#سلام_بر_حسین💔
#شب_جمعه
#شب_زیارتی_امام_حسین_علیه_السلام
#سرودهٔ_رقیه_سعیدی_کیمیا
گفتم که عطر چیست قلم، راز سیب گفت
هــر واژه ، السّلامُ علیـــکَ الحبیــب گفت
گفتم که مَشـــک ، جـام بلیٰ را اشاره کرد
وقتی که در اَلَـست ، خدا از نصیب گفت
گفتم بهشــت ، کرب و بلا را رقــــم زد و
آهی ، قلم کشید و کـــلامی عجیب گفت
گفتم که چیست قصهٔ این شور در سرم
شعری سرود و حال دلی بی شکیب گفت
برپا نمود خیــــمهٔ غم در میــــان شـــعر
از غــــربت خیــــام حسیــن غریب گفت
یک روضه مثل روضهٔ شمسُ الشُموس خواند
مانند روضــه ای که به اِبنُ الشّبیب گفت
وقتی رسید روضه به گودال، واژه سوخت
آنجا که از جســـارت یک نانجیــب گفت
از خواهری نوشت که صبرش جمـیل شد
از بس که در قنوت خود أَمَّن یُجیب گفت
آهی کشــید و زمزمه از دختـــری نوشت
وقتی ســــلامِ خسته به شَیْبُ الخَضیب گفت
تا دید روی زخمی و خــاکی ، زبان گشود
با هر اشـــاره ، روضــهٔ خَـدُّ التَّریب گفت
جانش به لب رســید به عَجّل وفاتی اش
از بس که بر اجـــابتِ آن یا مُجیـب گفت
درمـان درد خویش گرفت از تو یا حسین
وقتی که درد دوریِ خود با طبیــب گفت
هر کــس که برد نام تو ، آری نجات یافت
حتی مسیـــح نام تو را بر صلــیب گفت
#رقیه_سعیدی(کیمیا)
۱۴۰۲/۹/۹
