هرچند که چشمان تو خورشید حیات‌ است هرچند تماشـــای تو، عیـن‌الحسنات ‌است افســـوس به بالیـــن دلــــــم دیــــر رسیدی بیمار تو دیــری ا‌ست اسیـــر سَکَـــرات است از گردش مــژگان تو فهمیــــده‌ام ای خوب! این بارقه، تیــــری به میـــــان ظلمات است من، تشنـــه‌ی افتـــــاده در آغـــوش بیــابــان آغــوش تو دریــای نفس‌بخش فـــرات است لبخنــــد تو، این ناب تـــرین نغمــــــه‌ی بودن شیــــرین و شکــــر ریز، شبیه صلوات است ای مکـــــه‌ی دلتنگـــی من، برکـــــه‌ی چشمت هـــر روز نــــگاه تو برایــم عــــــرفـــات است از بس غــــم تو، سنــــگ به بـــال و پــر من زد هرلحظـه‌ی من، قصـــه‌ی رمی جمــــرات است تو، بیشتــــر از این همـــه تعـــریــف، بـــزرگی تاریـــک دلـــم، این گل پاییـــز، نه جات است دیر آمـــدی و حیف که بیمــار تو چندی‌ست از چشـــم تو افتاده و درحــــال ممات است #ذبیح_الله_ذبیحی