینِ دل دارم امـــید ، لـــحظهٔ از نــو دمـــیدنت... تنها نه‌من به‌چیدن یک‌بوسه دلخوشم دنــیا نـشسته‌است پـی بوسه چیدنت... مجنون‌ترین تویی تو که روزی هزاربار دیــدم به گــریه در پـیِ لـیلا دویــدنت... با مــن بـگو چـگونه کــنم وصـفِ چشمِ‌تو وز لحظه‌لحظه از سرِ مژگان چکیدنت... با من‌بمان همیشه که‌آتش زند به‌جان از بـامِ خـــانهٔ دلِ «غــــمگین» پـــریدنت... #حسین_کریمی‌زاده